بی خود وقت عزیزتان را صرف اسم و برند لپ تاپ نکنید.از لپ تاپتان چه انتظاری دارید و قصد دارید با آن چه کاری انجام دهید؟ کلید حل معما فقط پیش خودتان است.

این ماجرا به یکی از برنامه های روزمره تبدیل شده است. دوستان، آشنایان و همکاران تقریبا هر روز از من درباره خرید لپ تاپ، سوال می پرسند و می خواهند بدانند چطور می توانند یک «لپ تاپ خوب» بخرند. 

پاسخ همه این سوال ها یکی است. من به آنها می گویم حتی با وجود تمام تلاش هایی که چینی ها به کار می بندند، هنوز از نظر فنی هیچ لپ تاپ بدی ساخته نشده است. از نظر تکنیکی لپ تاپ بد یعنی شما پولتان را برای خرید چیزی هدر بدهید که به کارتان نمی آید، یعنی پول بی زبان را برای خرید لپ تاپ صورتی رنگ هدر بدهید، یعنی خرید لپ تاپ قسطی از یک فروشنده بی انصاف. 

پس بی خود وقت عزیزتان را صرف اسم و برند لپ تاپ نکنید. وقتی می خواهید این همه پول خرج کنید قبل از هر چیز باید تکلیفتان را با خودتان معین کنید. از لپ تاپتان چه انتظاری دارید و قصد دارید با آن چه کاری انجام دهید؟ پس کلید حل معما فقط پیش خودتان است.

گول تبلیغات را نخورید

اگر همین حالا به بازار بروید و کمی مغازه ها را بالا و پایین کنید، خیلی زود متوجه می شوید تعداد برندهایی که لپ تاپ تولید می کنند بسیار محدود است. این قضیه نشان می دهد که کیفیت چقدر می تواند روی تولید و فروش محصول تاثیر مثبت داشته باشد. 

همه تولیدکننده ها می دانند که تنها یک اشتباه می تواند برای همیشه تصویری بد از آنها در ذهن مصرف کننده ها باقی بگذارد. سونی مثل همیشه اسم بزرگی است ولی در بازار فقط یکی از معروف ترین ها به حساب می آید. 

دل (Dell) دوشادوش سونی پیش می رود و کم کم یاد گرفته برای فروش بیشتر باید به تولیداتش تنوع بدهد. اچ پی، کامپک، فوجیتسو – زیمنس، توشیبا و ایسر تولیدکننده های دیگری هستند که کمابیش نامی برای خود دست و پا کرده اند.

 لنوو را همه نمی شناسند ولی تا به حال هیچ کس از آن بدی ندیده است. ایسوز و ام اس آی هم کم کم با نگاه اقتصادی خودشان را به گود رقابت نزدیک می کنند. ال جی و سامسونگ هم لپ تاپ تولید می کنند و اگر اپل را هم به این لیست اضافه کنیم سرجمع تمام انتخاب ها را روی یک دایره ریخته ایم. 

متاسفانه بزرگ ترین اشتباه ممکن وقتی رخ می دهد که خریدار بخواهد مثل خرید گوشی تلفن همراه به اسم تولیدکننده توجه کند. حقیقت این است که هرکدام از تولیدکننده ها مدل های مختلفی می سازند. پس امکان دارد فلان مدل ایسر خیلی بهتر از بهمان مدل سونی یا دل کارکرد داشته باشد. 

حتی بعضی از مدل های یک شرکت، نسخه های مختلفی دارند که با نشانه های A و B و C معرفی می شوند. این علامت نشان دهنده یک سری اختلافات جزئی در مشخصات لپ تاپ است. مثلا ممکن است مدل اول با یک دیسک سخت بزرگ تولید شده باشد یا روی آن سخت افزار بلوتوث نصب کرده باشند. 

هرازچند مدتی هم یکی از تولیدکننده ها یکی از محصولاتش را توی بوق و کرنا می کند و هیاهوی تبلیغاتی به راه می اندازد. مثلا تا همین حالا شش شرکت ادعا کرده اند، باریک ترین و سبک ترین لپ تاپ دنیا را ساخته اند. 

بالا و پایین رفتن سهام شرکت ها هم در بورس جهانی خیلی به من و شما دخلی ندارد. خریدار باهوش کسی است که گول تبلیغات کاذب را نخورد، پول نقد داشته باشد و لپ تاپ صورتی نخرد.

به گارانتی احترام بگذارید

امیدوارم خدا از سر تقصیرات هرکس که مردم را نسبت به گارانتی بی اعتماد کرد، بگذرد. اگر از من می پرسید بیایید و به خودتان لطف کنید و از خرید لپ تاپ بی گارانتی منصرف شوید. این قدر نگویید گارانتی در ایران مفهومی ندارد. 

نه! انصافا در بازار کامپیوتر، خیلی ها به گارانتی شان مثل یک تعهد پایبند هستند. فقط کافی است این خیلی ها را از بین شرکت های معتبر انتخاب کنید. متاسفانه این اواخر مد شده کارت های گارانتی شرکت های معتبر را کپی می کنند و در مغازه های کوچکشان می فروشند. 

اگر زحمت بکشید و از یک فروشگاه معتبر خرید کنید، به خودتان محبت کرده اید. شرکت های گارانتی، کارکرد سالم همه چیز لپ تاپ شما را ضمانت می کنند. حتی بعضی از آنها باتری، شارژر و نرم افزار را هم در برگه گارانتی شان لحاظ کرده اند.

تازه درصورت بروز مشکل، اطلاعاتتان نزدیک شرکت معتبر از امنیت بیشتری برخوردار هستند. از این گذشته، لازم نیست به وقت خرابی لپ تاپتان را زیر بغل بزنید و از این مغازه به آن مغازه بروید تا شاید محض رضای خدا یکی دلش برایتان بسوزد و با قیمتی نجومی آن را تعمیر کند.

قسطی نخرید

باور کنید خرید لپ تاپ با خرید رب گوجه فرنگی تفاوت دارد. به همین دلیل نمی توانید پول هایتان را بریزید داخل کیف دستی و به بازار بروید. قبل از این حرف ها خوب تحقیق کنید. از یک نفر که به کار آشناست، بپرسید. به او بگویید قصد دارید لپ تاپتان را برای چه کاری استفاده کنید. این کار به او کمک می کند لپ تاپ مناسب با شرایطتان را معرفی کند. 

به حرف دوستانتان تحت هیچ شرایطی گوش ندهید. متاسفانه همه ما عادت کرده ایم درباره همه چیز متعصبانه اظهارنظر کنیم و آنچه را خودمان داریم به هر طریق ممکن بهترین معرفی کنیم. 

سایت های اینترنتی مرجع مناسبی برای کسب اطلاعت بیشتر هستند. جمله قبل را یک بار دیگر با دقت بخوانید. گفتم برای کسب اطلاعات! این یعنی قیمت ها روی فضای مجازی چندان منطبق با واقعیت نیستند. علاوه بر این به دلیل رشد سریع تکنولوژی و به روز شدن بازار نمی توانید خیلی روی پیداکردن این مدل ها در بازار حساب باز کنید.

سایت های اینترنتی را برای مقایسه عملکرد فنی و دیدن ظاهر لپ تاپ استفاده کنید. در بعضی انجمن های گفت و گوی اینترنتی، بحث های داغی درمورد خرید لپ تاپ جریان دارد. 

بعضی از آدم های باسواد در این گفت و گوها شرکت می کنند و تجربیات گرانبهایشان را بی هیچ چشم داشتی در اختیار دیگران می گذارند اما مشکل اینجاست که تعداد این آدم های باسواد در مقایسه با آدم های بی منطق انگشت شمار است.

برای من و شما تهران بهترین جای دنیا جهت خرید لپ تاپ است. ولی این کافی نیست. مثل بقیه لوازم کامپیوتری باید به خودتان سختی بدهید و از منزل خارج شوید. مغازه های معتبری وجود دارند که فروشنده هایشان فقط به فکر پول نیستند. از آنها کمک بگیرید. قیمت ها را با هم مقایسه کنید و کمی زبان بریزید. 

بعضی ها حاضر هستند کمی از سودشان بگذرند. فقط گول هدیه هایی را که بعضی فروشگاه ها تبلیغ می کنند، نخورید. این هدایا را می توان با 10 تا 20 هزار تومان ناقابل خرید. 

بعضی از لپ تاپ ها در رنگ های مختلفی به فروش می رسند. قیمت رنگ های مختلف را بپرسید و بفهمید خرید یک لپ تاپ صورتی چقدر به جیبتان فشار وارد می کند. 

در بازار ایران معمولا قیمت ها بدون احتساب گارانتی محاسبه می شود. برای گارانتی خوب به طور میانگین باید 50 هزار تومان کنار بگذارید. خرید قسطی را هم به کل فراموش کنید، چون سودی که فروشنده قرار است بابت این لطف از شما بگیرد، به هیچ وجه منطقی نیست. به جای خرید قسطی شکیبایی به خرج بدهید و خریدتان را تا آماده شدن کل مبلغ به تاخیر بیندازید.

توصیه هایی که بهتر است گوش کنید

اگر از من بپرسید، مهم ترین فاکتور یک خرید موفق، توجه به پردازنده لپ تاپ است. پولتان را بابت خرید لپ تاپ هایی با پردازنده سلرون یا Duo 2 Core تلف نکنید. مدل های Corei3، Corei5 و Corei7 در حال حاضر انتخاب های منطقی هستند. 

بعد از پردازنده مهم ترین مساله، وزن لپ تاپ است. خیلی از ما لپ تاپ می خریم تا کارهای سبکمان را بیرون از خانه یا محل کار انجام دهیم. پس لازم است آن را هر روز با خودمان این طرف و آن طرف ببریم. لپ تاپ های معمولی با صفحه نمایش 15 اینچی به طور میانگین وزنی حدود 2/8 کیلوگرم دارند. اگر وزن شارژر و بقیه لوازم جانبی را هم به این اضافه کنید، حتما به سختی کار پی می برید. لپ تاپ های با وزن کمتر صفحه نمایش کوچک تری دارند و گرانترند.

بعضی ها روی کارت گرافیک لپ تاپ حساس هستند چراکه قصد دارند گاهی در زمان های بیکاری شان بازی کنند. در این صورت باید خوب بگردید. ظرفیت هارد دیسک، مدت زمان عمر باتری و بلوتوث معیارهای دیگری هستند که باید به آن توجه داشت. ظاهر لپ تاپ تنها در درجه آخر اهمیت قرار دارد.