ایرجا سر بدرآور که امیر آمده است/ چه امیری که به عشق تو اسیر آمده است / چون فرستاده سیمرغ به سهراب دلیر / نوشداروست ولی حیف که دیر آمده است.
ابومحمّد مُصلِحالدین بن عبدالله نامور به سعدی شیرازی و مشرفالدین (زادهٔ ۵۸۵ یا حدود ۶۰۶ هـ.ق. در شیراز، ایران - درگذشتهٔ حدود ۶۹۱ هـ.ق) شاعر و نویسندهٔ پارسیگوی نامدار ایرانی است.
ایرج میرزا در قالبهای گوناگون شعر سروده و ارزشمندترین اشعارش مضامین انتقادی، اجتماعی، احساسی و تربیتی دارند. این شعر یکی از آنهاست.
مهدی سهیلی شاعر و نویسنده ایرانی در هفتم تیر ماه سال ۱۳۰۳ در تهران متولد شد. نیای مادرش «اصفهانی» و نیای پدرش «تهرانی» بود.
بر نگه سرد من به گرمی خورشید / می نگرد هر زمان دو چشم سیاهت / تشنه این چشمه ام چه سود خدا را / شبنم مرا نه تاب نگاهت.
ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم متخلص به رودکی و مشهور به استاد شاعران (زادهٔ ۲۴۴، رودک - درگذشتهٔ ۳۲۹ هجری قمری) نخستین شاعر مشهور ایرانی-فارسی حوزه تمدن ایرانی در دورهٔ سامانی در سدهٔ چهارم هجری قمری و استاد شاعران این قرن در ایران است.
محمدحسن «بیوک» معیری (زادهٔ ۱۰ اردیبهشت ۱۲۸۸ در تهران – درگذشتهٔ ۲۴ آبان ۱۳۴۷ در تهران) با تخلص رهی از غزلسرایان معاصر ایران و از ترانهسرایان تصنیفسرایان بهنام است.