اگر از دوستان متاهل تان در باره ی خاطرات دوران عقدشان سوال کنید، حتی ممکن است برخی ناراضی بوده و بگویند دوران خوبی را طی نکرده اند. اگر در شرف ورود به این دوران هستید و یا هم اکنون عقد کرده اید و در انتظار رفتن به خانه ی مشترک به سر می برید، بهتر است مهارت های یک همسر عقد کرده را بیاموزید.
هنوز در خانه ی پدر و مادر هستی اما صفحه ی دوم شناسنامه ات پر شده و این یعنی دوران مجردی تمام شده است......
قدیم تر ها، بعد از مراسم خواستگاری و انجام خرید عروسی، در بیشتر موارد در یک روز دختر و پسر را عقد می کردند و همان شب هم به خانه ی بخت می فرستاند. چند سالی که گذشت، ممکن بود دختر و پسر را به عقد هم درآورند،و چند ماه بعد به خانه ی مشترک بفرستند اما رفت و آمد زیادی در این دوران انجام نمی شد، ممکن بود گاهی باهم برای تفریح به پارک بروند که حتی برخی خانواده ها همان را هم به تنهایی اجازه نمی دادند و کسی را همراهشان می فرستادند. اما این روزها چنین سخت گیری هایی چندان مرسوم نیست و دختر و پسر در بیشتر مواقع زن و شوهر هم هستند اما در خانه های جدا زندگی می کنند تا شرایط زندگی مشترک شان جور شود.
دوران عقد کردگی، دو رو دارد. یک روی زیبا و پر از دلدادگی و یک روی شناخت و حل اختلافات بین زن و شوهر جوان و همچنین خانواده های آن ها. اگر از دوستان متاهل تان در باره ی خاطرات دوران عقدشان سوال کنید، حتی ممکن است برخی ناراضی بوده و بگویند دوران خوبی را طی نکرده اند. اگر در شرف ورود به این دوران هستید و یا هم اکنون عقد کرده اید و در انتظار رفتن به خانه ی مشترک به سر می برید، بهتر است مهارت های یک همسر عقد کرده را بیاموزید.
هیجانی که کم رنگ می شود
اول آشنایی به طور طبیعی هیجان دو نفر بیشتر است، حرف ها کمی عاشقانه تر و اشتیاق برای باهم بود پر رنگ تر است اما به مرور زمان و ایجاد صمیمیت کمی از آن شور و التهاب روزهای اول کم می شود که این موضوع طبیعی است و نباید شما را نگران کند. هر دوی شما در حال مهیا کردن مقدمات ازدواج تان هستید، خرید جهاز از جانب دختر و تهیه ی مسکن و مراسم ازدواج از جانب پسر، به اندازه خود نگرانی و دلمشغولی دارد. هر چند که بیشتر این نگرانی ها اشتباه بوده و زیبایی دوران عقد کردگی را از بین می برند اما در هر صورت این دوران،کمی هر دوی شما درگیر هستید پس نیاز به صبوری بیشتری دارید.
دیدارهایی با حضور خانواده
یکی از مسائلی که باید به آن دقت کنید، برخورد مناسب با خانواده ی طرف مقابل است. همسر شما هنوز در منزل پدری اش زندگی می کند و قوانین مخصوص به آن خانه را باید رعایت کند.علاوه بر این موضوع بیشتر اوقات که شما برای دیدار همسرتان،به منزل آنها می روید، با خانواده ی او هم دیدار می کنید و زمانی که همسرتان هم به خانه ی شما می آید با خانواده ی شما ملاقات می کند، باید از همین ابتدا به یک قرار داد پایبند باشید و عمل کنید.« اگر با همسرتان حرف تان شده و بین تان شکرآب است، نباید بگذارید کسی از خانواده های تان متوجه شود.» این موضوع تا آخر زندگی تان باید مورد توجه باشد اما حال که هنوز یکدیگر را با حضور خانواده ها می بینید، مدیریت اختلافات دو نفره تان خیلی مهم است. بگو مگو های شما با چند حرف عاشقانه فراموش می شود اما والدین تان ممکن است احساس منفی نسبت به این ازدواج و طرف مقابل پیدا کنند. احساسی که در آینده هم در زندگی تان تاثیر بگذارد.
رعایت احترام اعضای خانواده همسر و در عین حال تلاش برای ایجاد صمیمیت، می تواند به شما کمک کند تا جای مناسبی در قلب نزدیکان همسرتان به عنوان یک عروس و یا داماد داشته باشید.
حرف و حدیث های تمام نشدنی
فرهنگ ما باتمام زیبایی هایی که دارد در برخی موارد ایجاد دردسر و مشکل هم میکند. آداب و رسومی چون شب چله، خرید هدیه به مناسبت هر عید و مواردی مانند اینها در کنار پرس و جوی اطرافیان در مورد قیمت خریدهای انجام شده، تالاری که قرار است در آن جشن ازدواج انجام شود و خلاصه حاشیه هایی ازدواج که کم نیستند، نمی گذارد شما به متن،که همان آشنایی بیشتر با خلقیات یکدیگر است توجه کنید.بهتر از همین اول، پرونده ی حرف و حدیث های حاشیه ای را ببندید و خودتان و زندگی تان را بیمه کنید.
رودربایستی های عادت شده
شما و همسرتان قرار است یک عمر با هم زندگی کنید.هر کدام تان گذشته ای متفاوت و تربیت خانواده ای مجزا دارید. هر قدر هم که در انتخاب دقت کرده باشید، بازهم باید تفاوت های موجود را بشناسید، بفهمید و اگر امکان نزدیک تر شدن، وجود دارد،اقدام کنید و در غیر اینصورت،همدیگر را با تفاوت های تان بپذیرید. خیلی مهم است که بتوانید گفتگو کنید و در بیان احساس تان صادق باشید. رودربایستی به بهانه ی روزهای اول آشنایی،بزرگ ترین اشتباهی است که می تواند تبدیل به نارضایتی های تلمبار شده ای گردد که رابطه تان را کدر و تار کند.
اصول یک گفتگوی صحیح که در آن طرفین بتوانند آزادانه نظر و احساس شان را بگویند و مجبور به خود سانسوری نباشند.چیزی است که از همین روزهای اول باید رعایت کنید تا بتوانید در شرایط بحرانی که در هر زندگی ایجاد خواهد شد، باهم به تفاهم برسید.
