وقتی ما زندگی انسانی را به ذهن می‏آوریم، رنج‏ها و مشکلات حصه بزرگی از زندگی او را در برمی‏گیرند. همانطور که یک کوهنورد ماهر برای رسیدون به قله کوه مراحل سختی را می‏گذراند یا یک شناگر موج‏های متعددی را پشت سر می‏گذراند و به هدف خویش دست پیدا می‏کند، انسان‏ها هم در مواجهه با مشکلات و مصائب هستند.

با نگاهی به تاریخ دوران جاهلیت در می یابیم که بازارهای مهمی در آن دوران وجود داشت که معروف ترین آنها بازار عکاظ، مَجَنّه، ذوالمجاز و حباشه نام داشتند. این بازارها در صدر اسلام نیز پابرجا بودند. بازار عکاظ اولین بازاری است که در سال 129 هجری قمری به جهت غارتی که در آن بازار صورت پذیرفت رها شد و آخرین بازار نیز بازار حباشه است که در سال 197 هجری قمری رها شد.

دوران جوانى دوران آرزو و امید و دوران شور و نشاط است. جوان آینده را لذت‏بخش و امیدواركننده می ‏بیند؛ دوست دارد منشأ آثار خیر براى خود و جامعه خویش باشد و كارى بزرگ و مهم انجام دهد. طبع مسرت‏آمیز و زیبایى دارد و توجه به آینده و تفكر درباره آن، در او احساس شادى و غرور به وجود می ‏آورد.

کمیل بن زیاد نخعی یمانی از یاران امام علی و امام حسن(علیهما السلام) است. رجال شناسان او را به صفات «شجاع، زاهد و عابد» ستوده اند.

در صحنه زندگی کمتر کسی را می توان یافت که از لغزش ها مصون بوده و زیان این لغزش ها همیشه به خود انسان باز نمی گردد بلکه در مواردی گریبان دیگران را نیز می گیرد و موجودیت و منافع آنها را نیز به خطر می اندازد اگر بنا باشد همه خطاکاران با هر وضعیتی که دارند مجازات شوند و هر کس بخواهد آزار و اذیت دیگران را تلافی کند چه وضعیتی پیش خواهد آمد؟ اینجاست که پای مکارم اخلاق و فضایل عالی انسان به میان می آید.

انسان میوه درخت طبیعت است، میوه درخت دنیا است. تمام امکاناتی که برای ما انسان ها موجود است، در طبیعت و در دنیا موجود است، برای ما خوب شدن در دنیا امکان دارد، وسائل بد شدن و بدتر شدن هم باز در دنیا موجود است. ما که در این دنیا هستیم، روی درخت طبیعت و دنیا هستیم، میوه این درخت هستیم.

یکی از نیازهای انسان در زندگی داشتن شادی است.