تولد 1337 در کرمان با 37 سال سابقه رانندگی در جاده‌هاست، راننده اتوبوس و مینی بوس برون شهری در طول بوده و تاکنون هیچگونه سانحه و تصادف رانندگی نداشته است.
"محمد ذونژند"، در گفت و گویی از دغدغه‌های کاری خود و می‌گوید و امیدوار است مشکل بیمه تکمیلی رانندگان در سال 93 حل شود.
چطور شد شغل رانندگی را برای خدمت انتخاب کردید؟
بنده از سنین نوجوانی به کار با اتوبوس علاقمند شده و شاید بخاطر ارتباط مستقیمی که با اقشار مختلف مردم داشتم این شغل را انتخاب کردم. در سال1357 همزمان با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی موفق به اخذ گواهینامه پایه 2 و در سال1361 نیز موفق به گرفتن گواهینامه پایه یکم از راهنمایی و رانندگی کرمان شدم و در همین سال شغل رانندگی با اتوبوس، حرفه اصلی من شد.
چند سال است در این عرصه فعالیت می‌کنید؟
بیشتر از 37 سال افتخار خدمت در حمل ونقل مسافر جاده ای با اتوبوس را دارم و هم اکنون نیز در حال انجام وظیفه و خدمت رسانی به مسافران جاده‌ای هستم،اما بدلیل عدم پرداخت حق بیمه رانندگان در سالهای اول کارم، هنوز باید 2 سال دیگر در چرخه حمل ونقل مسافر کار کنم.
خانواده چقدر در این زمینه با شما همراه بودند؟
از همان ابتدا، شرط ازدواجم انجام این شغل بود و همسرم و خانواده وی نیز قبول کردند و در طی 33سال زندگی مشترک، دور از خانواده بوده و تنهایی‌های همسر و فرزندانم را تحمل کرده‌ام، دوری از خانه برایم سخت بود، اما بواسطه علاقمندی به این حرفه به شغل خود ادامه داده‌ام و در همین جا لازم می‌دانم از همسرم تشکری ویژه کنم که علاوه بر حمایت‌ها و پشتیبانی‌های بی‌دریغ‌اش از بنده و تحمل سختی‌ها، فرزندانی صالح را برایم تربیت کرد.
چند فرزند دارید و با توجه به اینکه اغلب اوقات خارج از منزل به سر می‌برید، خانواده چطور با این شرایط کاری شما کنار آمدند؟
خداوند را شاکرم که 3 فرزند سالم و فهیم نصیبم کرد، دخترم کارشناسی ارشد معماری خوانده و در شهرداری کرمان مشغول است، پسر اولم دانشجوی هوانوردی و پسر دوم نیز دانشجوی مهندسی کامپیوتر دانشگاه کرمان است.
نگاه مردم و جامعه را نسبت به حرفه رانندگی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در گذشته متاسفانه رانندگان از پایگاه اجتماعی برخوردار نبودند و مردم توجهی به این حرفه نداشتند، شاید علت آن نیز رفتار‌های برخی رانندگان بود، اما امروزه دیدگاه مردم خیلی متفاوت شده، رانندگان دارای شأن اجتماعی بالاتری هستند، میانگین تحصیلی رانندگان بالا رفته و از طرفی ملزم کردن رانندگان به شرکت در دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی که از طرف اداره کل حمل ونقل و پایانه‌های استان برگزار می‌شود و داشتن مدرک تحصیلی برای اخذ کارت هوشمند و بعضا برنامه‌های راهنمایی ورانندگی و.....همگی در این مورد نقش داشته‌اند.
به خارج از کشور هم به عنوان ترانزیت سفر کرده‌اید؟ فضای رانندگی و نگاه به این حرفه را چگونه می‌بینید؟
خیر همیشه سعی بنده در این بود که در داخل کشور به مردم خدمت کنم.
از مشکلات این حرفه بگویید
مشکلات این حرفه بسیار است، اما گرانی لاستیک، قطعات یدکی، سوخت و... از مشکلات عمده این حرفه است، از طرف دیگر برای داشتن اتوبوس خوب باید بودجه کلانی داشت و به راحتی این امر امکان پذیر نیست.
وضعیت راه‌های کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اگر بخواهیم وضعیت راه‌ها را با حدود 20 سال قبل مقایسه کنیم اوضاع خیلی خیلی بهتر شده و اگر بخواهیم نسبت به حدود 10 سال قبل مقایسه کنیم، یک و روند بهسازی و نوسازی کند‌تری داشته است، این موضوع را ما بعنوان راننده و کسی که شبانه روز در جاده‌ها هستیم، می‌بینیم.
چقدر به مسائل فنی خودرو آشنایی دارید؟
اگر بگویم با 80 درصد مسائل فنی اتوبوس آشنایی کامل دارم، سخن گزافی نگفته‌ام، زیرا در گذشته راننده بایستی علاوه بر رانندگی، یک آپارات خوب، یک مکانیک خوب، یک برقکار خوب بود تا در میان راه مردم را آواره بیابان نکند. در گذشته مثل امروز از امداد خودرو ، مجتمع‌های بین راهی و... خبری نبود بنا براین یک راننده قدیمی یک راننده تمام عیار بود.
تاکنون جریمه شده‌اید؟
تقریبا محال است راننده‌ای با 37 سال سابقه فعالیت، ادعای کند اصلا جریمه نشده است، بنده علی‌رغم بر اینکه همیشه سعی وافر در توجه کامل به قوانین رانندگی داشته‌ام، اما چند مرتبه جریمه شده‌ام، اما به لطف پروردگاه هیچوقت تصادف نداشته و هیچ زمانی از سوی پلیس، خود، ماشین یا گواهینامه‌ام توقیف نشده است.
پیش آمده به دلیل شرایط نامساعد جوی در راه مانده باشید و راهداران به کمک شما شتافته باشند؟
بلی، هم در گذشته و هم در سالهای اخیر به دفعات دچار مشکلات عدیده‌ای شده‌ایم و تلاشگران خستگی ناپذیر جاده‌ها، راهداران زحمتکش به دادمان رسیده و ما را از وضعیت بهرانی خارج کردند که خداوند همیشه یار و یاورهمه راهداران این فداکاران همیشه بیدار جاده‌ها باشد.
از خاطرات تلخ و شیرین دوران کاری خود بگویید؟
ماندنی‌ترین خاطره‌ام مربوط است به دوران دفاع مقدس در سال 64 زمانی که به منطقه نیرو اعزام می‌کردیم، بعداز پیاده نکردن نیروهای بسیجی، از منطقه جنگی به اهواز رسیدیم، در تعاونی 2 اهاوز مشغول صرف صبحانه بودیم که آن موسسه مسافربری مورد حمله هوایی دشمن قرار گرفت و بنده نیز از ناحیه ساق و ران پا مورد اصابت 3 ترکش قرار گرفتم و هنوز جای پارگی آن ترکش‌ها برروی پایم به یادگار مانده است.
تقاضای شما از سازمان به عنوان متولی بخش حمل‌ونقل چیست؟
مسئولین اداره کل حمل ونقل و پایانه‌های استان همیشه به بنده لطف داشته‌اند و در مراسم 26 آذر با اهدای لوح تقدیراز بنده و تعدادی از رانندگان تجلیل کرده‌اند که این اقدام باعث دلگرمی ماست، اما همانگونه که قبلا گفته‌ام مشکلات ما رانندگان زیاد است، با توجه به پیگیری‌هایی که توسط سازمان راهداری وحمل نقل جاده‌ای کشور شده، مشکل بیمه رانندگان تاحدودی حل وفصل شده است، اما با توجه به گرانی درمان مشکل بیمه‌های تکمیلی همچنان پا برجاست، خوشبختانه با مساعدت‌ها و رایزنی‌های اداره کل حمل ونقل و پایانه‌های استان و انجمن‌های صنفی امیدواریم در سال 93 این مشکل نیز مرتفع شود.
یکی دیگر از خواسته‌های بنده اعطای تسهیلات بانکی برای نوسازی ناوگان مسافربری جاده‌ای و همچنین تامین لاستیک است.
حرف آخر...
در انتها جا دارد از مدیریت و کارکنان اداره کل حمل ونقل و پایانه‌های استان کرمان درخصوص پیگیری‌ها و حمایت بی‌دریغ‌شان از رانندگان مسافربری جاده استان تقدیر و تشکر کنم.
