فرمت‌های مختلف عکس‌ها، تصمیم‌گیری برای انتخاب بهترین فرمت جهت استفاده را کمی سخت می‌کند. JPG (JPEG)، PNG و نهایتا GIF فرمت‌های رایجی هستند که اکثر اوقات با آنها روبرو می‌شویم و البته هریک از این سه فرمت نقاط ضعف و قوتی نیز دارند.
اکثر مرورگرها مشکلی با نمایش سه فرمت یادشده ندارند و برخی از این فرمت‌های برای استفاده‌هایی خاص، برتر از سایرینند.
فرمت JPG اکثرا برای نمایش عکس‌های واقع‌گرایانه با در نظرگرفتن حجم مناسب است. فایل‌های GIF به طور گسترده در تصاویر متحرک مورد استفاده قرار می‌گیرند و فرمت PNG نیز کیفیت خوب در همه ابعاد و شکل‌ها را برای کاربر تضمین خواهد کرد.
در ادامه به بررسی کوتاه و مقایسه این سه فرمت محبوب خواهیم پرداخت.
میزان فشردگی:
برای اطمینان از قابل استفاده بودن عکس‌ها در برنامه‌های مختلف و یا آپلود تصاویر، چاره‌ای به جز فشرده‌ساختن آنها وجود ندارد تا بدین ترتیب حجم عکس‌ها کاهش یابد. در زیر تفاوت‌های فشردگی این فرمت‌ها را بررسی خواهیم کرد.
JPG:
فشردگی عکس‌ها در این فرمت برای مواقعی که قصد دارید تصاویری را از طریق گوشی همراه و یا ایمیل به دیگران ارسال کنید، ایده‌‌آل است. اکثر تصاویر با فرمت JPG وقتی از دور به آنها بنگرید تهی از اثرات منفی فشرده‌سازی هستند اما با بزرگنمایی تصاویر، تاثیر این فشرده‌سازی به وضوح مشاهده خواهد شد.
GIF:
برخلاف PNG و JPG، این فرمت، همه رنگ‌های موجود در تصاویر را به نمایه‌ای ۲۵۶ رنگی مبدل خواهد کرد تا بدین ترتیب حجم عکس کاهش یابد. این محدودیت‌های رنگی اغلب منجر به بروز مشکلاتی در عکس‌ها و بروز نقطه‌های سفید بر روی تصاویر می‌شوند. هر رنگی خارج از محدوده ۲۵۶ رنگی نیز به نزدیک‌ترین رنگ به آن مبدل خواهد شد.
PNG:
فرمت PNG را می‌توان فرمتی بدون حذف داده‌ها نامید. این بدان معناست که فشرده‌سازی عملا تاثیری بر روی کیفیت عکس نخواهد داشت. البته این برتری کیفیت، به منزله بالاتر بودن حجم آن در مقایسه با فایل‌های JPG است. این مسئله به ویژه در مواقعی که عکس‌هایی با رزولوشن بالا را مورد استفاده قرار می‌دهید، مشهود است و نتیجتا به اشتراک‌گذاری آنها کمی سخت خواهد شد.
میزان شفافیت:
GIF:
این فرمت، یکی از ۲۵۶ رنگ را به عنوان رنگی شفاف برمی‌گزیند. هرچند در اینجا محدودیت‌هایی وجود دارند. اضافه کردن شفافیت، یک رنگ را از جمع خارج خواهد کرد و پیکسل‌ها شفاف خواهند بود.
PNG:
این فرمت، بیشترین ظرفیت را برای شفافیت خواهد داشت. PNG، شفافیت را از طریق دو روش متمایز تضمین می‌کند. یکی از این روش‌ها از متدی مشابه GIF بهره می‌گیرد و روش دیگر، کانال آلفا نام دارد. یکی از مزایای PNG آنست‌که، هیچ رنگی از مجموعه رنگ‌ها حذف نخواهد شد. با روش آلفا می‌توانید مقادیر متفاوتی از شفافیت را در قسمت‌هایی خاص تجربه کنید.
JPG:
متاسفانه JPG، از شفافیت پشتیبانی نمی‌کند. این فرمت از قابلیت اتصال پیکسل‌ها به هم برای کاهش حجم عکس بهره می‌برد.
قابلیت انیمیشن:
JPG:
اگرچه JPG از انیمیشن و تصاویر متحرک پشتیبانی نمی‌کند اما فرمت متحرکی از JPEG وجود دارد که از تصاویر متحرک وصدا به صورت تواما پشتیبانی می‌کند. این فرمت به‌طور گسترده بر روی وب استفاده نمی‌شود و اکثرا برای انتقال ویدئوها از طریق دستگاه‌هایی با امکانات سطح پایین مانند دوربین‌های دیجیتال یا کنسول‌های قابل حمل مخصوص بازی استفاده می‌شود.
PNG:
اگرچه تلاش‌های زیادی برای ایجاد یک پروتکل برای فایل‌های PNG متحرک صورت گرفت اما این تلاش ثمربخش نبود و از سوی اکثر مرورگرهای معروف پشتیبانی نشد. این فرمت در این قسمت به استفاده‌هایی خاص مانند تصویر‌های مرتبط با علوم پزشکی و یا جغرافیایی محدود می‌شود اما خبری از استفاه گسترده بر روی اینترنت نیست.
GIF:
تقریبا همه تصاویر متحرکی که بر روی اینترنت مشاهده می‌کنید با این فرمت هستند. از جمله دلایلی که GIF را فرمتی محبوب تبدیل کرده، حجم فایل بهینه و پروسه تولید ساده است. قابلیت‌های این فرمت نیز، کنترل بر روی خصوصیات آن مانند سرعت انیمیشن و تکرارها را ساده می‌سازد.
نتیجه‌گیری:
JPG ,PNG و GIF همگی از معایب و مزایایی برخوردارند اما نکته مهم درک موقعیت مورد نظر برای تشخیص بهترین پسوند فایل است. به‌عنوان قانونی نانوشته، هنگامی که به تصاویر متحرک نیاز دارید بهتر است از GIF استفاده کنید. فشرده‌سازی JPG فایل هایی با حجم کمتر تولید می‌کند که البته این حجم پایین به قیمت افت کیفیت تمام خواهد شد. PNG نیز فرمتی بهینه برای حفظ کیفیت تصویر در مواقعی است که حجم فایل برای شما اهمیتی ندارد.
