یک کارشناس روانشناسی با بیان اینکه لجبازی کودک یک روزه شکل نمیگیرد و یک روزه هم برطرف نخواهد شد، گفت: والدین به خصوص مادر از دادن هرگونه رشوه و پاداش به کودک لجباز خودداری کنند.
"اعظم نوری"، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه زنجان، با اشاره به این مطلب، اظهارکرد: شکی نیست که منطقی بودن با کودک لجباز کار سختی است و گاهی اوقات صبر والدین به پایان میرسد اما نباید این نکته را فراموش کرد که رفتار پدر و مادر در شکل دادن به این نوع رفتار بسیار حائز اهمیت است.
وی تصریحکرد: لجبازی نوعی رفتار مقابلهای در کودکان است که معمولاً والدین در مواجهه با آن رفتارهای مختلفی را نشان میدهند که اکثرا هم با شکست مواجهه میشوند. پدر و مادران باید توجه داشته باشند که از ایجاد رفتارهایی که منجر به لجبازی در کودکان میشود، تاحد ممکن اجتناب کنند، چرا که در واقع این پدران و مادران هستند که بازنده خواهند شد.
این کارشناس روانشناسی با بیان اینکه درابتدا باید دقت کرد که ریشه حرکت ناخوشایند کودک چیست؟، افزود: به این نکته باید دقت شود که در لحظهای که کودک لجبازی کرده و بر رفتار نادرست خود پافشاری میکند، آیا نیاز او برای جلب توجه است؟ آیا آن کار به او آرامش میدهد؟ آیا نیاز حسی است؟ آیا سطح تواناییاش در همین حد است؟ و آیا عادتی است؟
وی ادامه داد: با ریشهیابی این موضوع والدین میتوانند رفتار درستی از خود بروز دهند، هر چند هنوز بسیاری از والدین، مهارتهای کنترل مناسب مقابله با لجبازی کودکان را نیاموختهاند.
نوری ضعیف نبودن در برابر کودک لجباز را نوعی راهکار برای کاهش رفتارهای لجبازانه دانست و خاطرنشانکرد: در حقیقت باید از موضع قدرت و عقل برخورد کرد و نقطه ضعف نشان نداد، چراکه بسیاری از والدین عملاً بهقدری واکنش شدیدی به رفتارهای کودکان نشان میدهند که کودک هر قدر که کوچک باشد، متوجه میشود که نقطه ضعف والدین در کجاست.
وی با اشاره به اینکه والدین باید آمار امر و نهی به کودک خود را در طول روز داشته باشند، افزود: دلیل این امر در آن است که چون والدین زمانی که خستهاند و حوصله کاری را ندارند، تعداد امر و نهیهایشان خیلی بیشتر از زمانی است که دوست دارند به دل کودک راه بیایند تا خودش به کشف محیط بپردازد.
نوری ادامه داد: والدین هیچ وقت از دستوری که دادهاند نباید چشمپوشی کنند، برای همین مواقعی که دستوری میدهند باید دقت داشته باشند که کودک در حالتی باشد که بتواند دستور را انجام دهد و اما اگر جواب نداد باید از روشهای مختلف رفتاری جهت شکل دهی فعالیت استفاده کرد تا در نهایت به کتک زدن و تنبیه بدنی ختم نشود.
وی با اشاره به اینکه لجبازی برای کودک به مرور به یک عادت و خصلت رفتاری و همچنین روشی برای پیشبرد کار، جلب توجه و اظهار وجود تبدیل میشود، یادآورشد: رفع این مشکل نیازمند زمان و توجه است. نکته اصلی درباره لجبازی کودک اجتناب از تنبیه وی است. لجبازی یک خصلت بد و پلید نیست و برای کودک هدف محسوب نمیشود. بر این اساس در مقابل لجبازی وی نباید از حربه تنبیه استفاده کرد.