بی‌وقفه می‌دوند، بدون اینکه از لحظه حال لذت ببرند. ولی چرا همیشه در اضطرابند؟ منشأ این شتابزدگی چیست؟ چگونه بیاموزیم که با آرامش دکمه «مکث» را بفشاریم؟
فردریک 39 ساله می‌گوید: «دیدن دقیقه‌هایی که به سرعت می‌گذرند مرا مضطرب می‌کند. همیشه احساس می‌کنم وقت کافی ندارم. به جای راه رفتن، می‌دوم و به جای جویدن غذا، آن را می‌بلعم.» فردریک اظهار می‌کند که این احساس «بیش از حد آزارش نمی‌دهد»، اما از مضرات آن آگاه است.
«وقتی روی اطرافیان و به خصوص بچه‌هایم فشار می‌آورم، به خوبی احساس می‌کنم که آنها را به ستوه می‌آورم و نمی‌توانم کاملاً از وجودشان لذت ببرم، چون همیشه دغدغه کارهای باقی مانده و گذر زمان را دارم.»
متاسفانه بیشتر ما به اشتباه فکر می‌کنیم هر چه مشغول‌تر باشیم، موفق‌تر هستیم. ما بدون اینکه متوجه باشیم دست به بازی غلطی زده‌ایم. این بازی گرچه ممکن است در زمینه‌ای موفقیتی برایمان به همراه داشته باشد، اما در طولانی‌مدت بسیار مضر بوده و اثرات بد جبران‌ناپذیری روی روح و روان و کل زندگی‌مان می‌گذارد. در حقیقت سرعت انجام کار به اندازه تمرکز و آرامشی که باید روی کار داشته باشیم، مهم نیست.
وقتی عجله می‌کنیم، در واقع خود زندگی را از دست می‌دهیم. اگر قدم‌هایمان را آرام‌تر کنیم و از سرعت دیوانه‌وار خود بکاهیم، می‌توانیم از موهبت و زیبایی‌های زندگی لذت ببریم و با شگفتی متوجه خواهیم شد باز هم همه چیز مرتب و کامل پیش خواهد رفت. اما چگونه؟
اولین و مهم‌ترین گام برای رفتاری آرام داشتن درک این موضوع است که اگر به جای پر کردن تمام لحظات زندگی‌تان با کارهای مختلف روزانه و با عجله انجام دادن آنها، رفتاری آهسته‌تر و پر از آرامش در پیش گیرید زندگی بهتری خواهید داشت. درحقیقت با این رفتار می‌توانید از هر لحظه زندگی‌تان بهترین فایده را ببرید.
مثلا:«غذایتان را با سرعت بخورید بدون اینکه از طعم آن لذت کافی ببرید بهتر است یا با حوصله و آرامش بخورید؟»
«ده کار را ـ به خیال خودتان ـ در آن واحد انجام دهید مناسب‌تر است یا یک وظیفه مهم را تا انتها تمام و کمال انجام دهید؟»
«برای دوست یا عزیزتان به اندازه کافی وقت بگذارنید بهتر است یا با عجله برایشان چند پیغام بگذارید؟»
چند راهنمایی ساده
گرچه نمی‌توان برای تشویق رفتارهای آهسته بدون عجله راهنمایی گام به گام ثابتی برای همه تهیه کرد، اما مواردی هست که ممکن است به کارتان بیاید؛ البته این اتفاق در طول زمان رخ می‌دهد و نمی‌توان توقع داشت بلافاصله رفتارهای پرشتاب را ترک کرد:
ـ کمتر کار کنید
از تعداد پروژه‌های کاری و فهرست وظایف‌تان بکاهید. درواقع بیشتر از کمیت روی کیفیت متمرکز شوید. روزانه دو یا سه کار ـ یا حتی یک کار ـ بسیار مهم را در نظر بگیرید و با طمانینه به آن بپردازید. وظایف روزمره و کم‌اهمیت‌تر را می‌توانید اواخر روز انجام دهید.
ـ انفصال از ابزارهای الکترونیک وقتگیر را تمرین کنید
گاهی اوقات بد نیست تلفن همراه، آی‌پد، رایانه و این ابزارها را که بسیار وقتگیر هستند، خاموش کنید. این وسایل نه‌‌تنها وقت باارزشتان را می‌گیرند، بلکه به شما اجازه نمی‌دهند از بودن در کنار عزیزتان لذت ببرید یا صرفا زمانی مناسب برای خود داشته باشید. زمانی که بتوانید بدون دغدغه کتاب بخوانید، به پیاده‌روی بپردازید یا حتی با آرامش غذا بخورید. شما می‌توانید حتی یک روز کامل از این ابزارها دور بمانید. مطمئن باشید لطمه‌ای نخواهید دید.
ـ جلسات کاری کمتری داشته باشید
این جلسات بیشتر از مفید بودن، اتلاف وقت محسوب میشود. تا آنجا که می‌توانید وقت‌تان را در این جلسات هدر ندهید.
ـ از بیکاری نترسید
این روزها مردم وقتی مجبورند منتظر چیزی بمانند، ناشکیبا می‌شوند. در این لحظات دوست دارند یا با تلفن همراه‌شان سر خود را گرم کنند یا مجله‌ای بخوانند. آنها با خود فکر می‌کنند بیکار ماندن فقط اتلاف وقت است و حتما باید کاری انجام دهند. در این‌گونه مواقع بهتر است از فرصت پیش آمده استفاده کرده و راحت و بی‌خیال در جای خود نشسته و از دیدن اطراف خود لذت ببرید. یا اگر در صفی ایستاده‌اید، می‌توانید با مردم صحبت کنید و حرف‌های آنها را بشنوید. این کار را تمرین کنید و پس از مدتی می‌بینید که آن را با لبخند انجام می‌دهید.
ـ از مسئولیت‌هایتان بکاهید
تمام مسئولیت‌های زندگی را به دوش خود نگیرید؛ زیرا این کار شما را به عجله کردن وامی‌دارد. تقسیم کار بهترین حالت است. در ضمن کارهای غیرضروری را هم حذف کنید. عجله نکنید تا زندگی شیرینی داشته باشید
ـ وقت کافی در نظر بگیرید
اگر شما معمولا با عجله سر قرارهایتان حاضر می‌شوید، به این معناست که وقت کافی برای آنها اختصاص نمی‌دهید. اگر باید جایی بروید، حتما برای آماده شدن وقت مناسبی در نظر بگیرید تا مجبور نشوید برای حاضر شدن در محل مورد نظر عجله کنید.
