گیرنده‌های نوری مخروطی و استوانه‌ای چشم :
سلول‌های چشم برای آشنایی با کارکرد و نوع فعالیت چشم باید ابتدا از ساده‌ترین ساختارهای بینایی شروع کنیم که همان گیرنده‌های نوری هستند. در انسان این گیرنده‌ها به ۳ دسته تقسیم می‌شوند :
۱- گیرنده‌های مخروطی شكل ، ۲- گیرنده‌های استوانه‌ای شكل ، ۳- گیرنده‌های مخروطی - استوانه‌ای
گیرنده‌های استوانه‌ای توانایی دید در نور کم و بنفش را می‌دهند.
گیرنده‌های مخروطی توانایی دید در نور زیاد یا همان دید رنگی را به ما و حیوانات می‌دهند.
گیرنده‌های مخروطی به سه دسته قرمز ، آبی و سبز تقسیم می‌شوند.
تراکم این گیرنده‌ها در چشم ، در همه مناطق به یک میزان نیست. همانطور که در شکل پایین مشاهده می‌کنید در مناطق نزدیک گودی چشم - یا همان فووا - گیرنده‌های مخروطی به حداکثـــر میــزان خود می‌رسنـــد ، در حالی كه در مناطق دورتــر از فووا ، گیرنده‌های استوانه‌ای بیشتر است؛ اما در قسمت نقطه کور چشم هیچ کدام از گیرنده‌ها وجود ندارند. (ناگفته نماند که در داخل فووا میزان هر دو کاهش می‌یابد.)
دید در سگها :
می‌توان گفت كه سگها کور رنگی قرمز و سبز دارند و به نوعی تصویر را شسته شده می‌بینند. (اجسام از دید ما روشن تر هستند.)
سگها تیز بینی ما انسان‌ها را ندارند؛ شاید یکی ار دلایل آن نداشتن فووا در چشم باشد. نگاه کردن سگها به صورت مستقیم به ما ، می‌تواند جنبه اصلاح رفتاری داشته باشد.
دیدن اجسام از دید انسان و سگ
سگها در تاریکی دید بهتری نسبت به ما دارند ، که دلیل این امر داشتن گیرنده‌های استوانه‌ای بیشتر و وجود لایه منعکس کننده Tapetum Lucidum در پشت شبکیه است.
سگها حرکت اجسام را بهتر از ما درک میکنند.
محدوده دید انسان و سگ :
سگها محدوده دید بیشتری نسبت به ما انسان‌ها دارند (به قسمت زرد رنگ در شکل توجه کنید). بعضی از دانشمندان معتقدند كه سگها توانایی دیدن پشت سرشان را هم دارند!
عمق دید در سگها (قسمت آبی رنگ که توسط دو چشم مشاهده می‌شود) کمتر از انسان‌ها است.
