به نظر شما چرا این روزها این قدر شاهد پرخاشگری و خشونت از سوی افراد هستیم؟ آیا مشکلات اقتصادی تنها دلیل این پرخاشگری ها است؟ راهکار کنترل این خشم چیست؟ برای فرار از ناسزاگویی چه باید کرد؟
در برابر احادیث تکان دهنده و زیادی که در مورد گناه آمده است و نیز آیات قرآن مجید در این باره، با آیات و روایات دیگری مواجه هستیم که باب جدیدی را به روی آدمی می گشاید و آن باب توبه است که دریایی است زیبا و چشم نواز از رحمت و حکمت خداوند سبحان.
همت چقدر باید باشد؟ حجت الاسلام عالی فرمودند: مومن باید همتش همنشینی با حضرت امیر علیه السلام باشد و نگوید که من این همه گناه کرده ام و نمی‌توانم و......" اما داشتم فکر می‌کردم چنین همتی با واقعیاتی که مثلا در زندگی من وجود دارد در تضاد نیست؟
وقت سحر، وقت بسیار مباركی است، وقت تهجّد و عبادت خدا است. وقت انس گرفتن با محبوب حقیقی در خلوت شب است. وقتی است كه پیشوایان معصوم اسلام (سلام الله علیهم) مسلمانان را به بیداری و تهجّد در آن ترغیب می‌نمودند.
علمای علم اخلاق معمولاً گفتند نفس اماره داریم و یک لشکر مجهزی در درون به نام صفات رذیله است که این نفس اماره را کمک می‌دهد. در بیرون این نفس اماره کمک‌کار دارد و این کمک‌کارهای نفس اماره در برون، ما را بدبخت می‌کند و نفس اماره را قوی می‌کند. از جمله شیطان است. شیطان نمی‌تواند کاری با ما انجام دهد و فقط می‌تواند وسوسه کند. یعنی ترغیب و تحریص کند و نفس اماره کار خودش را انجام دهد.
در روزگاری به سر می بریم که برخی از عادات و رسوم مردم کم کم از میانشان رخت بربسته و رو به فراموشی می گذارد. احترام به نان یکی از این اخلاقیات و روحیات است که امروزه کمتر شاهد آن بوده و بایست دیگر با آن خداحافظی کرد.
نفوذ شیطان در اندیشه بشر نیز منحصر است به حد وسوسه کردن و خیال یک امر باطلی را در نظر او جلوه دادن. قرآن کریم این معانی را با تعبیرهای تزیین، تسویل، وسوسه و امثال اینها بیان می کند. اما اینکه چیزی را در نظام جهان بیافریند و یا اینکه تسلط تکوینی بر بشر داشته باشد؛ یعنی به شکل یک قدرت قاهره بتواند بر وجود بشر مسلط شود و بتواند او را بر کار بد اجبار و الزام نماید، از حوزه قدرت شیطان خارج است.
