بسیاری از پدران و مادران پیشاپیش رویای پیشرفت کودک خردسال خود را در سر می پرورانند، اما بیشتر کودکان فقط از نظر والدین خود نابغه هستند. با وجود این برخی کودکان واقعا بااستعداد هستند؛ آیا کودک شما نیز جزء این گروه است؟

بسیاری از کودکان امروزی دچار اضطراب و آسیمگی هستند و مسلما برای والدین آنها بسیار دردآور است ببینند فرزندشان از موضوعی ناراحت یا نگران است.

پیشرفت علم همیشه هم خوب و سازنده نیست. یعنی همه مسایل دنیا دو صورت دارند: منفی و مثبت. انیشتین جمله جالبی در این مورد دارد که می گوید: «من از روزی می ترسم که تکنولوژی از تعامل انسانی پیشی بگیرد. چنین روزی، جهان نسلی از احمق ها خواهد داشت.»

شاید با خودتان فکر کنید که «روزی را می‌بینم که دخترم لباس‌هایش را مرتب در کمد بگذارد؟!» وقتی ریخت و پاش و بی‌نظمی و بازیگوشی فرزندتان را می‌بینید شاید فکرش را هم نکنید که روزی از پس کارهایی که به آنها محول می‌شود، بربیایند.

روح، هیولا و لولوخورخوره از جمله شکنجه های روحی شبانه کودکان دوست داشتنی ما هستند. 

وقتی که برچسب خجالتی بودن یا غیر اجتماعی به یک کودک زده می شود به تدریج او با خودش فکر می کند که واقعا خجالتی و غیر اجتماعی است و این خود تبدیل به یک پیشگویی خود کام بخش می گردد.

آیا وقتی حاضر نیست عروسکش را به دوستش قرض بدهد، او را مجبور به انجام رفتار دلخواه‌تان می‌کنید؟ یا وقتی جواب محبت دیگران را با بی‌اعتنایی یا پرخاش می‌دهد، او را بی‌ادب می‌خوانید؟روانشناسان می‌گویند واکنشی که به اشتباهات یا رفتارهای شایسته کودک‌تان می‌دهید، بنای هویت اخلاقی او را می‌سازند.