چون با وضو بودن ملازم طهارت روحی و معنوی است، انسان مومن قبل از خواب این طهارت را همراه دارد و با این طهارت روحی به بستر می‌رود و حتی اگر وضویش در ظاهر، باطل شود اما پاداش باوضو بودن برای او همچنان نگاشته خواهد شد.

برای شش چیز وضو گرفتن واجب است: 1. برای نمازهای واجب غیر از نماز میت.  2. برای سجده و تشهد فراموش شده. 3. برای طواف واجب خانه‌ی كعبه. 4. اگر نذر یا عهد كرده یا قسم خورده باشد كه وضو بگیرد. 5. اگر نذر كرده باشد كه جائی از بدن را به خط قرآن برساند. 6. برای آب كشیدن قرآنی كه نجس شده و... 

چنانچه از نوک پا و یا ابتدای هر کدام از انگشتان مسح کشیده باشد، صحیح است و اگر در این باره شک دارد، نباید به شک خود توجه کند، ولی اگر می‌داند که مسح را (به جهت ندانستن حکم یا موضوع) از نوک پا نکشیده، نمازهایی که یقین دارد با چنین وضویی خوانده را باید قضا نماید.

اگر دیگری دست و صورت او را شستشو دهد وضو باطل است. اما اگر دیگری آب می‌ریزد و خود شخص شستشو می‌دهد اشكال ندارد.

امام علی علیه السلام جزو کسانی است که رسول خدا قبل از مرگ در خصوص رعایت حق ایشان به مردم سفارش کرده‌اند و می‌دانیم که ایشان لحظه‌ای از آن جدایی نداشته‌اند. در اینجا می‌خواهیم به یک معنا از "قرآن ناطق" اشاره کنیم که عبارتست از حضور آیات قرآن در زندگی روزمره آن عالیجناب و در اینجا بر دعای آن حضرت در هنگام وضو تمرکز می‌بخشیم.