وزغ و قورباغه هردو عمر طولانی دارند وگاهی به ۳۰ تا ۴۰ سال هم می رسد.وزغ از قورباغه کمتر تخم می گذارد با این وصف در ظرف یک سال بین ۴۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ تخم می گذارد. یک استثنا در مورد قورباغه گاوی وجود دارد که در هر فصل ۱۸۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ تخم می گذارد.در برخی از انواع وزغها نر نقش مهمتری در بیرون آمدن نوزاد از بازی میکند.مثلا در اروپا دیده شده که وزغ نر زنجیره های دراز تخمها را به دور پای خود بسته،آنقدر در سوراخی توی زمین می آرمد تا نوزادها آماده بیرون آمدن از تخم شوند.

در آمریکای جنوبی وزغی زیست میکند که شکل عجیبی دارد،این وزغ حفره هایی در پشت خود دارد که تخمهایش در درون آنها رشد میکنند.در این حفره ها مایعی ریخته شده وبا پوست هم رویشان پوشانده شده.نوزادان وزغ آنقدر در همین حفره ها باقی می مانند تا لحظه ای که شکل وزغ کاملی به خود بگیرند . وزغهایی که در مناطق معتدل زندگی میکنند معمولا قهوه ای یا زیتونی هستند ولی وزغهای مناطق گرمسیری غالبا به رنگهای روشن هستند.

نوزادان قورباغه و وزغ سه تا چهار ماه طول میکشد تا دم و آبششهای خود را از دست بدهند وحدود یک سال طول میکشد تا تبدیل به یک قورباغه یا وزغ کامل شوند.

قورباغه ها و وزغ ها

قورباغه‌ها و وزغ‌ها بر خلاف بقیه‌ی دوزیستان، دم ندارند. پاهای عقبی آن‌ها بلند است و برای جهیدن به کار می‌رود. در هر پای عقبی، پنج انگشت وجود دارد. پاهای جلویی کوچک‌تر و چهار انگشتی هستند و هنگام فرود آمدن به زمین، مانند ضربه‌گیر عمل می‌کنند.

قورباغه‌ها و وزغ‌ها تفاوت علمی زیادی ندارند، اما می‌توان گفت پوست قورباغه‌ها نازک‌تر و مرطوب است. در عوض، پوست وزغ‌ها کلفت، خشک و زگیل‌دار است. به علاوه، قورباغه‌ها می‌جهند، اما وزغ‌ها آهسته راه می‌روند.

تفاوتهایی بین قورباغه و وزغ پوست قورباغه ها صاف و لزج است در حالی که پوست وزغ زبر و دانه دار است . پوزه ی قورباغه مثلثی شکل است در حالی که پوزه ی وزغ دایره مانند است . دهان قورباغه در ناحیه ی فک بالا مجهز به دندان است در حالی که وزغ فاقد دندان است . قورباغه ی نر دارای یک کیسه ی تشدید صوت یا «رزوناتور» در حد فاصل آرواره ی پایین و بالا است اما وزغ نر دارای یک کیسه ی تشدید صوت در زیر گلو می باشد .

پاهای قورباغه نسبت به دست ها بلند تر است بنابراین حرکت آنها در آب به صورت جهشی است ولی پاهای وزغ نسبت به دستها اختلاف چندانی ندارد بنابراین حرکت آنها در خشکی مدلی از راه رفتن است .

تخم گذاری قورباغه ها به صورت توده ای و انبوه انجام می گیرد ولی تخم گذاری وزغ به صورت رشته ای است .

وزغ های نر در مجاورت بیضه ها عضوی دارند که به آن اندام ‍«بیدر» گفته می شود که قورباغه ی نر فاقد آن می باشد . در صورتی که در محیط آزمایشگاه بیضه های وزغ نر حذف شوند اندام بیدر رشد کرده و تبدیل به تخمدان می شود . بنابراین وزغ نر صفات وزغ ماده را بروز می دهد به همین علت به اندام بیدر ، تخمدان خاموش می گویند .

مهم : هم قورباغه ها و هم وزغ ها دارای غدد سمی پراکنده در سطح بدن خود هستند اما وزغ ها علاوه بر این غدد دارای یک جفت غده ی بسیار سمی در پس چشمها هستند . این غدد سمی در مواردی موجب حساسیت های شدید پوستی می شوند و برای چشم انسان بسیار خطرناک اند . توصیه می شود با شناخت نسبی وزغ ها بوسیله ی این مقاله از تماس با این جانور بدون وسایل مجهز از قبیل دستکش ، عینک و … خودداری فرمایید .

راههای تشخیص قورباغه و وزغ از یکدیگر چیست؟

بعضی از جالبترین جانوران و گیاهان جهان ، درون دریا و یا در اطراف رودخانه ها و مردابها یافت می شوند. همه مردم با کنسر تهای آواز بلند قورباغه های برکه ها و مردابها در تابستان آشنایی دارند. البته به دلیل گونا گونی دوزیستان ، صدای آواز قورباغه هاو وزغها متفاوت است. اما مردم صدای معمولی قورباغه را یعنی «قور قور » می شناسند، مثلأ ازوزغ نوای خوش آهنگ « أ و أ و – أوأو » شنیده می شود. هر نوع قورباغه آوای مخصوص به خود دارد. قورباغه میتواند بدون اینکه هوای درون ششها را بیرون بفرستد ، بارها آنها را از هوا پر کند و با این عمل خود را بزرگ بزرگتر نماید.

به این نوع تنفس که مخصوص دوزیستان است «پمپ فشاری» می گویند. بعضی از مردم در مورد اینکه چگونه قورباغه خود را باد می کند ،می گویند که خود را بزرگ می کند تا دشمن نتواند آنها را بخورد و یا پس از خورده شدن توسط دشمن ، در معدهء دشمن ، خود را باد می کند تا سبب انفجار آن شوند.

تولید مثل

قورباغه ها و وزغ ها هر ساله به محل تولید مثل (محل تولد) خود باز می گردند . عموماَ نرها زودتر از ماده ها به آبگیرها می رسند و محدوده جفت گیری خود را مشخص می کنند. هنگامی که ماده ها به محل می رسند ، نرها بوسیله آوازهای مخصوص آنها را به درون آبگیر دعوت می کنند . در صورتی که ماده ها به آواز نرها جواب بدهند ، نرها بوسیله پاهای جلویی آنها را می گیرند . وقتی ماده ها تخم ریزی می کنند ، نرها بوسیله اسپرم تخمها را بارور می کنند.

قورباغه درختی

بعضی از قورباغه های مناطق گرم با زندگی روی درختان و بوته ها سازگاری پیدا کرده اند . بعضی از گونه ها هرگز درختان را ترک نمی کنند و حتی روی درختان ،تولید مثل می کنند . بیشتر قورباغه های درختی دارای انگشتان بلند و دست و پا هستند که روی آنها صفحه های چسبناکی برای گرفتن شاخه ها و برگهای نرم وجود دارد. بعضی از قورباغه ها با استفاده از انگشتان پرده دارشان که به عنوان بال پرواز به کار می برند ، از این درخت به آن درخت می پرند. این قورباغه درختی جنگلهای بارانی آمریکای مرکزی ، یک قورباغه پرنده است که از این درخت می پرد . او در حالی که روی شاخه ها راه می رود ، حشرات را شکار می کند.

حقایق ثبت شده در مورد وزغ نیزار

وزغ نیزار متعلق به آمریکای مرکزی و جنوبی در سال ۱۹۳۵ برای کنترل سوسکهای نیشکر که آفت ساقه های نیشکر هستند ، به نواحی شما شرقی استرالیا برده شده . متاسفانه وزغ نیزار در محیط زیست خود بیش از حد سازگاری پیدا کرد . این وزغ به سرعت افزایش پیدا کرد و تعداد بیشماری از گونه های حشرات محلی و حیوانات استرالیا را خود . بعضی از این گونه ها در حال حاضر در معرض خطر قرار دارند . این وزغ به علت سمی بودن و غیر قابل خورده شدن ، شکارچیان کمی دارد.