چهار سیاست است كه زنان می توانند با به كار بردن آنها كاری كنند تا مردان را حرف شنو کنند. اگر هر كدام از این استراتژی ها را در طول یك هفته تمرین كنید، متوجه تفاوت هایی می شوید كه هرگز قبلا با آنها برخورد نداشتید. پیش نیاز تمامی این چهار راهكار، گوش دادن به خودتان است.
به دلیل فشارهای اجتماعی برای «دختر خوبی» بودن، زنان این پیام را دریافت كرده اند كه رك و روراست بودن درست نیست. در بسیاری از مذاكرات، زنان ندای درونی شان را به وضوح می شنوند كه از آنها می خواهد حرف بزنند، اما بسیاری از آنها این صدا را خفه می كنند، چون در جامعه به آنها یاد داده شده باید ساكت باشند زنان در مقایسه با مردان از بحث بیشتر دوری می كنند و مودبانه تر از مردان حرف می زنند. همه از این تفاوت میان مردان و زنان آگاهی دارند. حتی اگر شما اینگونه نباشید، ممكن است طرف مقابل تان در مذاكرات متعدد، مردان و زنانی آنگونه باشند.
بخش بعدی شامل چهار استراتژی است كه زنان می توانند با به كار بردن آنها كاری كنند تا مردان به آنها گوش بدهند. اگر هر كدام از این استراتژی ها را در طول یك هفته تمرین كنید، متوجه تفاوت هایی می شوید كه هرگز قبلا با آنها برخورد نداشتید. پیش نیاز تمامی این چهار راهكار، گوش دادن به خودتان است. آگاهی اولین گام در تغییر هر رفتاری است. بپذیرید و رشد كنید یا در دنیای پرمشكل مذاكرات باقی بمانید یا با به كار بردن این راهكارها كاری می كنید كه در دنیای امروز صدایتان به خوبی و روشنی شنیده شود.
سیاست زنانه اول: دوری از عذرخواهی
زنان بیشتر از مردان میل به عذرخواهی دارند. حتی زنانی كه اعتماد به نفس دارند، گاهی در حرف هایشان ناآگاهانه از چنین ابزارهایی استفاده می كنند. اگر چیزی برای گفتن دارید به خاطر به زبان آوردنش عذرخواهی نكنید. گاهی در زیر پرچم عذرخواهی ممكن است قصدهای پنهان زیر وجود داشته باشند:
شروع و دنبال كردن صحبت ها
معمولا پیش از شروع حرف زدن و در پایان حرف زدن ممكن است ابزار عذرخواهی به كار برده شود.
شروع كردن: به این شكل عباراتی كه پس از عذرخواهی به زبان می آورید ارزش و اثرگذاری زیادی نخواهد داشت. برای مثال درباره این مسئله اطمینان ندارم، اما...»دنبال كردن: اضافه كردن عبارتی اصلاحی در پایان جمله ای كه به زبان می آورید: برای مثال: «باید كاری بكنیم، این طور نیست» و عباراتی مثل: «آیا شما این طور فكر نمی كنید؟» یا «آیا درست نمی گویم؟» می توانند جملاتی باشند كه صحبت هایمان را با آنها تمام می كنیم و اثرگذاری آنچه گفته ایم را كاهش می دهند.
لحن سوالی
لحن سوالی هم از آن مواردی است كه اثرگذاری آنچه به زبان آورده ایم را كاهش می دهد. به این شكل به شنونده اعلام می كنیم كه درباره آنچه گفته ایم اعتماد و اطمینان كافی نداریم. آنچه شنونده از لحن سوالی ما درك می كند این است كه «آیا با من موافق نیستی؟» یا بدتر از آن «خواهش می كنم به سرعت موافقت را اعلام كن تا متوجه شوم آنچه گفته ام ارزش كافی دارد.» اگر به آنچه می گویید اعتماد ندارید چگونه می توانید از دیگری انتظار داشته باشید به شما اعتماد كند؟
به خودتان گوش بدهید یا از دوستی قابل اعتماد بپرسید كه آیا اینگونه اید، اگر متوجه شدید كه این عادت مخرب در شما وجود دارد، همین حالا برای رهایی از شر آن آماده شوید. البته كنار گذاشتن این عادت به تلاش نیاز دارد، اما باعث می شود جملات و عباراتی كه به زبان می آورید از قدرت اثرگذاری كافی برخوردار باشد. فراموش نكنید كه آگاهی، اولین گام در تغییر رفتارهای نادرست است.
كلمات بی معنی
كلمات بی معنی صداهایی هستند كه مكث های سكوت را پوشش می دهند. از این اصوات هنگامی استفاده می كنید كه در حال فكر كردن برای به زبان آوردن جمله یا كلمه بعدی هستید. كلمات بی معنی زیادی وجود دارند، اما سه كلمه ای كه رایج تر از بقیه است در زیر آورده ام:
واقعاً برای مثال: «واقعا می خواهیم این اتفاق رخ بدهد».
مثلا: برای مثال: «آیا می خواهید این اتفاق، مثلا رخ بدهد؟»
اوم: برای مثال: «اوم... فكر می كنم بهتر است....»
بهتر است از سكوت برای اثرگذاری بیشتر جملات بعدی تان بهره ببرید. از قدرت مكث و سكوت در مذاكره بعدی استفاده كنید لازم نیست هر لحظه از زمانی كه برای حرف زدن به شما داده شده را با كلمه یا صوتی پر كنید.
سیاست دوم زنانه: مختصر حرف بزنید
مردان زیاد حرف نمی زنند دقت كنیدكه در دوره های آموزشی مردان چگونه برای ناهار خوردن تصمیم می گیرند. یكی از آنها سوال می كند: «ناهار؟» و بقیه جواب می دهند: «حتما» در این بین كلمه ای اضافه گفته نمی شود. آنها نمی گویند: «می خواهید ناهار بخوریم؟» «چه فكر خوبی! حالا برای ناهار كجا برویم؟» «نمی دانم... كجا می توانیم برویم.» نه... مردان اصلا به این شكل عمل نمی كنند. خیلی ساده... «ناهار؟» «حتما».زنان معمولا در صحبت ها بیشتر به جزئیات می پردازند. ممكن است اطلاعات مهمی كه می خواهید مرد مقابل تان بشنود در این جزئیات كم شود. در مذاكره با مردان مراقب نشانه های رفتاری آنها باشید و هرگاه احساس كردید كه این نشانه ها می گویند مرد مقابل تان در حال خسته شدن است، بی درنگ به اصل موضوع بپردازید. بهتر است هنگام شروع صحبت تان به طرف مقابل بگویید كه حرف هایشان چقدر زمان می برد و این اندازه زمانی را رعایت كنید.
مردها برای انرژی ای كه لازم است برای هر كاری صرف كنند، برنامه ریزی می كنند و به همین دلیل هنگامی كه انرژی بیش از اندازه برای كاری صرف می كنند، ناراحت و نگران می شوند. هدر دادن انرژی به آنها این احساس را می دهد كه كنترل همه چیز را از دست داده اند و این احساس است كه باعث تنفرشان می شود.سال های سال است كه تحقیقات نشان داده زنان در مقایسه با مردان از تعداد بیشتری كلمات برای بیان منظورشان استفاده می كنند. پژوهش ها نشان داده كه زنان در یك روز عادی از 25000 كلمه استفاده می كنند؛ در حالی كه مردان در یك روز عادی 1500 كلمه به كار می برند. مشكل اصلی اینجاست كه مردان این 15000 كلمه را هنگامی كه از محل كار به خانه آمده اند، استفاده كرده اند.
تحقیقات جدیدترین تفاوت میان تعداد كلماتی كه در روز توسط مردان و زنان به كار می رود را تایید كرده است و برخی پژوهش ها حتی تفاوتی بیش از 10000 كلمه را نشان می دهد! زنان از حرف زدن و داستان گفتن برای شروع دوستی استفاده می كنند. مردان برای تبادل اطلاعات از حرف زدن استفاده می كنند و به همین دلیل هنگام حرف زدن میان آنها فقط واقعیت ها رد و بدل می شود. آنها با سوالاتی مثل «چه كسی آخرین گل را در مسابقات فوتبال جام جهانی به ثمر رساند؟» اطلاعات همدیگر را محك می زنند اگر طرف مقابل پاسخ به این سوال را بداند، نمره ای مثبت به خود اختصاص داده است و اگر پاسخ به این سوال را نداند، كسی كه سوال را طرح كرده نمره ای مثبت می گیرد.
حالا وقت آن است كه فردی كه پاسخ سوال را نمی دانسته سوالی طرح كند كه طرف دیگر جوابش را نداند.زنان با طرح چنین سوالهایی دوستی نمی كنند. ممكن است اگر زنی چنین سوالی را از زنی دیگر بپرسد، او در پاسخ دست هایش را باز كند و بگوید «می خواهی تو را در آغوش بگیرم؟» و احتمالا زنی كه این سوال را طرح كرده در بغل طرف مقابل قرار می گیرد و چنین رفتاری اصلا برای آنها غیر طبیعی نیست. زنان با داستان گفتن با هم دوست می شوند. اگر به زنی بگویید چه لباس قشنگی پوشیده، احتمالا او در پاسخ داستان خریدن این لباس را برایتان تعریف خواهد كرد.
زنان برای هر چیزی داستانی دارند اگر در طول داستان آنها نكته ای جالب وجود داشته باشد، طرف مقابل داستانی جدید را درباره این نكته جالب تعریف خواهد كرد و اگر داستان هایتان نكات مشترك زیادی با هم داشته باشد، به سادگی دوستان صمیمی می شوید. بسیاری از مردان اینگونه نیستند و این عادت را پرچانگی می دانند. چنین داستان هایی راه شروع دوستی با مردان نیست. مردان ممكن است برای شروع دوستی درباره موضوعی با هم رقابت كنند.
طفره رفتن و عبارات اصلاحی
بسیاری از زنان بیش از اندازه از عباراتی مثل «نوعی» یا «گونه ای» استفاده می كنند. این عبارات به دلیل طفره رفتن و اصلاح آنچه گفته شده به كار می رود و آنچه به زبان آمده را بی اثر می سازد. اگر شما هم از این عبارات استفاده می كنید، این عادت در شما وجود دارد. برای رهایی از این عادت هنگام حرف زدن آگاه باشید و این عبارات را حذف كنید. چند نمونه از كاربرد این موارد در زیر آمده است:
به نوعی فكر می كنم كه...
احتمالا ما باید....
به نظر می رسد كه راه خوبی برا ی...
به گونه ای می خواهم كه....
ممكن است نیاز داشته باشی كه ...
این عبارات نشان دهنده عدم اطمینان شماست و استفاده از عباراتی كه عدم اطمینان را به شنونده منتقل می كنند، نشان دهنده ضعف در شما خواهد بود.احتمالا از این عبارات برای پوشش دادن به نتایج نامناسب و اصلاح این نتایج استفاده می كنید. با استفاده از این عبارات در حقیقت از پذیرفتن ریسك ها دوری می كنید. هنگامی كه لازم است اعتماد به نفس را به شنونده منتقل كنید، از این عبارات نامطمئن و همراه با شك استفاده نكنید. البته گاهی لازم است برای جلوگیری از پذیرفتن ریسك های پرخطر از این عبارات استفاده كرد. نكته مهم این است كه آگاه باشید در چه جاهایی به درستی از این عبارات استفاده كنید و چه جاهایی عادت به كار بردن این عبارات را در خود اصلاح كنید.
سیاست سوم زنانه: رك حرف بزنید
مطمئن باشید كه روشن و واضح حرف می زنید. مردان بیشتر از زنان به پیام های روشن و در عین حال مختصر نیاز دارند. كنایه زدن درباره آنچه می توانید مستقیما به زبان بیاورید، احتمالا به دلیل ترس از عدم پذیرش است. اگر روشن و واضح سوالی را بپرسید، پاسخی روشن و واضح دریافت خواهید كرد. در روابط شخصی ممكن است گاهی چنین چیزی ناراحت كننده باشد، اما در محل كار سوال های روشن می تواند سودمند باشد.
كنایه زدن بیهوده است
مردان و زنان در كنایه زدن با هم تفاوت دارند. ممكن است زنی بارها بارها با كنایه به همسرش اعلام كند كه «گل ها چقدر زیبا هستند!» و هنگامی كه همسرش متوجه منظور او نمی شود، این كنایه ها را تلخ تر كند. زن در این مواقع صبر می كند و پس از مدت ها كه دسته گلی از شوهرش دریافت نمی كند، به او می گوید: «می دانی دوست دارم برایم چه كار كنی؟»
مرد مدتی هاج و واج به زنش نگاه می كند و اولین جمله ای كه از دهانش خارج می شود «چه كاری؟» است.زن در پاسخ می گوید: «دوست دارم یك روز دسته گلی برایم بخری. روزی كه اصلا انتظارش را نمی كشم؛ مثلا روز تولدم!»حالا مرد متوجه موضوع شده است و زن روز تولدش دسته گلی بزرگ و زیبا هدیه می گیرد. مشكل وقتی به وجود می آید كه زن همسایه می گوید: «باید حتما به او می گفتی؟ فكر نمی كنم این كارش نشان از عشق و علاقه داشته باشد. او خودش باید این كار را می كرد». «درست است، اما این گل ها زیبا و دوست داشتنی اند» مهم نیست كه به او گفتی یا نه! حالا یك دسته گل زیبا و دوست داشتنی هدیه گرفته ای كه می توانی به خاطرش خوشحال باشی.
در این صورت ممكن است زن رو به همسرش كند و بگوید: «وقتی دو سال تمام به تو می گفتم كه گل ها زیبا هستند، پیش خودت چه فكری می كردی؟» مرد در پاسخ می گوید: «فكر می كردم واقعاً گل ها را دوست داری و شاید بهتر باشد مقداری گل در باغچه بكاریم.» مردان به دنبال پیام های پنهانی در آنچه می شنوند، نیستند.رابطه عاشقانه برای مردان و زنان متفاوت است. رابطه عاشقانه برای زنان یعنی «همسرم ذهن مرا می خواند. او پیش از آنكه چیزی را به زبان بیاورم، آن را برایم فراهم می كند.» مردان درباره رابطه عاشقانه این گونه فكر می كنند: «همسر مورد علاقه ام هر چیزی را كه می خواهد به من می گوید و من آن را برایش فراهم می كنم. سپس در پاسخ او از من سپاسگزاری می كند». برای مردان معنای عشق چیزی شبیه به این است.
سیاست چهارم زنانه: از ابراز هیجانات و احساسات دوری كنید
ابراز احساسات و هیجاناتی مثل گریه كردن در مذاكرات می تواند به سادگی جایگاه تان را به خطر بیندازد. مردان در اجتماع فرا گرفته اند كمتر از زنان احساسات شان را به نمایش بگذارند. شاید مردان بیش از اندازه خشك و جدی هستند. این بحث دیگری است كه فكر می كنم بهتر است در اینجا به آن نپردازیم. نوع تربیت و شخصیت زنان به گونه ای دیگر است. زنان براساس پژوهش های دانشگاه مینه سو تا چهار برابر گریه می كنند.
همچنین بهتر است در محل كار نیز خیلی احساساتی نباشید و هیجانات تان را نشان ندهید. فردی كه گریه می كند، به دنبال اظهار همدردی از طرف شنونده است. گاهی فردی كه اشك می ریزد همچنین این پیام نهانی را به شنونده می دهد كه توانایی انجام كاری را ندارد. گریه كردن، كسانی را كه احساسات شان را سركوب كرده اند ناراحت و عصبانی می كند.
اگر چنین افرادی دوست ندارند با احساسات خودشان روبه رو شوند، قطعا از رویارویی با احساسات و هیجانات دیگران هم ناراحت می شوند. مردان گاهی احساس می كنند زنانی كه گریه می كنند. در حال فریب دادن شان هستند.اگراحساس می كنید كه نیاز به گریه كردن دارید، می توانید جلسه مذاكره را برای مدتی ترك كنید، به دستشویی بروید و گریه كنید. هنگامی كه گریه تان تمام شد.
آبی به سر و صورت تان بزنید، نفس عمیقی بكشید و دوباره به جلسه مذاكره بازگردید. اگر عادت به گریه كردن دارید، سعی كنید این رفتارتان را تغییر دهید. نفس های عمیق می تواند آرام تان كند یا نوشیدن چای بابونه می تواند آرامش را دوباره به شما بازگرداند و شما را برای ادامه جلسه مذاكره آماده كند.باز هم شما را به تماشای فیلم «تلما و لوییس» دعوت می كنم.
صحنه ای را نگاه كنید كه لوییس با پلیسی به نام هال تلفنی صحبت می كند. هال تلاش می كند لوییس را قانع كند خود را به قانون معرفی كند و در عوض در محكومیتش تخفیف بگیرد. او درباره گذشته خودش حرف می زند و داستان گذشته اش لوییس را به گریه می اندازد. اما لوییس در مقابل این احساس مقاومت می كند و جلوی گریه اش را می گیرد. لوییس در این صحنه آرام و قوی باقی می ماند و احساساتش را بروز نمی دهد.
