گل ارکیده با 25000 گونه ، خانواده بزرگی از تک لپه ای هاست. گل های آنها به دلیل رنگ و شکل غیر معمول ، همراه با گلبرگ های رو به پایین ،بسیار مشخص هستندبعضی از آنها گیاهان رونده مناطق استوایی هستند. مثلاً ارکیده وانیلی که دارای غلاف دانه است و از آن برای طعم دادن به غذا استفاده می شود.

بسیاری دیگری ،گیاهان کوچکی هستند که در خاک مناطق سردسیرتر زندگی می کنند ، اما بیشتر آنها اپیفیت هستند که در جنگل های بارانی یافت می شوند. در ین خانواده بزرگ هر ماه یک گونه جدید شناسیی و به جمعیت آن افزوده می شود.

ارکیده ها در آب و هوای مختلفی قادر به رشدند و از توندرا تا جنگل هی مناطق حاره زیستگاه آنها محسوب می شود. تنها در بیابان هی سوزان و قطب هی یخ زده نمی توان از آنها سراغ گرفت. به همین دلیل انتظار می رود که ارکیده ها به عنوان گل هی آپارتمانی بسیار انتخاب شوند اما پرورش این گیاه مشکل است.

روش کاشت گیاه

ثعلب را می توان هم به طریق لقاح و هم به طریق غیر جنسی تکثیر کرد. چون از طریق بذر معمولاً گلهای مناسب و مرغوبی جهت تولید وسیع به وجود نمی آورند معمولاً ازدیاد به طریق غیر جنسی صورت می گیرد. که ثعلب را می توان به دو طریق زیر در گلخانه تکثیر و پرورش داد.

تکثیر توسط قلمه:

ثعلب را می توان با قلمه انتهایی تکثیر نمود. قلمه انتهایی معمولاً به طول 37- 30 سانتی متر بوده و باید دارای 12 برگ و چند ریشه هوایی باشد. قلمه ها را در گلدان و بدون استفاده از بستر کشت مخصوص می توان رویاند.

تقسیم بوته:

ثعلب را می توان با تقسیم بوته از پایه مادری نیز ازدیاد کرد. در این صورت باید بوته 6 پیاز کاذب داشته باشد، که محل برش ریزوم از بین سومین و چهارمین پیاز کاذب بوده و هر دو قسمت را به صورت گیاهانی مجزا در گلدان می کارند.