قلب اندامی است که خون حاوی اکسیژن و مواد مغذی را هر روز در سراسر بدن به جلو هل می دهد و به گردش درمی آورد. قلب در روز بیش از 100،000 بار خون پمپ می کند.

قلب، خون را با بزرگ تر و کوچک تر شدن (منبسط و منقبض شدن) پمپ می کند. هنگام ورزش، حدود 10 ثانیه برای خون پمپ شده از قلب طول می کشد تا به انگشت شست پا برسد.

قلب باید بتواند خون را از میان حدود 60،000 مایل (تقریباً 96.500 کیلومتر) رگ خونی به جلو هل دهد، این فاصله مانند این است که کل جهان را حدود 2.5 بار دور بزنیم! ذکر برخی از حقایق جالب و هیجان انگیز درباره این اندام به فهم اهمیت و کارکرد آن کمک می کند.

√ قلب ما در قفسه سینه مان واقع شده و به خوبی به وسیله قفسه سینه مان محافظت می شود.

√ قلب یکی از اندام های مهم بدن انسان است. قلب به طور مداوم خون را از طریق رگ های خونی به نقاط مختلف بدنمان پمپاژ می کند.

√ قلب از چهار حفره تشکیل شده که عبارتند از دهلیز چپ، دهلیز راست، بطن چپ و بطن راست.

√ چهار دریچه در قلب انسان وجود دارد، آنها تضمین می کنند که خون تنها از یک مسیر حرکت کند. یا به داخل یا به خارج.

√ سمت راست قلب ما خون را رو به بالا به ریه های ما و به داخل سمت چپ قلب پمپ می کند. سمت چپ قلب، خون را به خارج و به کل بدن مان پمپ می کند.

√ خونی که قلب را ترک می کند از طریق سرخرگ ها (شریان) حمل می شود. شریان اصلی ای که بطن چپ را ترک می کند آئورت است. شریان اصلی ای که بطن راست را ترک می کند شریان ریوی است.

√ تعداد زیادی از رگ های خونی به قلب ما متصلند. چنان که گفته شد رگ های خونی ای که خون را به قلب ما حمل می کنند سیاهرگ یا ورید نامیده می شوند. رگ هایی که خون را از قلب ما خارج می کنند سرخرگ نامیده می شوند. سرخرگ ها و سیاهرگ های واقعاً بزرگی در بدن ما وجود دارند - ورید اجوف (ورید اجوف فوقانی و تحتانی یا بالایی و پایینی) سیاهرگی است که خون را از همه سیاهرگ های دیگر جمع آوری می کند و آن را به قلب می برد. آئورت، سرخرگ بزرگی است که خون را از قلب ما به همه سرخرگ های دیگر بدنمان حمل می کند.

√ تنها یک سیاهرگ در کل بدن وجود دارد که حامل خون غنی از اکسیژن است. این سیاهرگ، ورید ریوی نامیده می شود و خون را از ریه ها به سمت چپ قلب ما می آورد. همچنین تنها یک سیاهرگ در بدن ما وجود دارد که حامل خون کم اکسیژن است. این سرخرگ، شریان (سرخرگ) ریوی نامیده می شود و خون را از سمت راست قلبمان به ریه ها حمل می کند.

√ شما ممکن است ضربان قلبتان را احساس کرده باشید. این ضربان به عنوان چرخه قلبی شناخته می شود. زمانی که قلب ما منقبض می شود باعث می شود حفره ها کوچک تر شوند و خون را به داخل رگ های خونی هل دهند. پس از این که قلبمان دوباره استراحت می کند، حفره ها بزرگ تر می شوند و با خونی که به داخل قلب برمی گردد پر می شوند.

√ قلب ما 100،000 بار در روز و 36500000 بار در یک سال می تپد. اگر یک انسان به سن 30 سالگی برسد، این ضربان به بیش از 1 میلیارد بار می رسد! به این ترتیب انتظار می رود که قلب هر فرد در طول عمرش به طور متوسط حدود 2.5 میلیارد بار بتپد.

√  قلب ما با برق کار می کند. برقی که از میان قلبمان عبور می کند سلول های عضله را منقبض می کند.

√  یک نقطه خاص در بالای سمت راست قلبمان وجود دارد که به عنوان گره SA شناخته می شود و برق را به بقیه قلبمان می فرستد. این گره باعث می شود قلب فشار وارد کند (انقباض نامیده می شود) و خون را به خارج هل دهد. گره SA باعث می شود قلب ما در هر دقیقه تعداد خاصی بزند.

√ حملات قلبی باعث می شود بافت اسکار در داخل قلب شکل بگیرد. (قلب اغلب سعی می کند خودش را با تغییر سلول های ماهیچه ای مرده یا صدمه دیده به بافت اسکار، التیام دهد.) بافت اسکار مانند بافت عضله نیست، چراکه منقبض نمی شود و نمی تواند به قلب کمک کند تا خون پمپ کند. اگر قلب بیش از حد بافت اسکار داشته باشد، ممکن است مشکلاتی از جمله نارسایی قلبی برای صاحب آن به وجود آید.

√ شما ممکن است برنامه های تلویزیونی و یا فیلم هایی را تماشا کرده باشید که در آنها بیماری در یک بیمارستان به یک دستگاه EKG (یا ECG یا الکتروکاردیوگرام) وصل است. ممکن است آن را به صورت ماشینی با یک خط در حال حرکت در سراسر صفحه نمایش دیده باشید که گاهی اوقات به شکل میله هایی در می آید (و یا زمانی که بیمار می میرد مسطح می شود). این دستگاه می تواند برقی که از میان قلب یک بیمار می رود را اندازه گیری کند. پزشک می تواند از این اطلاعات استفاده کند تا بفهمد آیا بیمار مشکلات ریتم قلب دارد یا نه. این دستگاه به طور کلی درباره بخش هایی از قلب که بیمار است، مانند شرایط بعد از حمله قلبی، اطلاعات می دهد.