1.کودکی دارم که روان‌شناس گفته به اضطراب مبتلاست و مرتب خود را می‌خاراند و باعث زخم و خراش روی پوستش شده است. تا درمان‌ها انجام شود، بگویید با او چه کنم که ضایعات پوستی جدید روی بدنش ایجاد نشود؟

اصطلاحی داریم به نام خارش با زمینه اضطرابی؛ یعنی افراد از روی اضطراب پوستشان را می‌خارانند و ادعا می‌کنند که پوستشان خارش دارد. در این افراد باید پوست مرطوب نگه‌داشته شود. از صابون‌های کرم‌دار استفاده کنند و به کمک داروهای ضدخارش به شرطی که تداخل اثر با داروهای زمینه‌ای نداشته باشد، مشکل را برطرف کنند. در صورتی که پوست زخم شده باشد، می‌توان از زینک اکساید هم استفاده کرد. سعی کنید مدام حواسش را پرت کنید و پوست را چرب نگه دارید.

2. کودکم موی سر، ابرو و مژه‌اش را می‌کند. چه کنم؟

یک بیماری عصبی داریم به نام «تریکوتیلومانیا» که در افراد مبتلا به آن که موهایشان را می‌کنند. ابتدا باید زمینه اضطراب را از بین برد. موهایی که در اثر این مشکل از بین می‌روند، در ابتدا مجدد می‌رویند اما بعد از مدتی ریزش دائمی می‌شود. درمان دارویی برای این افراد وجود ندارد ولی برای آنکه التهاب ناشی از کندن مو کاهش یابد، می‌توان از قطره بتامتازون برای سر استفاده کرد و برای مژه و ابرو در کودکان از پماد چشمی هیدروکورتیزون به‌صورت موقتی کمک گرفت تا التهاب تا حدی کاهش یابد اما درمان اصلی کاهش اضطراب و استرس است. در این میان گاهی نه‌تنها کودک بلکه افراد خانواده نیز باید تحت مشاوره و درمان قرار بگیرند.

3. دخترم از صبح که چشم باز می‌کند، شیئی را محکم در تمام طول روز در دستش نگه می‌دارد. این کار باعث تعریق زیاد کف دست می‌شود و من نگران قارچ پوستی و ایجاد زخم به واسطه فشردن بیش از حد جسم تیز در دستش هستم. او 4 ساله و مبتلا به اوتیسم است. وقتی آن را از دستش می‌گیرم، جیغ می‌زند و بی‌قرار می‌شود. چه کنم؟

ابتدا باید مطمئن شویم کف دست واقعا دچار قارچ شده است. گاهی در دست گرفتن طولانی‌مدت یک شیء باعث می‌شود پوست به آن ماده حساسیت نشان دهد. فشار و تعریق نیز باعث تشدید اثر مواد حساسیت‌زا می‌شود. توصیه می‌کنم برای دخترتان اول آزمایش قارچ بدهید و اگر جواب مثبت بود، درمان‌های لازم قارچ را دریافت کند در غیر این صورت به فکر درمان اگزما باشید. در مورد زخم‌ها نیز باید دید عمق‌ آنها چقدر است. گاهی ترک‌های کم‌عمقی در اثر حساسیت در کف دست ایجاد می‌شود. اگر زخم‌ها عمیق باشد، حتما باید کف دست را ضدعفونی و از کرم زینک‌اکساید استفاده کرد اما اگر مشکل آلرژی باشد، معمولا کرم‌های استروئیدی ضعیف و بتامتازون تجویز می‌شود. برای کم شدن تعریق نیز می‌توان از ترکیب‌های آلومینیوم فلوراید استفاده کرد.به شما مادرگرامی توصیه می‌کنم که شب‌ها وقتی کودکتان خواب است، کف دستش را کاملا خشک کنید و این ترکیب یا کرم‌ها را به پوست بزنید. سایر درمان‌ها را هم می‌توان شب‌ها استفاده کرد اما حتما باید زیرنظر متخصص پوست و روان‌پزشک این کار انجام شود.

4. کودکی دارم که 5 ساله است و مبتلا به اوتیسم خفیف. او درمان شده اما مرتب لب‌هایش را به دهان می‌برد و شکل خاصی به لبش می‌دهد. پوست لب‌هایش خشک و پر ترک شده است.

این عادت رفتاری اشتباه باعث اگزمای ناشی از لیسیدن در این کودک شده است. باید تلاش کنید این عادت را از سر کودک بیندازید. برای بهبود وضعیت لب می‌توان از کرم‌های نرم‌کننده مثل اوسرین یا وازلین یا کرم‌های لب آماده استفاده کرد. این کرم‌ها را باید مرتب در طول روز به لب زد اما اگر امکان این کار وجود نداشت، باید شب‌ها که کودک خواب است، این کار را انجام داد.

5. کودکی دارم که مرتب بازویش را می‌مکد و این کار باعث ایجاد کبودی‌های کوچک و بزرگ در سطح پوستش شده است.

متاسفانه تا از نظر روانی مشکل او درمان نشود، مشکل کبودی‌ها پابرجاست، چون هر کبودی حدود یک هفته طول می‌کشد که از بین برود و گرچه درما‌ن‌های سطحی برای رفع کبودی مثل استفاده از کمپرس یخ یا کرم‌های حاوی ویتامین K وجود دارد اما درمان علامتی است و اساسی نیست. مگر چند بار در روز می‌توانید کمپرس استفاده کنید؟ این کودک بیش از درمان زمینه‌ای به رفتاردرمانی نیاز دارد تا عادتش را سریع ترک کند.