استفاده از واکس برای خانمهای باردار زیاد دارد چون با توجه به بوی بدیی که دارد باعث می شود چشم و پوست خانم حامله آسیب ببیند و به دلیل هیدروکربورهایی که در واکس وجود دارد زیان آور است.
واکس کفش، ماده ای است که برای براق کردن و محافظت از چرم کفش روی آن مالیده می شود. این ماده مخلوطی از یک حلال مناسب مانند روغن تربانتین (یا پارافین و نفت) و ترکیبات روغنی مانند استارین، اولئین، لانولین و پاره ای روغن های نباتی و هیدروکربورهایی با قابلیت تبخیر مناسب و اتیلن گلیکول است…
حین واکس زدن، اجزای قابل تبخیر، متصاعد شده و ترکیبات روغنی روی کفش به جا می مانند و ظاهری براق ایجاد می کنند.
وقتی از واکس، زیاد و نادرست استفاده شود؛ بوی متصاعد شده از هیدروکربور های قابل تبخیر آن می تواند از طریق پوست یا دستگاه تنفسی جذب شود و مشکلات مختلف پوستی، چشمی، تنفسی و ناراحتی های کبد و کلیه و دستگاه اعصاب مرکزی را برایتان ایجاد کند؛ مشکلاتی مانند تغییر رنگ پوست و درماتیت، تحریک و سوزش چشم، گیجی و خواب آلودگی و حتی برخی از انواع سرطان ها!
بنابراین به همه افراد توصیه می شود که حتما پیش از واکس زدن، دستکش بپوشند و در محیطی با تهویه مناسب کفش هایشان را واکس بزنند و به هیچ عنوان واکس را جلوی دست بچه ها قرار ندهند و به آنها اجازه واکس زدن تحت هیچ شرایطی را ندهند.
بخار هیدروکربور های موجود در واکس می تواند برای خانم های باردار هم ضرر داشته باشد اما اگر آنها هم مانند بقیه افراد از دستکش هنگام واکس زدن استفاده کنند و محیطشان هم تهویه خوبی داشته باشد، اشکالی ندارد که در مواقع ضروری خودشان کفش هایشان را واکس بزنند.
