ظاهر این میوه شبیه سیب است اما بعضی‌ها می‌گویند خواص آن حتی از سیب هم بیشتر است! «به» یكی از میوه‌های خاص فصل سرد است كه به دلیل طعم گسی كه دارد بسیاری اوقات نادیده و دست‌كم گرفته می‌شود، اما طرفداران آن می‌دانند كه «به» اگر به شیوه صحیح پخته شود چه عطر و طعمی به راه می‌اندازد!
كافی است صبح‌تان را با یك لقمه مربای به، خامه و نان تازه شروع كنید تا هم از خواص، املاح و ویتامین‌های فوق‌العاده آن بهره‌مند شوید و هم انرژی مثبت این میوه بهشتی را به كل روزتان منتقل كنید.
«به» سرشار از ویتامین‌های A و B، املاح، فیبر و تانن است و 100 گرم از آن حدود 57 كیلوكالری انرژی تولید می‌كند، بنابراین برای كسانی كه می‌خواهند لاغر شوند این میوه بسیار مفید است. حال اگر كنجكاو شده‌اید كه با خواص و حتی مضرات این میوه بیشتر آشنا شوید با ما همراه باشید. . .
بهترین «به» در اصفهان!
«به» میوه‌ای خوش‌طعم و عطر از خانواده سیب است. این میوه اگرچه به صورت خام هم خوردنی است اما اغلب، پخته آن را به صورت مربا و كمپوت در غذاهایی همچون خورش و خوراك مصرف می‌كنند. «به» دارای گوشت خشك و كركی است كه طعمی ترش و تقریبا گس دارد، با این حال وقتی پخته می‌شود بو و طعمی بسیار خوش پیدا می‌كند.
«به» در فرانسه، یونان، آرژانتین، نیوزیلند و ایران پرورش می‌یابد. بهترین «به» ایران نیز در اصفهان كشت می‌شود. این میوه را در بعضی استان‌ها ازجمله آستارا، لاهیجان و رامسر «سنگه» نیز می‌نامند.
می‌خواهید شاد شوید؟ «به» بخورید!
«به» اثرات مثبتی بر فكر و ذهن می‌گذارد و از افسردگی جلوگیری می‌كند، همچنین تقویت‌كننده قلب، كبد و معده است و زخم معده را بهبود می‌بخشد. علاوه براین، تحریك كننده اشتها، نرم كننده سینه و ادرارآور است و به هضم غذا كمك می‌كند. جویدن آن خشكی و بوی بد دهان را هم كاهش می‌دهد.
حتی قرار دادن تكه‌های «به» در خانه باعث خوشبو شدن فضا می‌شود. افرادی كه مرتب از «به» استفاده می‌كنند كمتر دچار سرطان می‌شوند چراكه این میوه سرشار از آنتی‌اكسیدان است. خوردن و بوئیدن آن نیز از تهوع و استفراغ جلوگیری می‌كند. گفته می‌شود این میوه تقویت‌كننده رحم است و خطر سقط جنین را كاهش می‌دهد. «به» همچنین به دلیل دارا بودن پتاسیم، پایین آورنده كلسترول و فشار خون است، در نتیجه از گرفتگی رگ‌های كرونر قلب و سكته قلبی پیشگیری می‌كند.
«به» سبز بهتر است یا زرد؟!
این میوه ممكن است مثل سیب سبز كم رنگ یا طلایی زرد باشد. معمولا اول فصل سبزتر است و آخر فصل طلایی‌تر می‌شود اما هر دوی آنها آماده طبخ هستند. با این حال اگر «به‌های» سبز رنگ را چند روزی خارج از یخچال نگهداری كنید، رسیده و زرد می‌شوند اما به یاد داشته باشید كه بیش از یك هفته آنها را خارج از یخچال نگذارید چون شروع به خراب شدن می‌كنند. این میوه درون یخچال تقریبا به اندازه سیب دوام می‌آورد. «به»های عطری نیز كوچك‌‌تر و دارای پرزهایی روی پوست‌شان هستند كه پس از شستن میوه به راحتی از بین می‌روند.
درمان شوره سر با روغن «به»!
روغن «به» برای جلوگیری از تعریق زیاد، شوره سر، سرگیجه، وزوز گوش، تقویت معده، كبد و قلب، بهبود زخم‌های دهانی، خونریزی‌های ریوی، اسهال مزمن و زخم روده بسیار مفید است. برای تهیه این روغن كافی است آن را كاملا بپزید و آبش را بگیرید سپس آب «به» را با نصف آن مقدار روغن زیتون بجوشانید تا آبش تبخیر شود و فقط روغن باقی بماند، البته دقت كنید كه روغن نسوزد.
میوه‌ای كه مژه‌ها را پرپشت می‌كند!
این میوه تقویت کننده معده و متوقف كننده اسهال‌های ساده و خونی است. در بهبود ورم حاد روده‌ها، خونریزی‌های قاعدگی و بواسیری، سوزش مجاری ادرار، تنگی نفس، سردردهای مزمن و التهاب‌های مختلف نیز بسیار موثر است. علاوه بر اینها باعث تقویت اعمال دستگاه گوارش و كاهش مخاط و سرفه می‌شود. از خواص دیگر این میوه خوش‌طعم می‌توان به از بین رفتن برفك دهان، خونریزی لثه، آبریزش چشم، ریختن مژه و رفع ترشحات زنانگی اشاره كرد.
«به دانه»، بهترین التیام برای بواسیر!
دانه «به» از بهترین درمان‌ها برای التهاب‌های دستگاه گوارش و مخاط‌ها، سرفه‌های خشك، سینه درد، تب و گرفتگی صدا به حساب می‌آید اما باید از جویدن و بلعیدن آن بپرهیزید زیرا این دانه حاوی یك ماده سمی و مضر است، بنابراین چند عدد «به دانه» را مدتی در دهان نگه دارید و بمكید تا لعاب آن خارج شود، سپس آنها را بیرون بریزید. همچنین می‌توانید چند عدد «به دانه» را در آب داغ خیس كنید و لعاب آن را بخورید. لعاب دانه «به» برای ترمیم زخم‌ها و سوختگی پوست در اثر آتش یا آفتاب بسیار مفید است. برای التیام بواسیر نیز می‌توانید لعاب «به دانه» را روی موضع مورد نظر بمالید.
«به» فرزندتان را نابغه می‌كند!
در مورد «به» نكات و عقاید جالبی وجود دارد، ازجمله اینكه:
- در قدیم، زنان دانه «به» را می‌كوبیدند، در مقداری آب خیس کرده و از لعاب آن برای فر كردن موها استفاده می‌كردند.
- در یونان، افرادبه عنوان تشریفات ازدواج از میوه «به» استفاده می‌كردند. آنها این میوه را به طرف ارابه عروس و داماد پرت می‌كردند و بر این عقیده بودند كه «به» نشانه‌ای از باروری است.
- یك نظریه در مورد «به» این بود كه اگر زنان باردار این میوه را زیاد بخورند، بچه آنها نابغه و زیبا خواهد شد!
- اروپایی‌ها بر این باورند كه این میوه به هضم گوشت كمك می‌كند، به همین دلیل اغلب با گوشت‌های چرب، «به» مصرف می‌كنند.
- می‌گویند با خوردن «به»، عرق بدن خوشبو می‌شود.
این میوه چه طبعی دارد؟!
«به» شیرین طبیعت گرم و تر، «به» ترش طبیعت سرد و خشك و «به» ملس نیز طبیعت معتدل دارد. دانه آن نیز طبیعتی سرد و تر دارد. جالب است بدانید كه مصرف این میوه پیش از غذا باعث یبوست و پس از غذا باعث نرمی مزاج می‌شود.
«به» چه فوایدی دارد؟!
میوه «به» ضرر هم‌دارد؟
- خوردن میوه نارس و خام «به»، توصیه نمی‌شود زیرا بسیار دیرهضم و قابض است، همچنین «به» شیرین و خام برای اشخاص گرم‌مزاج مضر است.
- كرك یا پرز روی «به»، هضم سنگینی دارد و برای حلق و صدا بسیار مضر است، بنابراین باید قبل از خوردنش، پرزهای روی آن را پاك كنید.
«به» را چگونه مصرف كنیم؟!
- برای معالجه اسهال و ورم روده بزرگ 40 تا 50 گرم «به» را خرد كرده و 15دقیقه در یك لیتر آب بجوشانید و مصرف كنید.
- «به دانه»، ورم معده را معالجه می‌كند. برای این منظور باید 4 گرم آن را در 120 گرم آب خیس كنید، سپس آن را آنقدر هم بزنید تا مایعی شكل سفیده تخم‌مرغ به دست آید.
- جوشانده برگ درخت «به»، بی‌خوابی را درمان می‌كند. برای این منظور باید یك مشت برگ‌های تازه آن را 10 دقیقه در یک لیتر آب جوش بریزید تا دم بكشد، سپس آن را صاف كرده و با عسل شیرین كنید. دو قاشق سوپ‌خوری از این جوشانده را قبل از خواب بنوشید.
- برای رفع بی‌خوابی 30 گرم شكوفه «به» (تازه یا خشك كرده) را در یک لیتر آب جوش با عرق بهار نارنج مخلوط كنید و بنوشید.
- برای درمان سوختگی، سرما زدگی و برطرف كردن انواع ترك‌های صورت و لب 100 تا 150 گرم «به دانه» را در یک لیتر آب بجوشانید و روزی چند مرتبه به ناحیه مورد نظر بمالید.
- شربت «به‌لیمو» حرارت بدن را كاهش می‌دهد. برای تهیه این شربت 250 گرم آب «به» را با سركه، آب لیموی صاف و گلاب (هر یك به مقدار 150 گرم) و مقداری قند بجوشانید تا قوام بیاید.
