همه والدین کم و بیش تصویری آرمانی و اید ه آل از فرزندان خود دارند. مبنی بر اینکه چگونه باید باشند؛ چه اطلاعاتی را کسب نمایند و ارزش های اخلاقی و معیار های رفتاری را چگونه به کار ببرند.
گاهی کودک نوپایمان کارهایی انجام می دهد که نباید آن کارها را نادیده بگیریم. بنابراین او را از آن کارها منع می کنیم، اما او همچنان رفتارش را ادامه می دهد و ما می خندیم و پیش خود فکر می کنیم چه رفتارهای بامزه ای!
«خاله سلبال مسکیمو دیدی؟ بابام خلیده!» با تعجب گفتم: «آرتین چی گفتی؟ متوجه نشدم.» آرتین حدودا 3 سال و نیمه است اما گفتارش واضح نیست و بیشتر مواقع مادرش مجبور است صحبت های او را برای اطرافیان ترجمه کند و گفت درباره شلوار جدیدش حرف می زند به مادرش گفتم شاید بد نباشد او را نزد گفتاردرمانگر بفرستد... آیا واقعا نیازی به گفتاردرمانی برای کودکی در این سن نیست؟ نباید نگران فردای آرتین و بچه هایی مثل او و مدرسه رفتنشان بود؟ با خانم دکتر یادگاری، آسیب شناس گفتار و زبان در این باره صحبت کردیم.
بارها شنیده ایم که والدین از رفتار فرزند یا فرزندان بزرگتر نسبت به نوزاد تازه به دنیا آمده، گلایه دارند. در این صورت بهترین رفتار با فرزندان بزرگ تر چه می تواند باشد؟ آیا تنبیه کردن یا گذاشتن کودک نزد پدربزرگ و مادربزرگ و سایر اقوام، راه درستی است؟ والدین چگونه می توانند رفتار درست با نوزاد تازه به دنیا آمده را به فرزندان خود آموزش دهند؟
این واقعیت قابل انکار نیست که تغییرات همه جانبه زندگی امروزی، سن ازدواج و زمان باروری را هم تحت تاثیر قرار داده است. بسیاری از ما تصور می کنیم فقط زنان با دیر ازدواج کردن و به تبع آن، دیر اقدام کردن برای بچه دار شدن، دچار مشکل می شوند و سن مردان کمتر به بچه دار شدن آنها ربط دارد در صورتی که این طور نیست. بچه دارشدن در جامعه امروزی با همه مشکلات آن، از اولویت های آخر زوج ها شده است. اگر سال های طلایی باروری برای زنان با رسیدن سن یائسگی پایان می یابد اما مردان تا پایان عمر می توانند بچه دار شوند. با این حال نباید از آثار منفی افزایش سن پدران بر سلامت کودکان غافل شد.
یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ کس نبود. دختری بود که با پدر و مادرش برای تفریح به جنگل رفته بودن پس از کلی بازی و تفریح دخترک پروانه خیلی خوشگلی را می بیند که دور سر او پرواز میکند.
روانشناس کودک با تأکید بر توجه والدین و اولیای مدرسه به اختلالات یادگیری و درمان آن در سال های ابتدایی گفت: اگر کودک نتوانست الفبا را یاد بگیرد، آن را با خمیر درست کنید یا از او بخواهید تا آنها را روی شن بنویسد.
