برخی از مراجع تقلید می‌گویند: «دختران پس از تمام شدن 9 سال قمرى بالغ مى‌شوند ولى اگر نتوانند بعضى از وظایف مانند روزه را بر اثر ضعف انجام دهند از آنها ساقط مىشود و اگر تا ماه رمضان سال بعد قادر بر قضای آن هم نباشند، قضا نیز ندارد و به جاى آن براى هر روز یک مد طعام به فقیر دهند. شایان ذکر است، این حکم تا زمانی که واقعا قادر بر روزه گرفتن نباشند ادامه دارد و در مورد پسران نیز جاری است.» (آیة الله مکارم شیرازی، ج1، ص 89)
مراجع تقلید، درباره حرکت های ضمن نماز می‌گویند، در صورتى که فعل کثیر (فعل کثیر عبارتست از کارى که انسان با انجام آن عرفاً از صورت نمازگزار بودن، خارج مىشود مانند پریدن، جست و خیز کردن و یا اینکه نماز گزار مرتب سر را بجنباند و ...]؛ نباشد، جایز است و نماز را باطل نمی‌کند. لذا اگر این کار، فعل کثیر شمرده شود، مثل اینکه چند متر جا به جایی داشته باشد، نماز باطل است اما اگر مثلا بخواهد آیفون را بردارد و آن نزدیک باشد که با حرکتی کوچک بتوان در را باز کرد و در عرف به آن «راه رفتن» نگویند، اشکال ندارد.
به طور کلی هر گاه روزه دار سهواً یکى از کارهایى که روزه را باطل مى‌کند، انجام دهد روزه‌اش باطل نمی‌شود، اما اگر به خیال این که روزه‌اش باطل شده، عمداً دوباره یکى از آنها را بجا آورد، روزه او باطل است.
در گفتگو با نامحرم باید نكات زیر را مراعات نمایید: 1ـ از صحبت كردن به نحوی كه موجب تلذذ و ریبه شود خودداری گردد. 2 ـ از شوخی كردن پرهیز شود. 3 ـ از حرف هایی كه موجب تهییج شهوت است باید خودداری شود. 4 ـ رعایت حجاب كامل بشود و از نگاه كردن حرام خودداری گردد. نگاه اتفاقی حرام نیست ولی باید سعی كنید كه سریعاً نظر خود را برگردانید و نظر را ادامه ندهید. (استفتائات آیة الله مكارم شیرازی) 5 ـ زن و مرد در یك محیط خلوت تنها نباشند.
ممکن است همراه برنج یا گندم دانه های سیاهی باشد که برای گیاه است و انسان نمی تواند آن را تشخیص بدهد. در اینجا نیازی به تحقیق نیست ولی اگر انسان مطمئن شد که این فضله ی موش است غذا نجس است ولی تحقیق برای این کار لازم نیست.
نه چیز روزه را باطل می کند: 1. خوردن و آشامیدن؛ 2. جماع 3. استمناء؛ 4. دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم؛ 5. رساندن غبار غلیظ به حلق؛ 6. فرو بدن تمام سر در آب؛ 7. باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح؛ 8. اماله کردن با چیزهای روان؛ 9. قی کردن. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 925، م 1572)
