نباید پسر بچه ها را از بازی با عروسک یا به عبارتی «خاله بازی» منع کرد. چون ممکن است نتیجه معکوس بدهد، زیرا معمولا ممنوعیت از یک کار به روش خیلی جدی و تحکمی، تمایل به انجام آن را در خفا بیشتر می کند.

تفاوت میان دختران و پسران، حقیقتی انکارناپذیر است. آن‌ها، سلیقه‌های متفاوتی دارند و در موقعیت‌های مختلف، واکنش‌های گوناگونی، از خود نشان می‌دهند.

خیلی از والدین، به‏ خصوص آن‌هایی که هم پسر دارند و هم دختر، دل‌شان نمی‌خواهد خودشان را قاطی کلیشه‌های جنسیتی کنند ولی وقتی پسرشان، پای عروسک پلاستیکی را می‌گیرد تا در بازی دزد و پلیس، مثل یک اسلحه از آن استفاده کند و دخترشان، کامیون اسباب‌بازی را به کالسکه عروسک‌هایش تبدیل می‌کند، چاره‌ای نیست جز این‌که تفاوت‌ها را بپذیرند و در روش‌های تربیتی خود، تجدید نظر کنند.

تفاوت میان دختران و پسران، حقیقتی انکارناپذیر است. آن‌ها، سلیقه‌های متفاوتی دارند و در موقعیت‌های مختلف، واکنش‌های گوناگونی، از خود نشان می‌دهند. شناخت این تفاوت‌ها، به پدر و مادر کمک می‌کند تا در زمینه تربیت فرزندان‌شان، بهتر عمل کنند.

پسرهای احساساتی

اگر فرزندتان پسر است، حتما تا به حال متوجه شده‌اید که چه‌قدر به حرکت و جنب‌وجوش علاقه دارد و از تماشای فیلم‌های پلیسی و پرهیجان، کیف می‌کند.

نتایج تحقیقات روان‌شناسان دانشگاه کمبریج نشان داده است که پسرها، تماشای حرکات مکانیکی را به حرکات انسانی ترجیح می‌دهند.

مثلا یک پسر یک ساله، تماشای حرکت برف‌پاک‌کن ماشین را بیش‌تر از دیدن مکالمه دو نفر دیگر دوست دارد.

هم‌چنین پسرها، به حرکت دادن اجسام مختلف هم علاقه نشان می‌دهند. تحقیقات اخیر نشان داده است که پسربچه‌ها، در درک قوانین حرکت، دو ماه از دختران هم‌سن‌وسال‌شان، جلوتر هستند.

به‌عنوان مثال، اگر شما، یک توپ را به زیر صندلی پرتاب کنید، پسرها زودتر یاد می‌گیرند که آن را به سمت شما بازگردانند.

شما، چه قدر به این جمله معروف که می‌گوید دخترها، اهل حرف زدنند و پسرها، اهل راه رفتن، اعتقاد دارید؟ روان‌شناسان می‌گویند که با توجه به  علاقه پسرها به جنب‌وجوش و حرکت، احتمال آسیب دیدن و زخمی شدن‌شان در دوران کودکی، بیش‌تر از دخترهاست.

با همه این احوال، پسرها، بیش‌تر از آن چیزی که ما فکر می‌کنیم، احساساتی‌اند. آن‌ها، به‌راحتی مضطرب می‌شوند و برای آرام کردن خود، به زمان بیش‌تری احتیاج دارند.

پسربچه‌ها، ازدحام و شلوغی را دوست دارند و ترجیح می‌دهند به‌جای نگاه کردن به یک فرد، به گروهی از آدم‌ها و چهره‌ها نگاه کنند. هم‌چنین آن‌ها از تماشای فضاهای شلوغ، بیش‌تر لذت می‌برند.

آن‌ها، نسبت به دخترها، کم‌تر می‌ترسند. تحقیقات نشان می‌دهد که آن‌ها از شنیدن صداهای بلند، دیدن چهره‌های ترسناک و حتی تنها ماندن در اتاق، کم‌تر از دخترها می‌ترسند.

یکی دیگر از تفاوت‌های پسرها و دخترها، صداقت و راحتی پسرها در صحبت کردن با والدین خود است. در تحقیق جالبی که در همین زمینه، در یکی از دانشگاه‌های ایالات متحده آمریکا انجام شد، لیمونادهای شور به بچه‌ها تعارف شده بود.

دخترها، پس از نوشیدن اولین جرعه، لیوان خود را کنار گذاشته بودند و اظهار نظری نکرده بودند، اما پسرها، خیلی راحت، به والدین‌شان گفته بودند که لیمونادشان خیلی شور است.

دخترهای بازیگر

دخترها، علاقه زیادی به ارتباط برقرار کردن با دیگران داشته و از همان دوران نوزادی، آن‌ها دوست دارند به چشمان‌تان خیره شوند. آن‌ها، از همان وقتی که اولین کلمات را ادا می‌کنند، از صحبت کردن با شما لذت می‌برند.

دخترها، علاقه زیادی به تقلید کردن حرکات و رفتارهای دیگران دارند. در کودکی‌شان، متوجه می‌شوید که هنگام بازی با عروسک‌هایشان، دوست دارند نقش مادر را بازی کنند؛ البته آن‌ها حتی در زمینه تقلید رانندگی پدر و باغبانی هم استعداد بالایی دارند!

دخترها، بهتر می‌توانند از دست‌هایشان استفاده کنند. آن‌ها، زودتر از پسرها، یاد می‌گیرند که اسباب‌بازی‌ها را با دست‌هایشان بشمارند یا از قاشق و چنگال برای غذا خوردن استفاده کنند.

هم‌چنین دخترها، شنونده‌های بهتری هم هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که دخترها، علاقه بیش‌تری به شنیدن صدای دیگران دارند. اگر یک جقجقه را در برابر یک دختر و پسر تکان دهید، تفاوتی در واکنش آن‌ها وجود ندارد، اما اگر خودتان، صحبت کنید، متوجه می‌شوید که دختربچه‌ها، علاقه بیش‌تری به شما نشان می‌دهند.

آن‌ها، به برقراری ارتباط چشمی علاقه دارند و خیلی زود، تغییر چهره‌ها و حالت‌ها را متوجه می‌شوند. به‌عنوان مثال، مفهوم چهره عصبانی، ناراحت و خوش‌حال را به‌خوبی، درک می‌کنند؛ در صورتی که پسرها، به زمان بیش‌تری برای تشخیص دادن این تفاوت‌ها، احتیاج دارند.

دخترها، زودتر، صحبت می‌کنند و حتی زودتر از پسرها، یاد می‌گیرند که دستان‌شان را به معنی خداحافظی تکان دهند. آن‌ها، صحبت‌های شما را زودتر از پسرها، متوجه می‌شوند و در 16 ماهگی، به‌طور متوسط، می‌توانند بیش‌تر از 100 کلمه را ادا کنند؛ در صورتی که این رقم برای پسرها، حدود 30 کلمه است.

شما هم از این حرف‌ها می‌زنید؟

باورهای غلط درباره دخترکوچولوها:

– چون دختر است، به او سخت نگیر. قوانین را می‌شود نادیده گرفت!

– او، ضعیف و شکننده است. همیشه باید به‌صورت مستقیم، از او حمایت کرد.

– برای این‌که بداند برایمان ارزشمند است، او را محور خانواده می‌دانیم.

– نباید او را با واقعیات زندگی، روبه‌رو کرد. آخر برای او، خیلی زود است.

– هر چیز را که طلب می‌کند، باید برایش فراهم کرد.

– این اسباب‌بازی‌ها، مال پسرهاست؛ تو نباید با این‌ها بازی کنی.

– ایرادی ندارد شب‌ها در تخت ما و خارج از اتاق خود بخوابد.

– می‌تواند از لوازم آرایش استفاده کند. نباید محدودش کرد.

– همیشه نیازهای اوست که در اولویت است.

باورهای غلط درباره پسرکوچولوها:

– او نباید با شکست مواجه شود؛ زیرا تحمل آن را ندارد.

– یادگیری استفاده صحیح از منابع مالی، برایش بسیار زود است.

– کودک من، برای تجربه کردن، خیلی کوچک است؛ ممکن است آسیب ببیند.

– مسوولیت چندانی در قبال خود و خانواده، برعهده‌اش نمی‌گذاریم؛ ممکن است از پس آن برنیاید.

– همه چیز باید مطابق میل و خواسته او باشد.

– اگر با دوستانش دعوا کرد، باید توبیخ شود.

– نیاز دارد تا دایم در آغوش گرفته و ببوسیم‌اش.

– رفتارهای نامناسب‌اش را باید نادیده گرفت.

– همسرم باید برای پسرکوچولوی‌مان، نقش دوست را ایفا کند، نه پدر!

– پسر نباید کار خانه انجام دهد؛ این وظیفه خانوم‌هاست.