رسیدن به قله پیروزی آسان است، به شرط اینكه راه رسیدن به قله را بشناسی و توانش را هم داشته باشی.


 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قدرت فریادها به اندازه ای است كه می تواند خشونت فرمانهای صادر شده بر ضد انسان را درهم بشكند.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من فكر می كنم آدم باید وقت خود را تنها صرف خواندن كتاب هایی نماید كه با چنگ و دندان دل خواننده را ریش می كنند.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

جایی كه اعتماد نیست، سخن بیهوده است.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

كتاب باید تبری برای درهم شكستن دریای منجمد وجودمان باشد.


 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من درد انتظار را حس نمی كنم، از این رو وقت شناس نیستم و مانند یك گوساله چشم به راه می مانم.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شعر، پویشی جاودانه در جستجوی حقیقت است.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هر کس شایستگی دریافت زیبایی را داشته باشد ،هرگز پیر نخواهد شد.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دوست، پیوندی است پدر و پسر را؛ او مهمترین نقطه ی عطف آنها است.


 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عمری چكش برداشتم و بر سر میخی كه روی سنگ بود كوبیدم. اكنون می فهمم كه هم چكش خودم بودم، هم میخ و هم سنگ.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

لازم نیست گوش كنید، فقط منتظر شوید. حتی لازم نیست منتظر شوید، فقط بیاموزید كه آرام و ساكن و تنها باشید. جهان آزادانه خود را به شما پیشكش خواهد كرد تا نقاب از چهره اش بردارید. انتخاب دیگری ندارد؛ مسرور گِرد پای شما خواهد گشت.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آفریدگار اگر كمی عاقلانه رفتار می نمود، كافكا را در قاره آسیا خلق می كرد تا میلیونها انسان سخنانش را آویزه گوش قرار داده و تا ابد در احوالش به اندیشه و پژوهش بپردازند.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هراس، تیره بختی است، اما شهامت را نمی توان نیكبختی دانست؛ نهراسیدن سعادت است.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شعر، پویشی جاودانه در جستجوی حقیقت است.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از یك نقطه مشخص، دیگر راهی برای بازگشت وجود ندارد؛ به این نقطه مشخص می توان دست یافت.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عشق، خودرو بی نقصی است؛ راننده و سرنشین ناقص اند و راه، ناهموار.



 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آنچه را آفریده ام، فقط ثمره تنهایی است.


 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

امكانات برای من وجود دارد، اما در كدام خراب آبادی پنهان شده اند؟


 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از یك نقطه مشخص، دیگر راهی برای بازگشت وجود ندارد؛ به این نقطه مشخص می توان دست یافت.