در سال 2014 تقریباً همه رمان‌نویسان مطرح یک کتاب به بازار عرضه کردند. «ایان مک ایوان» در کتاب «قانون کودکان» خود به بررسی جزئیات قضاوت اخلاقی و حقوقی پرداخته در حالیکه «مارتین امیس» در کتاب «محدوده علاقه» کمدی تلخ از قضیه هولوکاست ارائه کرده است.
رمان اخیر «هاروکی موراکامی» به نام «تسوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارت رفتنش» بسیار مورد استقبال واقع شد و «سارا واترز» در «مستأجر مهمان» به مسئله تغییر طبقات اجتماعی پس از جنگ جهانی اول پرداخت.
«کارل اووه ناسگارد» رمان‌نویس نروژی در رمان «جزیره کودکی» دوران کودکی خود را از لحاظ روانکاوانه روایت کرده و «کالم تویبین» در رمان «نورا وبستر» پرتره‌ای زیبا و غم‌انگیز از درگذشت پدر خود در دهه 1960 در ایرلند را به تصویر کشیده است.
همچنین در سال جاری دو تن از بزرگان داستان‌سرایی آمریکا یعنی «مارلین رابینسون» با رمان «لی‌لا» که نگاهی به حوادث رمان‌های «گیلیاد» و «خانه» او دارد و نیز «ریچارد فورد» با «بگذار برایت فرانک باشم» که ادامه داستان‌های فرانک بسکوم است، به اوج حرفه ادبی خود بازگشتند.
«ویل سلف» در رمان «کوسه» که دومین کتاب از سه‌گانه داستان‌های دکتر زاک باسنر است، به مدرنیسم، پزشکی و جنون‌های قرن بیستم پرداخته و «هاوارد جاکوبسن» در رمان «جی» ترکیبی از طنز فرهنگ معاصر با احساسات ضدیهودی ارائه کرده است.
«علی اسمیت» در رمان تحسین‌شده خود به نام «چگونه هر دو بودن» که در دو بخش منتشر شد، داستان عشق و هنر را به زیبایی بیان کرد و توانست به فهرست نهایی بوکر راه یابد و نیز جایزه گلداسمیث را کسب کند.
«جنی اوفیل» در «دپارتمان تفکر» که دومین رمان او متشکل از حکایات کوتاه است به بحث پدر و مادری و فرزندپروری می‌پردازد. «جنی ارپنبک» رمان‌نویس آلمانی نیز در کتاب «آخرالزمان» از سرنوشت و زندگی و تاریخ آلمان سخن گفته است.
رمان «ما» اثر «دیوید نیکولز» نیز داستان زن و شوهری را به تصویر کشیده که در آستانه جدایی، شوهر سعی در احیای این رابطه و تدام آن می‌کند. «نیک هورنبی» نیز رمان «دختر بامزه» خود را پس از 5 سال وقفه منتشر کرد. همچنین «جسی برتون» نویسنده و هنرپیشه انگلیسی با داستان «مینیاتوریست» موفقیت بزرگی کسب کرد.
2014 سالی بود که جایزه بوکر به رمان‌نویسان آمریکایی روی خوش نشان داد اما در نهایت برنده آن «ریچارد فلاناگان» اهل تاسمانی برای رمان «راه باریک به عمق شمال» شد. این رمان داستان دلخراش زندگی و مرگ اسرای جنگی در جریان ساخت راه‌آهن برمه در جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند.
امسال همچنین «النا فرانته» با رمان «آنها که می‌روند و آنها که می‌مانند» بیشتر مورد توجه قرار گرفت. با وجود بحث‌هایی که داستان «ترور مارگارت تاچر» نوشته «هیلاری مانتل» به راه انداخت، اما کتاب‌دوستان همچنان منتظر بخش پایانی از سه‌گانه «توماس کرامول» اثر مانتل هستند.
2014 برای داستان‌های کوتاه نیز سال قابل توجهی بود؛ داستان «صف‌آرایی مجدد» نوشته «فیل کلی» سرباز سابق آمریکا در جنگ عراق و افغانستان توانست جایزه کتاب ملی آمریکا را از آن خود کند و «کالین برت» نویسنده کتاب «پوسته‌های جوان» موفق به دریافت جایزه کتاب اول گاردین شد.
در نهایت رمان «ساعت‌های استخوان» نوشته «دیوید میچل» که ترکیبی از نوآوری و شور و احساس است، داستان نبرد مافوق طبیعی ذهن میان خیر و شر را روایت می‌کند. دامنه این داستان از وحشت و اضطراب نوجوانی در دهه 80 تا فروپاشی تمدن غرب در آینده در ایرلند و از عشق و زندگی تا فقدان و جنگ است.
امسال همچنین «میشل فابر» هلندی پس از دوازده سال وقفه «کتاب چیزهای جدید عجیب» را منتشر کرد که داستانی فوق‌العاده مسحورکننده و سرشار از پیچیدگی احساسی و تأثیرگذار است.
