از زمانی که ویندوز 8 تمام تلاش خود را کرده که یک سیستم عامل قوی برای تبلت باشد، در دنیای لپ تاپ ها که امروزه به سبب پیشرفت گوشی های هوشمند و تبلت ها جا مانده است، تغییراتی اساسی بوجود آمده است، که این تغییرات موجب خلق یک گجت محبوب به نام لپلت شده است.
البته هنوز دقیق معلوم نیست که این گجت جدید را چه باید صدا بزنیم. برخی با ترکیب نام، لپلت را بوجود آورده اند، برخی می گویند تبلت 2 در 1 و برخی نیز لپ تاپ 2 در 1. و در این مقاله برای راحتی کار از واژه لپلت استفاده می کنیم.
علت خلق این گجت این است که هرچقدر هم که یک تبلت ویژگی های مفید داشته باشد، هیچگاه نمی تواند جای کامپیوتر را برگیرد. اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود. خلق لپلت موجب بوجود آمدن یک دنیای بسیار بزرگ در این زمینه شده است، که همین امر سبب تفاوت های گسترده در بین محصولات می شود. چرا که فاصله زیادی بین فاکتورهای اساسی لپلت های مختلف، همچون نوع سخت افزار و طراحی و... وجود دارد، و حتی لپلتی که در دست دوست شماست ممکن است لپلت مورد نیاز شما نباشد.
در این مطلب با بررسی این فاکتورهای مهم، سعی داریم که شما را بیشتر با انواع این لپلت ها، و مزیت ها و نقاط منفی آنها آشنا کنیم.
انواع لپلت ها
لپلت ها به طور عمده به 2 دسته اصلی تقسیم بندی می شوند: هیبریدی و تبدیل پذیر.
هیبریدی ها
لپلت هایی که صفحه نمایش آنها از کیبورد قابل جدا شدن هستند، بعد از جدا کردن صفحه نمایش خود به یک تبلت مستقل تبدیل می شود. پایه این لپلت کیبورد است که پورت های USB روی آن قرار دارد، و کیبورد باتری جداگانه خود را دارد.
تبدیل پذیر ها
در لپلت های تبدیل پذیر ، صفحه نمایش از کیبورد جدا نمی شود اما این امکان را دارد که بچرخد بر روی کیبورد قرار بگیرد (کیبورد را بپوشاند) و در این حالت مشابه یک تبلت بشود.
البته علت اینکه که گفته شد که هر دو نوع این لپلت ها می توانند به مانند تبلت عمل کنند، این است که صفحه نمایش شان لمسی است، که در حالت لپ تاپ نیز می توان از قابلیت لمسی شان استفاده کرد.
نقاط قوت وضعف هیبریدی ها
مثبت: ماندگاری بیشتر شارژ باتری.
در حالت کلی، هر دو نوع لپلت هیبریدی و تبدیل پذیر، هم در صفحه نمایش و هم در کیبورد باتری جداگانه وجود دارد. که وجود همین 2 باتری موجب کاهش مصرف کلی لپلت می شود.اما علاوه بر این، لپلت های هیبریدی نسبت به قیمت هایشان در مقایسه با لپلت های تبدیل پذیر طول شارژ باتری بیشتری دارند.
علاوه بر این بسیاری از هیبریدی ها از پورت های Micro USb که همان پورت های USB گوشی های اندرویدی است پشتیبانی می کنند، که این امر می تواند موجب راحتی تبدیل این پورت ها به USB-C در آینده شود.
مثبت: یک تبلت مطبوع.
کارایی تبلت ها بستگی به این دارد که آیا شما از کیبورد استفاده می کنید یا خیر. بنابر این شما در زمان های خاص به کمک به لپلت های هیبریدی می توانید صفحه نمایش را بعنوان تبلت جدا کنید و از زحمت حمل یک کیبورد خلاص شوید.
مثبت: قیمت متناسب با ارزش ها.
خریدن یک لپ تاپ ویندوزی کامل و یک تبلت اندرویدی یا آیپد هزینه زیادی را در بر خواهد داشت. به همین دلیل، خریدن یک لپلپ هیبریدی نسبت به قیمتش ارزش زیادی دارد.
منفی: کم قدرت.
هیبریدی ها از پردازنده اتم اینتل یا Intel Core M استفاده می کنند. اما این پردازنده ها برای جلوگیری از مصرف زیاد باتری و سنگین بودن و داغ شدن طراحی شده اند و قدرت پردازش پایینی دارند. البته این پردازنده ها برای استفاده های عادی مانند مرور فایل ها و گشت و گذار در اینترنت ایده آل است اما برای مولتی تسکینگ و بازی ها و برنامه های سنگین کافی نیست.
منفی: سنگ بزرگ.
اینکه یک دستگاه بخواهد تمام ویژگیهای یک لپ تاپ و یک تبلت را در خود داشته باشد، ما را به یاد ضرب المثل "سنگ بزرگ نشانه نزدن" می اندازد. البته استفاده از یک لپلپ هیبریدی به نیاز های شما بستگی دارد و ممکن است برای شما ایده آل هم باشد. اما طبیعی است که نتوانید حس کار با یک تبلت مستقل و یا یک لپتاپ مستقل را تجربه کنید.
منفی: کمبود برنامه های تبلتی.
ویندوز 10 در تبلت ها هرچند موفق ظاهر شده، اما تنها در یک زمینه با مشکل برخورده است: برنامه. شما می توانید با ویندوز 10 فایلهای متنی را مرور کنید، فیلم و عکس تماشا کنید، و در اینترنت گشت و گذار کنید؛ اما ممکن است هنگامی که دوستانتان در تبلت های اندرویدی و آیپدهای خود با برنامه های مختلف کار می کنند و شما نمی توانید از آن برنامه ها در لپلت تان استفاده کنید، احساس تنهایی کنید.
مزایا و نقاط ضعف تبدیل پذیر ها
مثبت: سخت افزار قوی.
برخلاف هیبریدی ها، لپلت های تبدیل پذیر قابلیت تجهیز شدن به سخت افزار قدرتمند در پایه کیبوردی خود هستند، و می توانند از پردازنده های قوی لپ تاپی اینتل بهره مند شوند.
مثبت: کیفیت ساخت بالا.
از آنجایی که صفحه نمایش به کیبورد متصل است، نیازی ندارد که سخت افزارهای اضافی را همانند هیبریدی ها در خود جا دهد. به همین دلیل ظاهر باریک یک تبلت را حفظ می کند و حتی می تواند زیبای یک اولترابوک را داشته باشد.
منفی: اضافه وزن.
یک لپلت تبدیل پذیر بسیار سنگین تر از آن است که بتواند بعنوان یک تبلت رفتار کند، هرچند از نظر نرم افزاری و سخت افزاری حتی بهتر باشد. و همچنین کاربر به هنگام کار با یک تبدیل پذیر، حس کار کردن با یک تبلت سبک وزن را نخواهد داشت.
همانطور که در ابتدا گفته شود، نمی توان در این مقایسه هیچ یک را برتر و بهتر اعلام کرد، بلکه این نیاز کاربران است که اهمیت دارد.
هیبریدی ها: مناسب برای مسافرت و همچنین افرادی که با بودجه ای پایین تر به دنبال همراه داشتن یک تبلت و یک لپ تاپ به صورت همزمان هستند. اگر بخواهیم به طور نسبتاً دقیق تقسیم بندی کنیم، لپ تاپ های هیبریدی ۶۰ درصد لپ تاپ و ۴۰ درصد تبلت هستند.
تبدیل پذیر ها: بیشتر برای حرفه ای ها مناسب هستند. افرادی که به دنبال قدرت بیشتری می گردند، و گاهی نیاز دارند که یک تبلت در کنار دست خود داشته باشند. تبدیل پذیر ها ۸۵ درصد لپ تاپ و 15 درصد تبلت هستند.
مایکروسافت نیز در این زمینه محصولی ارائه داده که به نوعی شبیه هیبریدی ها عمل می کند اما اختلاف زیادی با آنها دارد. Microsoft Surface Pro 3 یک تبلت است که یک کیبورد ملایم همراه خود دارد (!) که هیچ گونه باتری و سخت افزار جداگانه و یا پرت خاصی را در خود جای نداده است.
همچنین طراحی این کیبورد به گونه ای است که انعطاف دارد و در سطوح ناهموار نمی توان از آن استفاده کرد. در برخی منابع Surace مایکروسافت را جزو گروه "هیبریدی ملایم" قرار می دهند. البته نمی توان از Surface کاملا بعنوان یک لپ تاپ نام برد.
