نام علمی: Jasminum nudiflorum

نام انگلیسی: Winter jasmine

خانواده: زیتونیان (Oleaceae)

زادگاه این درختچه بالارونده، شمال چین است و برخلاف سایر یاسمن ها در زمستان گل می دهد و به همین دلیل دارای ارزش زینتی بسیاری است. این گیاه با داشتن شاخه های نازک و بلند که بعضی راست و بعضی خمیده و کمانی است، با داشتن تکیه گاه می تواند به ارتفاع ۵ متر برسد.

برگ هایی به رنگ سبز تیره دارد که هر برگ دارای سه برگچه تخم مرغی شکل به طول ۳-۱ سانتیمتر است. در زمان گلدهی در فصل زمستان بعضی از برگ ها بر روی ساقه ها باقی می مانند در حالی که به رنگ زرد درآمده اند.

گل های زرد روشن و بی عطر آن به صورت منفرد بر روی محور شاخه های سال قبل می رویند. قطر گل ها ۲٫۵ سانتیمتر است و از ماه آبان تا اسفند بر روی گیاه شکوفا می شوند. تاج گل معمولا ۶ لوب (برش هایی ۶ قسمتی) دارد. این گیاه زیبا در پارک ها، باغ ها و سطوح شیب دار کاشته می شود و برای مرز بندی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. هرس این گیاه در بهار هنگامی که گلدهی آن به پایان رسیده، می باشد.

نیازمندی های محیطی گیاه یاسمن زمستانی

خاک:

نسبت به نوع خاک سختگیر نیست و در صورت زهکشی خوب در اکثر خاک ها مثل لومی شنی یا لومی رسی به خوبی رشد می کند. فقط در فصل رشد به گیاه کود دهید. استفاده از کودی بالانس مثل ۱۰-۱۰-۱۰ یا کودی که نسبت پتاسیم (K) بالاتری داشته باشدبرای کوددهی مناسب تر است.

آبیاری:

در بهار و تابستان به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد. فواصل بین دو آبیاری باید به گونه ای باشد که چند سانتیمتر از خاک رویی رطوبت خود را از دست داده باشد. حفظ رطوبت خاک نیاز گیاه است و از خشکی کشیدن گیاه باید جلوگیری کرد. همچنین از غرقابی شدن خاک گیاه بپرهیزید. در فصل غیر رشد از آبیاری بکاهید.

نور:

گیاه یاسمن زمستانی در جایی که کاملا سایه هست هم به خوبی رشد می کند و به نور کم مقاوم است ولی گلدهی آن رابطه مستقیمی به نور آفتاب دریافتی در زمستان دارد. بنابراین کاشت آن در جنوب ساختمان مناسب تر است.

دما:
همانند {یاسمن زرد} سرمای زمستان را به خوبی تحمل می کند.

تکثیر

با استفاده از قلمه های چوب نرم و علفی می توان گیاه یاسمن زمستانی را تکثیر کرد. همچنین با روش خوابانیدن شاخه در بهار و تابستان نیز می توان گیاهان جدید بدست آورد.