شرکت گوگل درنظر دارد اتومبیل بدون راننده بسازد و آن را روانه بازار کند. سرگئی برین، از پایه‌گذاران شرکت موتور جست‌و‌جوی اینترنتی گوگل، در یک نشست خبری در کالیفرنیا اعلام کرد که این شرکت تصمیم گرفته است با استفاده از فناوری که در دسترس دارد، به تولید خودروی بدون راننده مبادرت ورزد.

این خودرو قادر به تشخیص و پیمودن مسیر مورد نظر است بدون اینکه سرنشینان آن دخالتی در هدایت خودرو داشته باشند. تصاویری که از خودرو مورد نظر گوگل منتشر شده اتومبیل کوچکی را نشان می‌دهد که ظاهری اطمینان‌بخش و «دوستانه» دارد تا به اصطلاح ترس مردم را بریزد و آنان را به پذیرش فناوری اتومبیل بدون راننده ترغیب کند.

آقای برایان در نشست خبری خود گفت: «همه ما در مورد برنامه ساخت این اتومبیل بسیار هیجان زده هستیم زیرا اجرای چنین طرحی باعث پیشرفت سریع در فناوری خودروسازی بدون راننده می‌شود هر چند ما از امکانات و محدودیت‌های این فناوری در حال حاضر به خوبی آگاهیم».

هدف از تولید و عرضه این اتومبیل «بهبود شرایط زندگی مردم» از طریق نوآوری در صنعت حمل و نقل عنوان شده است.

شرکت گوگل در نظر دارد ظرف یک سال این طرح را تکمیل و خودرو بدون راننده را تولید کند. در مرحله اول، قرار است حدود یکصد دستگاه از این نوع خودرو تولید شود و پس از کشف و رفع نواقص احتمالی، گوگل تولید انبوه این خودرو را آغاز خواهد کرد.

خودرو «خودران» تا یکسال دیگر

اتومبیل مورد نظر گوگل، که شاید بتوان آنرا «اتومبیل خودران» نامید، یک خودرو کوچک دو نفره با موتور برقی است و به منظور رعایت اصول ایمنی، در ابتدا سرعت آن از چهل کیلومتر بیشتر نخواهد بود.

این خودرو دارای هیچ وسیله‌ای برای هدایت و کنترل دستی نیست و تنها یک تکمه «حرکت – توقف» برای استفاده سرنشینان در آن نصب می‌شود. البته در مراحل آزمایشی، امکانات هدایت دستی هم در خودرو نصب می‌شود تا در موارد اضطراری، مورد استفاده قرار گیرد، مانند امکاناتی که در اتومبیل های آموزش رانندگی در اختیار مربی قرار دارد.

وسایل «اضطراری» هدایت خودرو به شکلی تهیه شده که بتوان آن را به سادگی در اتومبیل نصب و جدا کرد و با افزایش اعتماد به نفس کاربران، انتظار می‌رود که آنان تمایلی به استفاده از این امکانات نداشته باشند.

قسمت جلوی خودرو با در نظر گرفتن حداکثر ایمنی برای عابران و سرنشینان در صورت تصادف ساخته شده است. برای این منظور، در محل سپر، نوعی ماده نرم اسفنجی قرار دارد و شیشه جلوی اتومبیل نیز انعطاف پذیر است به نحوی که در صورت برخورد سر عابر یا سرنشین با آن، آسیب کمتری به شخص وارد شود.

در ساختن این خودرو، ترکیبی از فناوری حسگرهای راداری و لیزری همراه با دوربین دیجیتال به کار می‌رود تا خودرو بتواند با تشخیص جهت و موانع، در مسیر مورد نظر حرکت کند.

این خودرو با استفاده از نقشه شهری گوگل حرکت می‌کند و برای این منظور، نقشه مشخصی برنامه‌ریزی شده و به منظور آزمایش، در خودروهایی که گوگل در حال حاضر برای نقشه‌برداری به کار می‌رود مورد استفاده قرار گرفته است.

به گفته منابع گوگل، مدل ابتدایی خودروهای بدون راننده ساخت شرکت تا کنون حدود یک میلیون کیلومتر راه کم ترافیک را بدون کنترل راننده پیموده است و تحقیقات کنونی در صدد انطباق این فناوری برای استفاده در ترافیک شهری است.

جنبه های مثبت و منفی

اعلام ساخت خودروی بدون راننده توسط گوگل واکنش‌های متفاوتی را برانگیخته است.
حامیان چنین طرحی آن را "انقلابی" در صنعت حمل ونقل توصیف کرده و گفته‌اند که خودروهای جدید باعث افزایش ایمنی حمل و نقل و کاهش تصادفات جاده‌ای می‌شود و راه مناسبی برای حل مشکل تراکم ترافیک و آلودگی هواست.

مدیر طرح ساخت خودرو بدون راننده گوگل گفته است که با حذف احتمال "خطای انسانی" در حین رانندگی، خطر تصادف و آسیب‌های ناشی از آن به طرز قابل توجهی کاهش می‌یابد. به گفته او، "خودرو بدون راننده می‌تواند مهمترین فناوری ایمنی جاده‌ای از زمان اختراع و استفاده از اتومبیل محسوب شود."
با وجود تاکید گوگل بر اینکه خودرو مورد نظر در نهایت بدون هیچگونه نظارتی از سوی سرنشینان حرکت خواهد کرد، مدیر اجرایی مرکز تحقیقات خودرو در دانشگاه استانفورد آمریکا گفته است که لازم است سازندگان این خودروها امکاناتی را برای هدایت دستی در شرایط اضطراری پیش بینی کنند. به خصوص در وضعیت‌های استثنایی که کامپیوترهای هدایت کننده خودرو قابلیت ارزیابی و واکنش مناسب را ندارند، دخالت بشر لازم خواهد بود.

تولید و استفاده از خودروهای بدون راننده مخالفانی هم دارد. یکی از انتقاداتی که آنان وارد می‌کنند این است که نتیجه کاربرد این نوع خودرو می تواند افزایش تراکم ترافیک باشد زیرا کسانی که امروز به اصطلاح حوصله رانندگی برای مدتی طولانی را ندارند، به استفاده از اتومبیل شخصی بدون راننده روی می آورند.

و البته کسانی هم هستند که در مجموع، به ماشین، ولو ماشین‌هایی با مغز کامپیوتری اعتماد چندانی ندارند و راننده بشری را به راننده کامپیوتری ترجیح می دهند. البته موفقیت در استفاده از این نوع خودرو احتمالا به تدریج این گروه از مردم را نیز قانع و اطمینان آنان را جلب خواهد کرد.