مراتب دانش امام علیه السلام مرزهاى زمینیان را درمی نوردید و به آسمان و آسمانیان مى رسید. امام علیه السلام در فرازى از نهج البلاغه در توصیف دانش خود چنین آورده اند: اى مردم، پیش از آنكه مرا نیابید از من بپرسید كه من به راههاى آسمان از راههاى زمین آگاهترم.
امروزه ما وراث جهانی پر از ناکامی ها، شکست ها، بیمناکی ها و سرخوردگی ها هستیم، کنار نهادن عقل و خرد و پیروی از امیال درونی، غرایز حیوانی و خودخواهی ها، انسان هایی بی رحم، بی منطق و تخریب گر ساخته است.
فشاری که زندگی در دنیا بر بشر وارد می آورد شاید در هیچ عالمی از عوالم هستی نظیر نداشته باشد؛ زیرا انسان در دنیا همواره در آزمون شدید بلاء و ابتلاء است.
در زندگی انسان مواقعی است که آدمی دچار حیرت و تزلزل در اندیشه و نحوه برخورد با اطرافیان و بلاخص مخالفان خود می شود. خود را در حصاری از انواع افکار و تلاطم های روحی می بیند که نیاز دارد راهبر و راهنمایی را فرا روی خود قرار دهد تا درست اندیشه کرده و رفتار نماید.
توجه ویژه داشتن، به ارزش و مقام پدر و مادر و احترام به آنها، محترم دانستن حق دیگران و ترس از ظلم به طرق مختلف به مردم ، شکرگزار بودن در مقابل پروردگار و صدها مورد دیگر از مواردی هستند که با دیدن خلاف این ها، آهی بلند را از ما بلند می کند و با گفتن جمله ی "یاد قدیم ها بخیر" افسوسمان را دو چندان می کند.
امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: زمین هیچگاه از حجت خالی نمی‌ماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجت‌ها و برهان‌های خدا باطل نشود. بنابراین همواره باید انسان کامل در زمین وجود داشته باشد.
در دنیایی که امروز در آن زندگی می کنیم و با آن درگیر هستیم، با بی عدالتی ها و ظلم هایی روبرو هستیم که ما را به ستوه می آورند... اما همه دل خوشیمان به این است که آخرتی وجود دارد که در آن جا به هیچ کس ظلمی نمی شود.
