ما این قواعد را برایتان شرح می دهیم تا با استفاده از تجربه زوج های موفق، زندگی مشترک واقع بینانه ای برای خود بسازید.
شمشیر دو لبه خشم
این تفکر که همسران باید خشم شان را تخلیه کنند، هم درست است و هم غلط. اگر عصبانی هستید، شکی نیست که چیزی برای گفتگو وجود دارد اما آیا باید همان زمان که عصبانی هستید درباره موضوع صحبت کنید؟ قطعا نه! مهارت کنار آمدن با هیجانات چیزی است که شما باید بیاموزید.
باید اجازه دهید هیجاناتتان فروکش کند و بعد، درباره موضوع صحبت کنید. خشم، یک علامت توقف است، یعنی وقتی احساس خشم می کنید، یا می بینید که همسرتان دارد عصبانی می شود، مکالمه را متوقف کنید. یک وقت توقف برای آرام شدن بگیرید، یا با عوض کردن موقت موضوع، آن هم به یک مسئله آرام تر، یا با خروج کوتاهی از اتاق برای آوردن یک لیوان آب خنک.
ارتباط موثر
ارتباط موثر یعنی حس صمیمیت و احترام میان شما وجود داشته باشد و بتوانید سنجیده احساس تان را منتقل کنید. صمیمیت، وقتی رشد می کند که زوج ها در مورد احساساتشان باز صحبت کنند و احساساتشان مثبت باشد. هر چه بیشتر موافقت، قدردانی و خوشی به اشتراک بگذارید، در رابطه تان احساس خوشحالی بیشتری خواهید کرد.
مثبت گرایی در زبان تان ارتباط عاشقانه را تقویت می کند و برعکس، برقراری ارتباط به شکل آزاردهنده، احساسات منفی، بی میلی و فاصله را برمی انگیزد. برقراری ارتباط آزاردهنده معمولا یا منتقدانه است یا کنترلی. یعنی یک طرف رابطه همیشه غالب و تعیین کننده است و طرف دیگر مغلوب و تسلیم. لحن اعلام نظرتان هم می تواند انتقاد یا کنترل را منتقل کند، حتی بدون کلمه. برای بالا بردن شانس گفتگوی موفق، حتما با پرسیدن سوال، همسرتان را به اشتراک گذاری نظرش دعوت کنید. پرسش های با پایان باز با محتوای چطور یا چه، بیشترین داده را بیرون می کشند: نظرت چیه که...؟، به نظرت چطوره که ما...؟
لجبازی و پافشاری
رفتاری به شکل «حق با من است» و «تو اشتباه می کنی» مانع گوش دادن شما به دیدگاه همسرتان خواهد شد. شما دو نفرید و هر دو دیدگاه باید به حساب بیایند. این باور که شما بهتر می دانید، ممکن است شما را وسوسه کند که دیدگاه های همسرتان را رد کنید و نادیده بگیرید. پافشاری روی حرف و نظر خودتان می تواند شما را به بن بست طلاق بکشد.
ارتباط آزاردهنده معمولا یا منتقدانه است یا کنترلی. یعنی یک طرف رابطه همیشه غالب و تعیین کننده است و طرف دیگر مغلوب و تسلیم
مهارت بحث کردن
این تفکر که اگر با من بحث و جدل می کنی، حتما از من خوشت نمی آید، از پایه و اساس غلط است. جدل کردن نشانه ای از کمبود مهارت است. در واقع بحث و جدل معمولا در خانواده اصلی تان به شما یاد داده می شود. اگر خانواده شما اهل دعوا بوده اند یا اگر در یک خانواده تک سرپرست با دعواهای پدر/ مادر با فرزند بزرگ شده اید، «رفتار کردن براساس طبیعت» احتمالا یعنی تکرار آنچه هنگام بزرگ شدن مشاهده کردید و انجام دادید.
به این ترتیب بحث و جدل به این معنا نیست که شما همدیگر را دوست ندارید. بحث و جدل به این معنا نیست که شما دو نفر با هم تفاهم ندارید، بلکه به این معناست که بهتر است مدیریت خشم، ارتباط با همسر و مهارت تصمیم گیری مشترک تان را ارتقا دهید. شراکت زندگی و ازدواج یک فعالیت بسیار ماهرانه است. هر زوجی اختلافات خود را دارند، درست مثل هر مسیر اسکی که پستی و بلندی دارد. دعوا مثل زمین خوردن در پیست اسکی است؛ یعنی شما تنها با یک اشکال در مهارت روبرو هستید.
3مشکل اساسی ازدواج
چیزی که باعث شکست ازدواج خیلی از زوج ها می شود، اصرار یکی از آنها بر یکی از این3 رفتار نامناسب است: اعتیاد، خیانت و خشم افراطی (به همراه آزار کلامی یا فیزیکی) اگر زوجی که با این مشکلات درگیر است تغییراتی جدی در رفتارش ایجاد کند، مسئله می تواند درست شود. در غیر این صورت بدون شک رابطه به طلاق می رسد.