همه حیوانات، مگر حیوانات خیلی ابتدایی رفتارشان را در بازه‌های زمانی مشخص تغییر می‌دهند. به علاوه اغلب آنها می‌توانند از گذشته درس بگیرند و به خاطر بسپارند. تحقیقات روی موش‌ها، کبوترها و میمون‌ها نشان داده که حیوانات می‌توانند این موضوع را به خاطر بیاورند که هر واقعه چه مدت پیش‌تر رخ داده است؛ اما نمی‌توانند این زمان را نام‌گذاری کنند.
ممکن است این موضوع به خاطر عدم توانایی زبانی و شمارشی در این جانوران باشد. اما تحقیقات بیشتر نشان دادند که حتی انسان‌ها هم پیش از چهار سالگی حس تقویمی ندارند. شاید دلیل دیگر این موضوع این باشد که افق زمانی جانوران بسیار نزدیک‌تر است تا افق زمانی یک انسان. در حالت کلی آنها افق شمارشی نزدیک‌تری هم دارند.
اگر به یک میمون حق انتخاب میان یک و دو موز داده شود، دو موز را انتخاب می‌کند؛ اما اگر به او حق انتخاب میان پنج یا ده موز داده شود، فرقی میان آنها قائل نمی‌شود. این میمون‌ها فردا دوباره گرسنه خواهند شد؛ اما باز هم به فکر انتخاب موزهای بیشتر برای ذخیره نمی‌افتند.
