نافله صبح، مغرب و نافله شب(نماز شب) در سفر ساقط نمى‌شود، ولی نافله ظهر و عصر را در سفر نباید خواند. همچنین نافله عشا (نماز وتیره) اگر به نیت رجا(شاید مطلوب خداوند باشد) اقامه شود، مانعی ندارد. (امام خمینی، توضیح المسائل(محشّی)، گردآورنده: بنی‌‌هاشمی خمینی، سید محمد حسین، ج ‌1، ص 426 - 427، م 767) البته، کسانی که نمازشان در سفر، به صورت کامل است؛ مانند رانندگان بین شهری و افراد کثیرالسفر، خواندن نافله‌های روزانه برای آنان مستحب و صحیح است. (فاضل لنکرانى ره، جامع المسائل، ج ‌2، ص 172)

با آن‌که جایگاه نماز غفیله بسیار والا است، اما ظاهراً تاکیدی که بر انجام 50 یا 51 رکعت نماز (شامل واجبات و نوافل) در شبانه روز شده است، به نظر می‌رسد انجام نماز نافله مغرب بر نماز غفیله ترجیح داشته باشد.

البته چند نکته را نیز باید در نظر داشت:

1. گاهی ترجیح می‌تواند به لحاظ حالات و شرایط روحی انسان باشد؛ مثلاً کسی که مفاهیم موجود در اذکار نماز غفیله را با حالات روحی خود هماهنگ‌تر و مناسب‌تر می‌بیند؛ می‌تواند نماز غفیله را ترجیح دهد.

2. هر چند نماز غفیله و نافله مغرب دو عنوان مستقل هستند و باید به صورت جداگانه انجام شوند، ولی می‌توان در صورت کمبود وقت یکی از نافله‌های دو رکعتی مغرب را به شکل نماز غفیله خواند و شاید خداوند ثواب هر دو نماز (غفیله و نافله مغرب) را برای چنین نمازگزاری بنویسد.

مبطلاتی که برای نماز شمرده می‌شود، هم نماز واجب را باطل مى‌کند و هم نماز مستحبّى را، مگر رو گرداندن از قبله در نماز نافله که در حال راه رفتن (سواره یا پیاده)،[و یا در سایر حالات] خوانده مى‌شود. و در غیر نافله، احتیاط واجب آن است که نماز را باطل مى‌کند. (امام خمینى، سید روح اللّٰه، تحریر الوسیله، ج‌1، ص 343)

پس در حال کار کردن هم، چنانچه مُبطلی (مانند سخن گفتن) را انجام ندهد، نماز نافله او صحیح است. البته چنانچه این امر مزاحم کار وی و حقوق دیگران می‌شود باید ترک شود.

جواب: نوافل شبانه روز سیاسی و چهار رکعت است که هشت رکعت آن نافله ظهر است و هشت رکعت نافله عصر، و چهار رکعت نافلة مغرب، و دو رکعت نافله عشاء و یازده رکعت نافلة شب، و دو رکعت نافله صبح می باشد و چون دو رکعت نافله عشاء را بنا بر احتیاط واجب باید نشسته خواند، یک رکعت حساب می شود. ولی در روز جمعه بر شانزده رکعت نافلة ظهر و عصر، چهار رکعت اضافه می شود.

جواب: نافله ظهر پیش از نماز ظهر خوانده می شود و وقت آن از اول ظهر تا موقعی که آن مقدار از سایه که بعد از ظهر پیدا می شود، به اندازه دو هفتم شاخص شود، نافله عصر پیش از نماز عصر خوانده می شود و وقت آن تا موقعی است که آن مقدار از سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا می شود، به چهار هفتم برسد، وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتی که سرخی طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پیدا می شود از بین برود، وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشا بلافاصله خوانده شود، نافله صبح پیش از نماز صبح خوانده می شود و وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب به مقدار خواندن یازده رکعت نماز شب است، وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزدیک اذان صبح خوانده شود.