امروزه در تعاملات روزمره انسانی و در برخورد با دوستان و آشنایان و همکاران، یک حلقه مفقوده ای وجوددارد که نبود آن، موجبات تنش حداکثری را فراهم می کند. از این حلقه مفقوده تعبیر به مهارت دگرشناسی می شود. بدین معنی که ما باید به مهارتی دست یابیم که شامل شناخت فردی خواهد بود که با ما در ارتباط مستقیم است. این فرد می تواند همسر، دوست، همکار، فامیل درجه یک و دو و... باشد. هرچقدر که بتوانیم به درک درست تری نسبت به اطرافیان خود دست یابیم، به تعامل بهتری به آنها خواهیم رسید.
امروزه شخصیت خوانی به علمی تبدیل شده است که این علم، موجبات بهبود روابط بین فردی را فراهم آورده است. شما از طریق یادگیری شخصیت خوانی می توانید به این نتیجه برسید که فرد مقابل شما، چگونه شخصیتی دارد و از چه منش و رفتاری برخوردار است. در مورد اینکه بتوانیم شخصیت طرف مقابل را تا حدودی بشناسیم و ارزیابی کنیم، تکنیک هایی وجود دارد که در ذیل به آنها اشاره می کنیم.
1- همیشه با موردی که از آن اطمینان بیشتری دارید شروع کنید.
فرض کنید مطمئن هستید که شخص مورد نظر برون گراست. در این صورت می توانید خود به خود هر هشت مورد تیپ های درون گرا را حذف کنید.
2- در داوری کردن عجله نکنید.
درها را باز بگذارید. فرض را بر این بگذارید ممکن است فرضیه های شما تغییر کنند. با جمع آوری اطلاعات بیشتر ممکن است این اتفاق بیفتد. این امر برای داوری کننده ها چالش مهمی است زیرا آنها ممکن است نتوانند اطلاعات کافی برای داوری کردن جمع آوری کنند.
3- به برداشت های اشتباه احتمالی خود توجه داشته باشید.
در ارتباط با شناسایی و تحلیل گونه ها و تیپ های شخصیتی ممکن است با توجه به برداشت های خود ادراک کنیم. مثلا ممکن است به اشتباه گمان کنید تمام کسانی که رفتار دوستانه دارند، احساسی هستند.
وقتی رو در روی شخصی قرار ندارید
همیشه وقتی سوالات پایان باز بپرسید، اطلاعات بیشتری به دست می آورید. مثلا وقتی با کسی مصاحبه استخدامی می کنید می توانید بپرسید: با رییس قبلی ات رابطه ات چطور بود؟ او می تواند خیلی ساده به شما جواب بدهد: «خوب بود.» اما به جای این سوال می توانستید از او سوالات پایان باز بکنید، مثلا بگویید: «درباره رییس قبلی ات حرف بزن. چگونه آدمی بود؟» «بهترین خصوصیتی که در او سراغ داشتی کدام بود؟» «در چه زمینه هایی با هم اختلاف نظر داشتید؟» «درباره رابطه ات با او چه می توانی بگویی؟» «فکر می کنی درباره تو چه نظری دارد؟» این گونه، اطلاعات بیشتری درباره او به دست می آورید.
در مواقعی حتی وقتی از شخصی سوالات پایان باز می کنید ممکن است با یکی، دو کلمه، جواب تان را بدهد. در این زمان می توانید او را تشویق کنید که بیشتر توضیح بدهد. به او بگویید: «ممکن است در این خصوص بیشتر توضیح بدهی؟» یا «دلم می خواهد بدانم چرا درباره او چنین نظری داری؟»
اما در مواقع استثنایی، شناسایی تیپ اشخاص از طریق تلفن ساده تر است. از جمله این موارد زمانی است که شخص در صحبت تلفنی آزادی عمل بیشتری احساس می کند و راحت تر می تواند حرف بزند. درضمن هنگام صحبت تلفنی حواس نیز کمتر پرت می شود. حال توضیحاتی در مورد یک شخصیت خیالی به طور مثال «کاترین» ارائه می دهیم تا بتوانید به شخصیت او پی ببرید.
کاترین لباس اتوکشیده و منظمی پوشیده است. موهای بلندش را مرتب کرده و با چند قطعه جواهر (گردن بند، گوشواره و انگشتر) خود را آراسته است که همه با هم جور در می آیند. روی میزش چندین عکس خانوادگی دیده می شوند. پای یکی از عکس ها که کودک خردسالی را به نمایش گذاشته است این عبارت به چشم می خورد: دوستت دارم مادر. میزش بسیارمرتب است، هر یک از اقلام روی میز در جای مناسب خود هستند.
هیچ برگه و نوشته و پرونده ای روی میزش به چشم نمی خورد. تنها چیزی که به چشم می خورد یک دفترچه یادداشت، یک جاقلمی و یک ساعت است. عذرخواهی می کند که چند دقیقه منتظر مانده اید. از شما دعوت می کند که بنشینید. می پرسد آیا فکرمی کنید کارتان بیش از نیم ساعت وقت می گیرد؟ بعد از ملاقات با شما جلسه ای دارد.
رفتار دوستانه ای دارد. وقتی موضوع را برایش توضیح می دهید به دقت گوش می دهد. ابدا حالت تدافعی ندارد. دوباره سخن شما را قطع می کند تا موضوعی که درباره اش حرف می زنید برایش روشن تر شود. شما در مجموع به این نتیجه می رسید که او می خواهد تا حدامکان به شما رسیدگی کند و کارتان انجام شود.
به نظر شما کاترین درون گراست یا برون گرا؟
انرژی فراوانی به خرج می دهد. صحبت می کند. دست هایش را تکان می دهد، چهره ابرازگر دارد. به راحتی با اشخاص کنار می آید و با آنکه به دقت به صحبت های ارباب رجوع گوش می دهد، متوجه سایر فعالیت هایی که در حول و حوش او می گذرد هم هست. او برون گراست.
آیا کاترین بیشتر حسی است یا شمی؟
کاترین بسیار دقیق است. در هر جایی که احساس می کند نیاز به سوال و توضیح دارد، سوال می کند. علاقه مند است که اسناد و مدارک شما را مرور کند. او گهگاه به اطراف اتاق نگاه می کند. به حوادثی که در لحظه حال اتفاق می افتد، توجه دارد. بی جهت در گمان و خیال فرو نمی رود و تحت تاثیر اندیشه های خصوصی حواسش پرت نمی شود. کاترین حسی است.
