این مثل را وقتی می گویند که یکی مال ثروت زیادی داشته باشد. سخاوت نداشته باشد و از مالش چیزی انفاق نکند و به کسی نبخشد.
مشهورشدن آرزوی بسیاری از افراد است؛ اما آیا این افراد بعد از دستیابی به شهرت، از زندگی خود لذت می برند؟ آیا بیشتر احساس خوشبختی می کنند؟
بعضی ها اصلا دنبال غم و غصه می گردند. انگار بدشان نمی آید بدبخت و بیچاره باشند. روانشناسان بعد از سال ها تجربه و مطالعه به این نتیجه رسیدند که بیچاره و مفلوک بودن هنر می خواهد، چون به زحمت می توان شرایط را برای همیشه بد نگه داشت.
منظور از رد مظالم، اموال حرامى است که در دست انسان است، و صاحبان آن را به هیچ وجه نمى شناسد، که باید با اجازه مجتهد صرف فقرا شود. اگر مظالم مثلى است، مثل گندم و جو و امثال آن، باید خود آن و در صورت توافق طرفین قیمتش را، مطابق روز پرداخت کند و اگر مثلى نیست مثل انواع حیوانات باید قیمت وقت تلف را حساب کند.