زنده بودن یعنی هدف داشتن، کسی که برنامه ندارد حتما دیگرانند که او را اداره می کنند. از حراج کردن سرمایه خود یعنی عمر و زمان پرهیز کنیم.از وقت و زمان استفاده موثری بکنیم و از حراج کردن سرمایه خود یعنی عمر و زمان پرهیز کنیم.تنها سرمایه زندگی عمر است و زمان  و هزینه نابجای زمان، یعنی خسران و زیان در زندگی. یعنی سیاه کردن فردا.

به همین دلیل باید به برنامه ریزی برای زندگی پرداخت. کسی که برنامه ندارد حتما دیگرانند که او را اداره می کنند . تنها با برنامه ریزی است که می توان مدیریت زندگی و اختیار خود را به دست گرفت.برای شروع باید چگونگی صرف زمان را بررسی کرد. چگونه؟ با یک گزارش ریز، دقیق و ثبت شده.همه کارهای انجام شده در طی هفته را باید ثبت کرد با کمک یک جدول. با "جدول پیگیری زمان" می توانید الگوهای مثبت و درست را بشناسید و از آن ها الهام و تاثیر بگیرید و همچنین عواملی که در فعالیت های شما خلل وارد می کنند را هم بشناسید.
 
در هنگام تنظیم جدول زمان، به موارد زیر توجه جدی داشته باشید:

1. هر گونه تغییر کاری و تغییر توجه و تمرکز را، هر چند کوتاه، ثبت نمایید.( مثل تماس های تلفنی، ملاقات های غیر منتظره و ...)

2. پرهیز از اعتماد به حافظه و مکتوب کردن

3. ستون های زمان( کی؟) ، فعالیت( چی؟)، زمان مصرف شده ( چه مدت؟) را روزانه کامل کنید.
 
کارهای قابل حذف

باور کنیم و بپذیریم که خیلی از کارهایی که انجام می دهیم چندان اهمیت ندارند. اما چرا انجام می دهیم؟ فقط چون به آن ها عادت کرده ایم!  چه قدر زیادند وقت هایی که صرف گفتگو و انجام اموری می شوند که اصلا ربطی به ما ندارند.

هر وقت در مورد لزوم انجام کاری شک دارید، آن کار را با طرح سوالاتی این گونه، مورد ارزیابی قرار دهید:

 آیا انجام این کار، حرکتی است در جهت رسیدن به اهدافم؟ اگر جواب بلی است به پرسش بعدی پاسخ دهید:
 آیا من مناسب ترین فرد، برای انجام این کار هستم؟ اگر پاسختان منفی است بدون معطلی آن را به دیگری واگذار نمایید و خودتان  کنار بکشید.
 
اولویت ها

وقتی با دو یا چند کار مواجه اید چه می کنید؟ اولویت ها را مشخص کنید و از کارهای با اهمیت نگذرید. مثلا اگر خانم خانه داری هستید و زمان آمدن همسرتان به منزل است، به خرد کردن سبزی ها نپردازید بلکه شرایط را برای استقبال با آراستن سر و وضع ظاهری خود و خانه ، تهیه یک لیوان شربت و ... مهیا کنید. نگذارید با غفلت از این کار فعلا مهم، همسرتان در موقع ورود به خانه با آشفتگی ها مواجه شود و اعصابش خرد شود! این یعنی مدیریت آرامش و مدیریت بهره وری.

گاهی هم دنده عوض کنیم!

هر کسی در مقطعی از روز (بعضی صبح و بعضی بعد از ظهر ) نیرومند و پرتوان هستند. هر کسی در یک زمان خاصی ، می تواند تمرکز بیشتری داشته ، و با حداقل تلاش ، وظائف خود را انجام دهد. این اوقات زمان سرحالی بیولوژیکی بدن است. پس لازم است که مثل ماشین، متناسب با کشش و توان، دنده عوض کنیم، سرعت را کم و زیاد کنیم و بعضی وقت ها هم بزنیم کنار! از آن جا که ساعت بدن آدم ها به شیوه های متفاوتی عمل می کند، لذا هر کس فقط خودش می تواند بفهمد که چه زمانی کارایی بیشتری دارد. و به همین جهت هم هست که هر کس خودش بهتر می تواند خودش را اداره کند.
 
باری به هر جهت نباشیم

اهداف زندگی تان را مشخص کنید. وقتی اهدافتان معلوم نیست، هرگز نمی توانید بفهمید که چگونه وقت خود را آن هم به بهترین وجه ممکن هزینه و خرج کنید. علیرغم آن که " زنده بودن یعنی هدف داشتن"  هنوز زندگی اکثر مردم ، مثل کشتی های بدون مقصد و هدف است و اراده های دیگران آن ها را اداره می کند.

اهداف روشن ، راهی را برای اتلاف وقت باقی نمی گذارند. اما متأسفانه اکثر اهداف ما مبهم هستند مثل:

- من دوست دارم در کارم با نشاط تر باشم

- من آرزو دارم روابط بهتری با دیگران داشته باشم.

- من می خواهم سریع ترقی کنم

این خواسته ها ولو با ارزش ، هدف نیستند بلکه صرفا آرزوهایی هستند که به درستی تعریف نشده اند.

مشکل دیگر در تعیین اهداف، تعارض بین آن هاست. برای مثال هم مایلید وقت خود را با خانواده بگذرانید و هم در زمینه شغلی ترقی کنید.
 
هر نوع هدفی را که بر می گزینید مطمئن شوید که با این چهار مولفه هماهنگ است:

1. مشخص باشد

2. قابل اندازه گیری باشد.هر چه اندازه گرفتن آن مشکل تر باشد احتمال دست نیافتن به آن بیشتر است.

3. قابل دسترس باشد. مطمئن شوید که هدف در حوزه ی قدرت و مسئولیت شما قرار دارد.

4. زمانش معلوم باشد
 
هدف گذاری به ما کمک می کند که:

- کوشش های خود را متمرکز کنیم

- افکارمان را پالایش کنیم

- به یاری آن ها اولویت های خود را تشخیص دهیم

- انگیزه مان را از افزایش دهیم

- ارتباطات خود را بهتر سازیم

- دستاوردهای خود را بیشتر کنیم