می خواهیم با یک تور، سراغ دیدنی ترین مکان های گردشگری تاریخ برویم. تماشای تمدن های از یاد رفته، مکان های آیینی فراموش شده و بناهایی تاریخی که از چهره زمین پاک شده اند، در این مطلب در انتظار شماست.

سالن اپرای سلطنتی - مالت

اشراف، مبلغان مذهبی و شوالیه های «سن جان» (St John) دوستدار تئاتر بودند. از سال 1530 میلادی (909 شمسی) که پای این افراد به جزیره مالت (MALTA) رسید، آن را به صورت دژی درآوردند و به مرور این جزیره، به کانونی فرهنگی تبدیل شد. تئاتر هم از سرگرمی های جالب آنها بود و به همین خاطر در سال 1732 میلادی /1111 شمسی به دستور «استاد اعظم» (مقامی در لژهای فراماسونری) سالن تئاتری به نام «مانوئل» (MANOEL) ساخته شد تا سرگرمی تمام عیاری برای شوالیه ها باشد.

در پی آن، سالن اپرای سلطنتی هم در سال 1866 میلادی/1345 شمسی پایه گذاری شد که طراحش معمار معروفی بود که تئاتر «کاونت گاردن» (COVENT GARDEN) را در لندن ساخته بود. این مکان به قدری برای آنها ارزش داشت که پس از وقوع یک آتش سوزی، دوباره بازسازی اش کردند، هر چند در جنگ هانی دوم، بمب افکن های آلمان آن را با خاک یکسان کردند.

گوردخمه - فرانسه

در زیر شهر پاریس، امپراتوری مردگان حکمفرماست. 200 کیلومتر تونل های تو در تو در زیر این شهر، پر از استخوان های حدود شش میلیون انسان است، این بقایای اسکلت ها از گورستان های بسیار شلوغ پاریس جمع آوری شده اند چرا که متلاشی شدن اجساد و بوی تعفن شان، برای مردم دردسر شده بود.

در سال 178، گورستان ها پاکسازی و اسکلت ها در معادن سنگ جاسازی شد. بعدها، از سنگ های این معادن برای ساخت بناهای یادبود (از جمله نوتردام) استفاده کردند. از آن هنگام، گورستان های دخمه ای تبدیل به مکان هایی دیدنی شدند؛ «چارلز دهم» پادشاه فرانسه در آنجا مهمانی برگزار کرد، «ناپلئون سوم» پسرش را برای گردش به آنجا برد و نهضت مقاومت فرانسه در جنگ جهانی دوم، برای فرار از دست نازی ها به آنجا پناه می بردند.

استون هنج - انگلستان

استون هنج سده هاست که توجه گردشگران را به خود جلب می کند و یک یاز مشهورترین آثار به جا مانده از دوران ماقبل تاریخ محسوب می شود. این اثر حدود پنج هزار سال پیش، محل سوزاندن اجساد مردگان بوده و گرداگرد آن به شکل دایره وار، نوعی خاک ریز وجود داشته است.

طبق آزمایش های رادیوکربنی، این سنگ های عظیم را در زمانی بین دو تا سه هزار سال پیش از میلاد و در پایان عصر نوشنگی به صورت دایره ای در میان محوطه برپا کرده اند، اثری که هنوز گردشگران زیادی را - همچون مردم دوران رم باستان – به دیدن این پدیده شگفت جلب می کند.

انگکوروات - کامبوج

«انگکوروات» یعنی «شهر معابد» و بسیار بجاست که آن را بزرگترین بنای آئینی جهان بدانیم. این بنا که مساحتی حدود دو هزار کیلومتر مربع دارد، در اصل بین سال های 1113 تا 1150 میلادی (492 تا 528 شمسی) به عنوان یک معبد هندو ساخته شد و به ایزد «ویشنو» تعلق داشت اما در سده چهاردهم میلادی، پادشاه به آیین بودا گروید و این مکان تبدیل به معبدی بودایی شد. امروزه بیش از نیمی از گردشگرانی که به کامبوج سفر می کنند، به دیدن این معابد می روند.

برج چینی نانجینگ - چین

یکی از عجایب هفتگانه سده های میانی، این برج ساخته شده از «چینی» بود که بلندی اش به 79 متر می رسید. این برج که در دوران سلسله «مینگ» در سده پانزدهم ساخته شده، جایگاهی برای پرستش و مناسک مذهبی به حساب می آمد. .در این مکان شب ها با بیش از صد چراغ نورانی از جنس چینی (porcelain lamps) روشن می شد و در روز، زیر پرتو خورشید همچنان می درخشید.

در سده نوزدهم، این برج بر اثر برخورد آذرخش صدمه دید و در سال 1850 (1129) در دوران انقلاب «تایپه» به کلی ویران شد. شورشیان آن را – که یک برج دیده بانی بود – به کلی تخریب کردند، طوری که فقط تلی از خاک از آن بر جای ماند اما حکومت چین به تازگی تصمیم گرفته این بنای سده های میانی را بازسازی کند.

 
قصر هیمه جی – ژاپن

عجیب است اما قصر «هیمه جی» پس از ساخته شدنش در سال 1331 میلادی/710 شمسی، هنوز پابرجاست و در اثر جنگ یا عوامل طبیعی، آسیب جدی ندیده است. این بنا که از چوب ساخته شده و هیچ سنگ و آجری در آن به کار نرفته، تقریبا ضد آتش است چون روی تمام دیوارهایش را با گچ پوشانده اند. شاید به همین دلیل به این قصر نام «حواصیل سفید» (White Heron) را دادهاند (حواصیل همان «مرغ ماهی خوار» است). شاید هم ساختار اصلی بنا و برج های کوچکش در بخش پایین، تصویری از این پرنده را در ذهن بیننده ایجاد می کند. در سال 1993، قصر هیمه جی از طرف یونسکو به عنوان میراث فرهنگ جهانی ثبت شد.

ماچوپیچو - پرو

قوم اینکا، از بهترین معماران جهان بودند اما بیشتر اماکن و شهرهایی که ساختند، در اثر تهاجم اسپانیایی ها ویران شد. با این حال «ماچوپیچو» از نظر آنها دور ماند چون در ارتفاع نفس گیر دو هزار و 430 متری از سطح دریا قرار داشت. این شهر ویران به قدری دور از دسترس بود که تازه در سال 1911 (1290) کشف شد. گفته می شود این شهر، محل مقدسی برای رهبران قوم اینکا بوده است. برای رسیدن به ماچوپیچو از راه اصلی، باید بیش از سه هزار پله را طی کرد. در این شهر به غیر از 150 خانه، معبد و حمام نیز وجود دارد.

دلفی – یونان باستان

تا جایی که به یونانیان باستان مربوط می شود، معبد دلفی مرکز جهان بوده است؛ جایی که «آپولو» با «مار پیتون» (اژدرمار) جنگید و او را کشت. این مار صدها سال نگهبان این سرزمین مقدس بود. با این پیروزی، آپولو، «دلفی» را پناهگاه خود نامید که باید به عنوان ایزد آتش پرستیده می شد.
این مکان همچنان مهم بود تا این که در سده هشتم پیش از میلاد به «پی تیا» (Pythia) معروف شد؛ یک کاهن زن، که آینده را پیش بینی می کرد و مردم سراسر مدیترانه، پول های گزافی برای این پیشگویی ها به او می پرداختند. در سال 91 قبل از میلاد پس از اشغال دلفی به دست رمی ها، این مکان جلوه مقدس خود را از دست داد و آیین جدیدی جای پرستش آپولو را گرفت.

اهرام جیزه (GIZA) - مصر

یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان که هنوز هم پابرجاست، اهرام جیزه در مصر است. هرم بزرگ، برای «خوفو» (KHUFU) فرعون سلسله چهارم ساخته شده بود که در سال 2560 پیش از میلاد تکمیل شد. اهرام مصر در طول سده ها، کانون گردشگری بسیاری از مردم جهان بوده. هرودوت که در سده پنجم قبل از میلاد می زیست، از آنها دیدن کرده بود و در سال 1798 میلادی/1177 شمسی نیز، ناپلئون بناپارت به دیدن آنها رفت