هرگاه بنده در دل شب تار با سَرور (خدای) خود خلوت كند و با او به راز و نیاز بپردازد، خداوند نوری در دلش قرار می دهد ... سپس به فرشتگانش می گوید: ای فرشتگانم! به بنده ام بنگرید كه در دل شب تار كه هرزه گران به لهو سرگرمند و غافلان خفته اند، با من خلوت كرده است، گواه باشید كه من او را آمرزیدم.

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : پروردگارم، همان گونه كه مرا به انجام واجبات فرمان داده ، به مدارا كردن با مردم نیز فرمان داده است.

بر خداوند است كه هیچ گرفتارى به زیارت من نیاید مگر آن كه او را شادمان بازگردانم و به خانواده ‏اش برسانم.

بعضی‌ها، نفسشان در برابر شکم، تسلیم است. همین که به سفره رنگین و چشم‌نواز غذا می‌رسند، عنان اختیار از کف می‌دهند و به قول سعدی -علیه الرحمه - قلندرانه، چندان می خورند "که در معده جای نفس نماند".

امام(علیه السلام) نخستین وصف را همان تواضع و فروتنى ذکر کرده است، زیرا مى دانیم تکبّر که نقطه مقابل آن است سرچشمه انواع گناهان است. نخستین معصیتى که در زمین شد تکبّر شیطان بود که منشأ همه بدبختى ها براى خود و دیگران گردید.

فرزندم! بى نیازى را در دل و جانت قرار ده و چون محتاج شدى به مردم مگو كه درنزد آنان حقیر مى شوى، بلكه از فضل خداوند بخواه.

عسل شفاى هر بیمارى اى است و هیچ بیمارى در آن نیست، بلغم را كم و قلب را جلا مى دهد.