پارک ملی گلستان قدیمی‌ترین پارک ملی ثبت شده در کشور ایران و پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری را در خود جای داده است.

جنگل گلستان ارزشمندترین منطقه ایران است که تنوع حیات جانوری و گیاهی آن در هیچ جنگل دیگری دیده نمی شود. تنوع زیستی پارک ملی گلستان حتی از برخی کشورهای اروپایی هم بیشتر است. پارک ملی گلستان از بهترین زیستگاه‌های پستانداران بزرگی مثل پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز است و به ویژه به خاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است. جمعیت قوچ‌ومیش‌های این پارک ملی در دهه 1350 حدود 150 هزار رأس برآورد شده‌بود که معادل نزدیک به سه‌چهارم کل جمعیت گوسفندان اوریال دنیا می‌شد.

این جنگل در 19 مرداد 1336 به نام «منطقه حفاظت شده آلمه وایشکی» تحت حفاظت کانون شکار قرار گرفت. در شهریور 1342 به «پارک محمدرضا شاه» تغییر نام داد و در 22 فروردین 1343 «پارک وحش» نامیده شد. در شهریور 1350 محدوده‌ای در شرق پارک به نام «قُرخود» با وسعت 34 هزار هکتار به آن الحاق شد و در 1353 عنوان پارک وحش به «پارک ملی» تغییر داده شد.

در سال 1354 اولین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از 50 ذخیره‌گاه زیست‌محیطی کره زمین به ثبت رسیده‌است. بعد از پیروزی انقلاب در بهمن 1357 دو منطقه قرخود و آلمه مجدداً از یکدیگر جدا شدند و پارک فعلی به «پارک ملی گلستان» تغییر نام داد که تحت حفاظت سازمان محیط زیست است. پارک ملی گلستان همچنین پانزدهمین اثر ملی است که توسط سازمان میراث فرهنگی در 3 دی 1387 در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.