هرچقدر که ما بزرگتر و بالغ تر می شویم ، پیدا کردن دوستان صمیمی برای ما سخت تر می شود. در صورتی که ما هر روز افراد جدید زیادی را ملاقات می کنیم. شغل خود را عوض می کنیم و با همکاران جدید همکار می شویم. اما سوال اینجاست: چرا ما دوستان واقعی زیادی در زندگی خود نداریم؟
اولین عامل گسترش روابط مجازی است، زمانه تغییر کرده است. همین حالا نگاهی به صفحه دوستان خود که در خارج از کشور تحصیل می کنند بیاندازید. ما از ابزارهای ارتباطی مختلفی مانند انواع مسنجرها و دوربین ها برای ارتباط با آنان استفاده می کنیم.
در حال حاضر روابط مجازی جایگزین روابط واقعی شده اند. حتی نوع بازی هایی که انجام می دهیم هم مجازی شده اند. روزانه به جامعه های مجازی مختلفی دعوت می شویم یا دیگران را اضافه می کنیم. مطالب جالب را به اشتراک می گذاریم یا در انجمن های اینترنتی مختلفی فعالیت می کنیم اما آیا اینها برای تثبیت کردن دوستی هایمان کافی است؟
خیر بلکه می توانیم این اقدامات را کاملا ظاهری و سطحی بنامیم زیرا رابطه دوستی یک فرآیند پیچیده است که نیازمند زمان و صمیمیت است، تعامل های شخصی و گرم گرفتن تنها از طریق ملاقات چهره به چهره امکان پذیر است. بنابراین اولین دلیلی که ما دوستان کمی داریم جایگزین کردن روابط گرم صمیمی واقعی با روابط مجازی است.
ملاقات با دوستان بسیار خوب است. سعی کنید گاهی اوقات زمانی برای ملاقات با یکدیگر یا هماهنگ کردن برای رفتن به پارک، سینما یا مکان های تفریحی دیگر بگذارید. البته به این معنا نیست که این کار همیشه باید صورت گیرد، منظور این است که خود را محدود به گفتگوهای اینترنتی و مجازی نکنید.
