یافتن همسری مناسب و مطلوب، هم برای دختر خانم‌ها و هم برای آقا پسرها، نه تنها یک خواسته‌ جدی و دغدغه‌ی ذهنی است، بلکه حتی به یک معضل جدی که اغلب لاینحل نیز به نظر می‌رسد مبدل شده است.

برخی از این افراد که به زعم خویش دغدغه دین و صیانت از دین دارند، با جهالت و نابخردی های خویش دست به انجام اعمالی می زنند که به گمان خویش به پیشبرد معنویت و اسلام در جامعه کمک می کند حال آنکه با دستان خویش تیشه به ریشه اسلام می زنند.

در معارف قرآن و عترت «سلام الله علیهم» بر لزوم فعّالیّت انسان، تأکید فراوانی شده است. ولی آنچه شایسته توجّه است، پافشاری آموزه‌های اسلامی بر تلاش و کوشش در جهت آبادانی دنیا و آخرت می‌باشد و فعّالیّت در راستای آبادی یکی از این دو سرا، به تنهائی، به شدت نکوهش شده است.

اسلام، دین انصاف و احترام به دیگران است. از علماى دیگر ادیان دعوت میكند تا كتاب خودشان را داور قرار دهند.

ایمان به یگانگى، عدالت، عزّت و حكمت خداوند زمینه‏ ى تسلیم شدن انسان است و لازمه‏ ى تسلیم بودن در برابر خداوند، پذیرش اسلام به عنوان آخرین دین الهی است.

چرا پیغمبر در چهل سالگی به نبوت مبعوث شده اند؟ آیا به این دلیل نبوده که ایشان قبل از آن در حد کمال نبوده اند و نیاز داشتند که مسیر رسیدن به کمال را در مدت چهل سال عمرشان طی کنند، در حالی که حضرت مسیح در گهواره و دوران نوزادی، پیامبر بودند، آیا این یک نقطه ضعف برای پیامبر اسلام نیست؟

در اسلام، ما چیزی بنام صیغه خواهر و برادری نداریم و فتاوای مراجع تقلید ما هم همین است و تنها راه ارتباط دختر و پسر، فقط ازدواج است و صیغه خواهر و برادری با نامحرم، مشروع نیست.