والدین، دارایی های مشترکی به نام فرزندان دارند، اغلب همگی در یک هدف شریک هستند: پرورش فرزندانی خوشبخت، سلامت، مطمئن به خود، همیار و مسئول و... حال سوا ل این است، آیا به عنوان والدین توانسته اید حرفه ای مهم، به نام فرزند پروری را خوب انجام دهید؟ این حقیقتی است که فرزندپروری و پدر یا مادر بودن کار ساده ای نیست و باید با پیچ و خم آن آشنا شد.
شاید یادتان نباشد، خواندن را چگونه یاد گرفتید؟ یا پدر، مادر، معلم و ...چگونه حروف و صداها را به شما یاد دادند؟ دوچرخه سواری را چگونه یاد گرفتید؟ به سادگی سوار شدید و شروع به پا زدن کردید یا کسی پشت زین دوچرخه را گرفت؟ اما امروز می خواهید تمام الفبای زندگی را به فرزند تان بیاموزید. شاید در مواقعی هم عجله داشته باشید.
داشتن هر مهارتی مستلزم تلاش، صرف وقت، شکیبایی و آموزش است و شما برای یادگیری آن ها به کمک نیاز داشتید. همانند خواندن و دوچرخه سواری ، ایفای نقش پدر و مادری مهارت هایی می خواهد که می توانید آن را، تمرین کنید، یاد بگیرید و در آن پیشرفت کنید.
پدر و مادر چارچوب زندگی
برخی معتقدند، این عقیده که والدین به تعلیم و تربیت نیاز دارند تا پدر و مادر بهتری شوند، هنوز گسترش نیافته است، اما این ادعا واقعیت ندارند، جامعه به طور روزافزون بر کار والدین ارج گذاشته و اعتبار می گذارند، زیرا والدین مهم ترین افراد زندگی فرزندان هستند.
هر چند به مرور زمان، فرزندان به دوران نوجوانی نزدیک تر می شوند از والدین فاصله گرفته و نقش و تأثیر همسالان جدی تر و پر رنگ تر می شود اما به هر حال اتخاذ سبک درست فرزندپروری تأثیرات عمیق و اعجاب انگیز خود را به همراه دارد.
برای نمونه نوجوانان در زندگی شان با توجه به اینکه تحت تأثیر همسالان هستند اما به بزرگسالان بسیار توجه دارند. آنها دنبال این هستند که برای پاسخ سوالات شان، یافتن راه زندگی شان و روش های محافظت و مراقبت از خود، از والدین الگو برداری می کنند.
راههایی کوچک اما موثر
در اینجا؛ اینکه چطور بهترین مدل و الگوی مثبت برای نوجوان تان باشید را بازگو می کنیم:
منفی باف نباشید
به سلامت جسم و روح خود توجه خاص داشته باشید. نوجوان شما باید ملاحظه کند که شما به سلامت جسم و روح خود اهمیت ویژه می دهید. سعی کنید الگوی خوبی برای انتخاب غذای خوب و سالم باشید و به وضعیت ظاهری و زیبایی و برازندگی خود توجه داشته باشید. هرگز نسبت به تصویر جسم خود منفی باف و منتقد نباشید. با این افکار و رفتار نوعی احساس اعتماد و اطمینان نسبت به اندام، به او می بخشید که نحوه تصور فرزندتان نسبت به اندام خودش را تحت تأثیر قرار می دهد.
تجربیات تان را بازگو کنید
اجازه ندهید نوجوان تان شاهد تجربیات و خاطرات شما درباره استفاده از دخانیات و مواد مخدر و ... باشد.
عاشقانه زندگی کنید
احساس عشق و علاقه به آموختن را در فرزندتان القا و تقویت کنید. نگرش مثبت نسبت به یادگرفتن و یاد دادن از طرف شما می تواند نگرشی مشابه را در فرزندتان ایجاد کند.
بگویید: من می توانم
مثبت اندیشی را در وجودتان تقویت کنید. منفی بافی و منفی گرایی مسری و واگیردار است. با حفظ نگرش «من می توانم» حتی در مواجهه با شرایط سخت و دشوار، می توانید قدرت و توانایی تفکر مثبت را به او ببخشید.
سرزنش ممنوع
انتقاد و سرزنش را در زندگی شخصی تان خط بزنید. هرگز اطرافیان و دیگران را به خاطر مشکلات تان سرزنش نکنید. وقتی یک کار اشتباه از شما سر می زند، آن را بپذیرید و سعی در جبران آن داشته باشید. به این ترتیب مسئولیت پذیری در برابر مشکلات و چالش ها را به فرزندتان آموخته اید.
خستگی در کنید
هنگامی که عصبی و خسته اید به دشواری می توانید احساس آرامش، تسلط بر اوضاع و اعتماد به نفس داشته باشید. زمانی برای خستگی در کردن در نظر بگیرید و مراقب سلامت جسمانی و روانی تان باشید. در این دست شرایط سعی کنید کارهایی مانند گوش کردن به موسیقی، مطالعه، تماشای تلویزیون، حل جدول، طراحی و نقاشی و... انجام دهید. وقتی در مواقع تنش برخوردها و واکنش های درست به کار ببرید، فرزندتان هم از شما الگو برداری می کند.
مهربان باشید
همیشه الگوی رفتار توام با مهربانی و احترام برای نوجوان تان باشید. فرزند شما نحوه رفتار شما با سایر افراد را می بیند.
لذا همیشه الگوی یک رفتار مهربانانه و یاری گر باشید بویژه در مورد سالخوردگان، ناتوانان و سایر افرادی که نیازمند حمایت و کمک سایرین هستند. هرگز اطرافیان حتی نزدیکان خود را مورد استهزاء قرار نداده و آن ها را با القاب بد صدا نکنید، چون این رفتارها به فرزندتان می فهماند که بی احترامی به دیگران بلامانع و درست است.
مودب باشید
مودب بودن همچنان پر طرفدار است. همه دوست داریم دیگران با خودمان مودبانه رفتار کنند. بنابر این خودتان رفتارهایی را سرمشق بدهید که می خواهید فرزندتان داشته باشد: به موقع به فرزندتان بگویید «متشکرم»، «خواهش می کنم». از فرزندتان انتظار رفتار مودبانه داشته باشید و بخواهید با مردم هم مودبانه رفتار کنند. بهتر است به آنها بگویید چه انتظاری از آنها دارید. اگر فراموش کردند به آنها خرده نگیرید، اما به آرامی یادآوری کنید.
