یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ (آل عمران ـ 70)
اى اهل كتاب چرا به آیات خدا كفر مى ورزید با آنكه خود [به درستى آن] گواهى مى دهید.
ظاهراً این آیه به بشارت هایى نظر دارد كه اهل كتاب در تورات و انجیل درباره حضرت محمد صلى اللَّه علیه و آله خوانده بودند، ولى به خاطر حفظ موقعیّت اجتماعى و منافع مادّى، همهى آن نشانه هاى الهى را نادیده گرفتند.
پیام های آیه:
1ـ سوال از وجدان، بهترین راه دعوت است. «لِمَ تَكْفُرُونَ ...»
2ـ دانستن تنها كفایت نمى كند، پذیرفتن نیز لازم است. «تَكْفُرُونَ»، «تَشْهَدُونَ»
یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (آل عمران ـ 71)
اى اهل كتاب چرا حق را به باطل در مى آمیزید و حقیقت را كتمان مى كنید با اینكه خود مى دانید.
پیام های آیه:
1ـ تلبیس، مشتبه كردن و كتمان حق، دو اهرم نیرومند دشمن براى ایجاد انحراف در بین مومنان است.
در دو آیه قبل فرمود: «یُضِلُّونَكُمْ ...» در این آیه مى فرماید: «تَلْبِسُونَ»، «تَكْتُمُونَ»
2ـ كتمان حقّ، حرام و اظهار آن واجب است. «تَكْتُمُونَ الْحَقَّ ...»
تفسیر اجمالی این دو آیه: چرا كتمان حق مى كنید؟
در ادامه گفتگو درباره فعالیت هاى تخریبى اهل كتاب، در این دو آیه روى سخن را به آنان كرده و به خاطر كتمان حق و عدم تسلیم در برابر آن آنها را شدیداً مورد سرزنش قرار مى دهد: نخست مى فرماید: "اى اهل كتاب! چرا به آیات خدا كافر مى شوید در حالى كه (به صحت و صدق آن) گواهى مى دهید" (یا أَهْلَ الْكِتابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ) (جمله "تشهدون" به معنى علم و آگاهى است- همانگونه كه در مجمع البیان و غیر آن آمده است- این علم و آگاهى از ذكر اوصاف پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در تورات و انجیل سرچشمه مى گرفت، ولى بعضى گفتهاند منظور از آن علم و آگاهى به كفایت معجزات براى اثبات نبوت پیامبر اسلام است و بعضى گفتهاند منظور این است كه شما در ظاهر انكار مى كنید ولى در جلسات خصوصى شهادت به صدق دعوت پیامبر صلی الله و علیه وآله و حقانیت او مى دهید.)
شما نشانه هاى پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله را در تورات و انجیل خوانده اید و نسبت به آن آگاهى دارید، چرا راه انكار را در پیش مى گیرید؟
در آیه دوم بار دیگر آنها را مخاطب ساخته، مىگوید: "اى اهل كتاب! چرا حق را با باطل مى آمیزید و مشتبه مى كنید؟ (تا مردم را به گمراهى بكشانید و خودتان نیز گمراه شوید) و چرا حق را پنهان مى دارید در حالى كه مى دانید؟" (یَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ)
در حقیقت در آیه قبل آنها را به انحراف از راه حق كه با علم و آگاهى صورت مى گرفته مواخذه مى كند، و در آیه دوم به منحرف ساختن دیگران.
در واقع یكى از كارهاى آنها این بود كه حق را به باطل خلط كرده و همه را در لباس دین به خورد مردم مى دادند چنان كه فرموده: یَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ بقره/ 79 یا آل عمران/ 78، و احكامى از خود جعل می كردند، مثلاً در تورات آمده: «پیامبرى را بر ایشان از میان برادران ایشان (فرزندان اسماعیل) مثل تو مبعوث خواهم كرد و كلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه به او امر فرمایم به ایشان خواهد گفت و هر كه سخنان مرا كه او به اسم من گوید نشنود من از او مطالبه خواهم كرد.» (سفر تثنیه: فصل 18 آیه 18)
این گونه كلمات را كه گواه روشن بر رسالت پیامبر اسلام است به معانى دیگر حمل مى كردند یا مثلاً شواهدى را كه در انجیل یوحنّا درباره رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله ذكر شده به «جبرئیل» تأویل مى كردند (انجیل یوحنا باب چهاردهم بند 17- 26- 30 باب پانزدهم بند 26، باب شانزدهم آیه 7 و 13) اینها خود مصداق خلط حق به باطل و كتمان حق هستند، على هذا تَكْتُمُونَ الْحَقَّ نتیجه «تلبسون» است و یا مراد از وَ تَكْتُمُونَ الْحَقَّ شواهد و چیزهایى است كه رأساً كتمان مى كردند، اشكال كار در آن بود كه این كارها را دانسته و از روى عمد انجام مىدادند. (وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ)
در حال حاضر نیز بسیارى از تحریف گران، با نام اسلام شناس، مستشرق، مورّخ و جهانگرد، در كتاب ها و ثبت مكان ها و زمان هاى تاریخى تصرّف كردند و در دائرة المعارف ها به عنوان محقّق چنان سیمایى از اسلام ترسیم كردند كه خواننده به فكر ایمان و تأمّل در عقاید اسلامى نیفتد.
بحث لغوی:
1ـ تلبسون: لبس (به فتح- ل) به معنى خلط و مشتبه كردن است.
2ـ امام صادق علیه السلام دربارهى «وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» فرمودند: یعنى اهل كتاب به صفات ذكر شده براى پیامبر در تورات آگاهند، (ولى آن را كتمان مى كنند) (تفسیر قمى، ج 1، ص 105)
3ـ مراد از «تشهدون» شهادت قلبى و دانستن است.
