مریم امینی شنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۴:۰۰

یک روانشناس گفت: کودکان به طور ذاتی در دو سالگی لجباز میشوند.

 

میردریکوند، درباره علل لجبازی در بین کودکان، اظهار کرد: کودکان سنین بین سه تا چهار سال دچار نوعی لجبازی خودمحوری میشوند به طوری که همه چیز را برای خود خواسته و به حقوق دیگران اصلاً توجهی ندارند.

 

وی بیان کرد: لجبازی که از نوع خودمحوری است، به طور ذاتی در کودکان به وجود آمده و سبب نادیده گرفتن حقوق دیگران از طرف کودک میشود چرا که بچهها در این سن هیچ درکی از حق اطرافیان ندارند.

 

میردریکوند ادامه داد: نوع دیگری از لجبازی در دوران نوجوانی به وجود میآید و نوجوان با خواستههای کودکانه خود، بیتفاوت از برابر حقوق دیگران میگذرد و نیاز خود را ارجحتر از هر چیزی میدانند.

 

این مدرس دانشگاه لرستان افزود: احساس تظلمی که از سوی کودکان درک میشود سبب لجبازی وی با والدین و اطرافیان خواهد شد به طور مثال تولد نوزاد جدید و ابراز علاقه به او منجر میشود که فرزند بزرگتر فکر کند که به او ظلم شده و همین حس خطراتی جدی در پی خواهد داشت.

 

وی با اشاره به نقش عدم رعایت عدالت در ایجاد لجبازی بین کودکان تصریح کرد: گاهی بچهها آنقدر بر منافع خود با لجبازی پافشاری میکنند که در نهایت پدر و مادر در برابر خواسته وی کوتاه آمده و همین دلیلی بر ادامه لجبازیها از طرف کودکان میشود چرا که کودک توانسته با این کار خود به اهدافش برسد.

 

این روانشناس ادامه داد: والدین باید در برابر لجبازی کودکان بیتوجه باشند و در مقابل به رفتارهای مثبت او بها دهند تا کودک از لجبازی خود دست بردارد.

 

میردریکوند یادآور شد: یک راه حل اساسی در نظریههای روانشناسی برای برخورد با لجبازی کودکان "روانشناسی خاموشی" است تا بتوان با بیتوجهی به رفتار کودک، ناشایست بودن عملش را به او گوشزد کرد. 



شارژ سریع موبایل