تاکنون دلایل مختلفی درخصوص چرایی پرواز پرندگان مهاجر به شکل عدد ۷ مطرح شده است، اما دو دلیل هستند که از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. نخست آن که پرواز دسته‌های پرندگان به شکل ۷ به آنها امکان می‌دهد تا انرژی خود را ذخیره کنند. وقتی هوا از میان بال‌های پرندگان عبور می‌کند، کمی نیروی برآ در پشت هر پرنده ایجاد می‌شود. پرندگانی که در آرایش هفتی پرواز می‌کنند، برای استفاده از این مزیت آیرودینامیکی بال‌های خود را هم‌فاز با هم حرکت می‌دهند؛ در نتیجه پرنده پشتی احتیاج کمتری به بال زدن برای پرواز دارد. اما پرندگانی که در مسیر مستقیم پرواز می‌کنند، بال‌های خود را با فاز مخالف به هم می‌زنند تا اثر مخرب فشار رو به پایین بال زدن پرنده جلویی را خنثی کنند.

دلیل دومی که برای این شیوه پروازی مطرح می‌شود آن است که پرواز در دسته‌هایی به شکل ۷ سبب می‌شود پرندگان جلوی دیدیکدیگر را سد نکنند و هر کدام دید بازی نسبت به مقابل خود داشته باشند. نتایج مدل‌سازی‌های رایانه‌ای نیزنشان می‌دهد برای به دست آوردن هم‌زمان این دو مزیت، بهترین وضعیت پرواز برای دسته پرندگان به شکل عدد ۷ است. نکته جالب این است که در مدل‌سازی‌های رایانه‌ای، برخورداری از هیچ‌کدام از این دو نکته (دید بهتر و مقاومت هوایی کمتر) به تنهایی سبب پیدایش شکل ۷ برای دسته پرندگان نمی‌شود؛ بلکه ترکیب آنها با یکدیگر است که سبب انتخاب شکل ۷ توسط رایانه می‌شود.