امیرالمومنین علیه السلام در خطبه 214 نهج البلاغه سخنی در باب حق ایراد فرموده اند که با توجه به جملات ابتدایی آن سوالاتی ذهن آدمی را به خود مشغول می دارد، از آن جمله، آیا بنده نسبت به خدا حقی دارد؟ حق بنده بر خدا چه می تواند باشد؟
بالاترین مقام یک انسان به هنگام مرگ و خروج از دنیا مومن بودن است. برخى ایمان در دل ها برقرار است، و برخى دیگر میان دل ها و سینهها عاریت و ناپایدار.
از جمله اصول اعتقادی مساله خدا شناسی است که ریشه و پایه ی سایر مباحث اعتقادی در انسان می شود. جهان بینی توحیدی در همه ی ابعاد آن منجر به شکل گیری حیاتی با مفهوم و هدفمند می گردد که انسان را به معنای حقیقی زندگی می رساند.
اهل قبور نیازمند به استغفار و طلب رحمت و اهداء ثواب هستند.
سید على بن طاووس از حضرت صادق علیهالسلام روایت كرده است كه فرمود: «هر كس خدا را چهل صبح به این دعا ى عهد بخواند از انصار حضرت قائم خواهد بود، پس اگر پیش از ظهور ان حضرت مُرد، خداوند او را بعد از ظهور از قبرش بیرون مى آورد»
سوره مبارکه «انفال» هشتمین سوره قرآن کریم است که پس از سوره اعراف و قبل از سوره توبه در قرآن کریم قرار دارد.این سوره 75 آیه داشته و در اجزاء نهم و دهم قرآن کریم قرار داشته و حدود نیم جزء قرآن را شامل می شود.
در آخر شب كه چشم غافلان در خواب است، و محیط از هر نظر آرام، قال و غوغای زندگی مادّی فرو نشسته، و عواملی كه فكر انسان را به خود مشغول دارد خاموش است برمی‌خیزند، و به درگاه خدا می‌روند، در پیشگاه معبود به راز و نیاز می‌پردازند، نماز می‌خوانند، و مخصوصاً از گناهان خود استغفار می‌كنند.
