«عروس خوشگل بود؟»، «داماد چه کاره است؟»، «مهریه چقدره؟»، «بابای عروس پولداره؟»، «ماشین داماد چیه؟»، «ماه عسل کجا میرن؟» چقدر این جمله ها برای همه ما آشنا هستند و البته در عین حال به ساده ترین و روشن ترین شکل ممکن، معیارهای ازدواج را در میان عامه مردم جامعه ما به طور ضمنی بیان می کنند اما واقعا تا چه حد این موارد می توانند در خوشبختی عروس و دامادهای جوان موثر باشند و اساس اهداف و معیارهای درست ازدواج آن هم در زمانه ای که هیچ شباهتی به دوره ای ندارد که لباس عروس و رخت آخرت معادل تصور می شد چیست؟
سن ازدواج بالا رفته و دختر و پسرهای امروزی به دلیل تغییر معیارها، مشغولیت های اجتماعی زیاد، مشکلات مالی یا درگیری زیاد در کار و درس، اولویت پایین تری برای ازدواج قایلند.
وقتی به عنوان یک خانم مطلقه یا همسر از دست داده، شرایط ازدواج نداری، یک گزینه پر رنگ تر از قبل در مقابل چشمانت خودنمایی می کند؛ ازدواج موقت. اما واقعاً این گزینه در چه شرایطی می تواند تأمین کننده نیاز شما باشد؟
زیبایی ظاهری همیشه در جذب شدن به آدم ها موثر است. ما به طور طبیعی جذب کسانی می شویم که آنها را زیبا می دانیم، فارغ از این که این زیبایی از نظر دیگران هم به چشم می آید یا فقط در نظر ما وجود دارد.
به محض این که چشمتان به چشمش می افتد، احساس می کنید این همانی است که دنبالش بودید.
وقتی با کسی آشنا می شویم یا فکر می کنیم او می تواند گزینه خوبی برای ازدواج باشد، معمولا پای یک احساس خوب در میان است. اما دلیل این احساس خوب چیست؟ آیا باید به این حس اعتماد کنیم یا همه حس ها را نادیده بگیریم و صرفا با عقل جلو برویم؟
خیلی از زوج ها بعد از ازدواج می فهمند که چه اشتباهی کرده اند و ازدواجشان آن چیزی که فکر می کرده اند نبوده. خیلی از این زوج ها، همان هایی هستند که یا توقعات بی جا از ازدواج داشته اند یا با دلایلی نادرست تصمیم به ازدواج گرفته اند.
