احادیث در زمینه شیر شتر

از حضرت محمد (ص) در دو جا نقل است که شیر شتر درمان بیماری ذَرَب است. ذرب، نوعی بیماری معده است که در آن، فرد مشکل هضم و جذب غذا دارد، در نتیجه موجب اسهال می‌شود.

اینجا مشخص می‌شود که شیر حیوانات مختلف، با هم در خصوصیات و خواص متفاوت می‌باشند و گاهی شیر نوعی حیوان ممکن است به عنوان دارو مصرف شود و نه غذا. گاهی شخص به دلیل خشکی یا زخم مخاط گوارش، از هضم و جذب غذا ناتوان می‌شود و لذا غذای هضم نشده را به صورت اسهال دفع می‌نماید.

 شاید بتوان بعضی انواع بیماری‌های التهابی روده را در این مقوله گنجاند. شیر می‌تواند با ترمیم و بهبود مخاط، به هضم و جذب غذا کمک نماید. در توضیح این  حدیث و در ادامه باید یادآور شویم خیلی اوقات فرمایش و توصیه پیامبر و ائمه بزرگوار خطاب به شخص سوال کننده بوده و برای بیماری خاصی که آن فرد داشته (در آن زمان و آن مکان)  تجویز شده‌اند.

در اینجا برای بعضی این سوال ایجاد می‌شود که پس چرا ما با خوردن شیر مشکل گوارشی و نفخ پیدا می‌کنیم و معده‌مان اذیت می‌شود. جواب این است که اولاً شیرها با هم بسیار متفاوت‌اند؛ ثانیاً بیماری‌ها در افراد مختلف با هم فرق دارند و حتماً باید پزشک حاذق متخصص طب سنتی شخص بیمار را دقیق ویزیت نماید تا بر اساس طبع و مشکل هر فرد تجویز لازم داده شود.

در احادیث به‌طور کلی بیان شده که شیر خوب است و جامعه پزشکی باید روی این مسئله کار کند و جوانب آن را در نظر بگیرد ولی اینکه بگوییم برای هر دردی به هر میزان، شیر خوب است، علمی نبوده و جای بحث فراوانی دارد. در مواردی که مصرف شیر ایجاد مشکل برای فرد می‌کند حتماً باید پزشک بیمار را معاینه نموده و در صورت مفید بودن مقدار و طرز مصرف را به وی توصیه نماید.

حدیث در مورد شیر الاغ

در کتاب کافی در مورد شیر الاغ احادیثی آمده که نشان می‌دهد این نوع شیر نیز بیشتر خاصیت دارویی دارد. از فردی نقل شده است که همراه امام صادق (ع) ناهار خوردم. به من فرمود می‌دانی این چیست؟ گفتم:‌ خیر. فرمود: این ماست چکیده شیر الاغ است، آن را برای یکی از بیماران خود فراهم ساخته‌ایم.

اگر دوست داری از آن بخوری، میل کن. در واقع نکته حدیث اینجاست که شیر الاغ خاصیت درمانی دارد و مصرف آن برای همه - مخصوصاً اگر به آن عادت ندارند - مناسب نیست. در حدیث دیگری نیز مشابه این مورد در کتاب معتبر کافی ذکر شده است.