شاید به نظر برخی تحقیق روی همچین مسائلی( موشهای کور در اعماق زمین چگونه تنفس می کنند؟ ) لازم نباشد اما هدف دانشمندان و پژوهشگران چیزی فراتر از نگاه سطحی دیگر مردم است که اگر تا انتها این متن را بخوانند متوجه می شوند که این تحقیقات و پژوهش ها بسیار مهم و کاربردی است.
محققان كانادایی توانسته اند توانایی مرموز موشهای كور را برای تنفس در اعماق زمین كشف كنند.
محققان دانشگاه مانیتوبا در كانادا دریافتند گلبولهای قرمز خون موشهای كور شرقی به این جاندار امكان می دهند زمانی كه در زیرزمین قرار دارند هوای مرده ای را كه از تنفس اكسیژن محیط به وجود آمده دوباره تنفس كنند.در واقع گلبولهای قرمز خون موشهای كور از نظر ژنتیكی به گونه ای تكامل یافته اند تا بتوانند دی اكسید كربن اضافی با خود حمل كنند.
پروتئین هموگلوبین در گلبول قرمز خون علاوه بر انتقال اكسیژن به سرتاسر بدن، دی اكسید كربن را نیز به ششها انتقال می دهد. در موشهای كور گنجایش حمل دی اكسیدكربن این پروتئین نسبت به حد معمول بسیار بیشتر است و به این شكل به جاندار امكان می دهد در محیط بسته ای كه از مقادیر زیادی دی اكسید كربن برخوردار است، زنده بماند.
محققان می گویند موشهای كور معمولا در محیطهایی به سر می برند كه سطح اكسیژن به شدت پایین و سطح دی اكسیدكربن بسیار بالا است. نقب زدن به اندازه كافی كار دشواری است كه با نیاز پیدا كردن به تنفس هوای مرده ای كه توسط خود جاندار به وجود آمده، طاقت فرساتر نیز خواهد شد.
محققان امیدوارند كشف توانایی هموگلوبین موشهای كور شرقی برای حمل مقادیر زیادتری از دی اكسیدكربن بتواند در آینده منجر به ساخت خون مصنوعی انسان با ویژگی ها و توانایی های خاص تری شود.
