یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران "مُشبّك دوزی" نام دارد. مُشبّك دوزی عبارت است از دوختی كه در آن تمام طرح و یا قسمتی از آن به صورت سوراخ سوراخ  و یا مشبك در آید.

 مُعرّق چوب یكی از رشته های زیبای صنایع دستی ایران است كه با استفاده از انواع چوب درختان (حدود 70 الی 80 نوع) كه دارای رنگهای متفاوت هستند و همچنین گاهی با استفاده از استخوان شتر، صدف، مس، برنج، نقره، طلا، عاج و خاتم برای زیبایی یا تكمیل كار، تولید می شود.

یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران "مَرس بافی" نام دارد. از دیر باز به علت شرایط خاص جغرافیایی و آب و هوای منطقه كرمانشاه (به خصوص مناطق پاوه و اورامانات) به تولید و استفاده از یك نوع لباس محلی  می پردازند كه مواد اولیه مصرفی آن هم در تار و هم در پود از موی بز به صورت خودرنگ ( شامل قهوه ایی، خاكستری، مشگی و سفید) می باشد و در اصطلاح محلی به نام مَرَس خوانده می شود.

یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران " مُشبَّّك چوب" نام دارد. مشبّك چوب اغلب با دیگر هنرهای مربوط به چوب ( خصوصاً مُنبّت) همراه می گردد. برای اجرای كار مشبك چوب، پس از اجرای طرح مورد نظر بر روی چوب قسمتهای منفی طرح را به كمك ابزاری چون مُغار و ارّه مویی خارج می سازند، تا طرح اصلی به صورت مشبك باقی بماند.

مسگری از جمله هنرهای صناعی است و آن عبارت است از ساخت ظروف، ابزار و ادوات كاربُردی و تزئینی كه با چكش كاری روی مس تولید گردند. ایرانیان از 3000 سال قبل از میلاد، فلز مس را ذوب كرده و برای ساختن ابزار استفاده می نموده اند. ابزار مسی مربوط به 6400 سال پیش در حفاری های باستان شناسان بدست آمده است لكن در كتاب فلزكاری فایق توحیدی شواهد و مدارك باستان شناسی بیانگر استفاده از مس بعنوان ظروف و ساخت اشیاء را از حدود 9500 پ. م می داند و شناخت آن در خاور میانه را به حدود 6000 پ. م  نسبت می دهد.

یكی از صنایع دستی تزیینی- کاربُردی ایران " مصنوعات چرمی " نام دارد، و آن عبارتست از ساخت و تهیه انواع كیف پول، كمربند، جا كلیدی و سایر اشیای مصرفی و كوچك و ظریف با استفاده از چرم و اضافه نمودن قطعه ای سوزندوزی، گلیم، جاجیم و ... برروی آن.

یكی از صنایع دستی تزیینی ایران " مَعرّق چرم" نام دارد و آن عبارتست از ساخت و تهیه جلد كتاب، تابلو یا ... با قطعات بریده شده چرم و اتصال آن ها به یكدیگر.