سارا قاسمی يكشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۰

شاید این تصور را داشته باشید که مطالعه ی تاریخ هنر تنها به کار کسانی می آید که دستی بر آتش هنر داشته باشند یا دانشجوی هنرهای زیبا.

اما شاید شما هم مثل من گاهی با دیدن یک بنای تاریخی زیبا یا یک تابلوی نقاشی دچار شگفتی شده اید و از خود پرسیده اید که این آثار در چه دوره ای خلق شده اند و آفرینندگان این آثار چه کسانی بوده اند؟ «تاریخ هنر به زبان آدمیزاد» کنجکاوی ما را در این زمینه بی پاسخ نمی گذارد.

تاریخ هنر به زبان آدمیزاد

جسی برایانت وایلدر

ترجمه ی آهنگ حقانی

انتشارات هیرمند

چاپ اول: 94

نویسنده ی این کتاب «جسی برایانت وایلدر» آدم همه فن حریفی است. او علاوه بر این که پژوهشگری میان رشته ای در زمینه هایی مانند هنر و علوم و هنر و تاریخ است چندین فیلم نامه و نمایش نامه نوشته، شاعر است و در دانشگاه نیز تدریس می کند.

ساختار هنر به زبان آدمیزاد طوری طراحی شده است که برای خواندن آن مجبور نیستید همچون یک رمان مطالعه ی آن را از ب بسم الله آن شروع کنید. برای مثال اگر نسبت به سبک «امپرسیونیسم» کنجکاو هستید می توانید مستقیماً به فصل مربوط به آن رجوع کنید.

در این کتاب پس از پرداختن به کلیاتی درباره‌ی این‌که انسان چرا اصلاً هنر می‌آفریند و چطور می‌توان آثار هنری را رمزگشایی کرد در فصل اول و دوم، نمایی کلی و اجمالی از دوره‌ها و جنبش‌های هنری کل اعصار را در فصل سوم آورده. خواندن این فصل برای درک خط سیر هنر از آغاز تا کنون بسیار مفید است. برایانت نقشه‌ی راهی را که در فصل سوم نشانتان داده به دست می‌گیرد و در فصل‌های بعدی به سفری در تاریخ می ‌بردتان، تاریخ سیزده هزاره‌ ایِ هنر انسان، و با هنرمندان و آثار هنری شاخص آشنا می‌کند.

سین سفر با آشنایی با نقاشی‌های غاری و معماری عصر سنگ آغاز می‌شود، بعد به گردش درمیان آثار هنری بین‌النهرین، مصر، یونان، و روم باستان می‌رویم. سپس نوبت هنر صدر مسیحیت، هنر بیزانس، و هنر اسلامی است. سفر با آشنایی با هنر قرون وسطا، رنسانس، باروک و روکوکو، و هنر نئوکلاسی‌سیسم و رمانتی‌سیسم ادامه می‌یابد، تا نوبت جنبش‌های شاخص هنری می‌رسد: رئالیسم؛ اخوت پیشارافائلی و جنبش هنرها و پیشه‌ها؛ امپرسیونیسم؛ پست‌امپرسیونیسم؛ فوویسم و اکپرسیونیسم؛ کوبیسم و فوتوریسم؛ سوپره‌ماتیسم، کانستراکتیویسم، و د استیل؛ اکسپرسیونیسم انتزاعی؛ پاپ آرت؛ هنر کاسپچوئال، هنر پرفورمنس، و هنر فمینیستی؛ و سرانجام هنر پست‌مدرن.

علاوه بر این، تاریخ هنر به زبان آدمیزاد بخش هایی دارد که آن را از سایر کتابهای تاریخ هنر متمایز می کند. «ده موزه ای که باید دید» در این قسمت با ده موزه ی درجه اول دنیا آشنا می شوید مانند موزه ی لوور، موزه هنر متروپولیتن، موزه های واتیکان و.... در بخش بعدی با «ده کتاب شاخص از ده هنرمند شاخص» با آثار مکتوبی از لئوناردو داوینچی، ونسان ونگوگ، فریدا کالو و.. آشنا خواهید شد.

زبان ساده و ساختار موجز و فشرده تاریخ هنر به زبان آدمیزاد همچنین جامع بودن آن، چنان که هنر را از دوره ی غارنشینی بشر تا پست مدرنیسم شامل می شود، موجب شده تا هر اهل ذوقی بی نیاز از مراجعه به این تاریخ هنر نباشد.

مترجم به خوبی از پس ترجمه ی  انبوهی از اصطلاحات هنری برآمده و توانسته روانی متن اصلی کتاب را به ترجمه ی فارسی منتقل کند.

برشی از تاریخ هنربه زبان آدمیزاد: پست مدرنیسم

پست مدرن بودن نوعی ناسازه گویی به نظر می رسد. اگر مدرن به معنای جدید  و زمان حال است، چطور ممکن است چیزی پس از آن وجود  داشته باشد؟ آیا در این صورت، پست مدرن به چیزی در آینده اشاره نمی کند؟ برای این که اصطلاح پست مدرن بی معنا نباشد باید دانست که وقتی هنرمندان و مورخان هنر از مدرنیسم صحبت می کنند، منظورشان اینجا و اکنون نیست (وقتی می خواهند درباره ی زمان حال حرف بزنند از واژه ی معاصر استفاده می کنند).

مدرنیسم به شیوه و دوره ی هنری ای اشاره دارد که تقریباً با سزان و گوگن در دهه ی 1890 آغاز می شود(گرچه برخی از محققان آغاز آن را تا دوران مانه در دهه ی 1860 عقب می برند و برخی دیگر ریشه های آن را در رمانتی¬سیسم می جویند) و تا دانلد جاد و مینیمالیست های دهه ی 1960 و 1970 ادامه می یابد. در این بازه ی زمانی، مدرنیسم بر بیش تر دنیای هنر حاکم بود؛ در معماری چنان در همه جا متداول بود که «سبک بین المللی» عنوان گرفت برخی از هنرمندان و معماران  هنوز خود را مدرنیست می دانند، گر چه اکثراً معترف اند که مدرنیسم دیگر سبک غالب نیست. بعضی عصر جدید را عصر پست مدرن می نامند، این بدین معنا است که از دید آن ها پست مدرنیسم نه صرفاً جنبشی هنری که تغییری عمده در سبک زندگی است.



شارژ سریع موبایل