بنای کتابخانه به سال 1308 خورشیدی باز می‌گردد ،معمار آن محمدعلی راوری این بنا را به سفارش جمعی از سرمایه‌داران کرمان، رفسنجان و یزد احداث کرد تا کارخانه ریسندگی و بافندگی خورشید در آن فعالیت خود را شروع نماید.

این کارخانه مدتی فعال بود تا این که به دلیل وجود وقایع سیاسی و فراز و فرودهای ناشی از آن که به محدوده کارگری و فضای اقتصادی اجتماعی نیز کشیده شد، توان ادامه کار نیافت و تعطیل شد. پس از انقلاب، ادارات مختلفی چون سازمان آب و شهرداری هر یک قسمت هایی از سالن را در اختیار گرفتند. تعدادی از سقف ها هم در زمین لرزه های دهه 1360 فروریخت، تا این که سرانجام مقرر شد تا سالن بازسازی و مورد استفاده فرهنگی قرار گیرد. این اقدام صورت گرفت و نخستین نمایشگاه با نام «میثاق» و به عنوان ارائه تصویری از فعالیت های اولین دهه انقلاب در آن برپا شد.

در سال 1368 این ساختمان از وجود دستگاه ها خالی و بازسازی شده، مدتی با نام مرکز کرمان شناسی شروع به فعالیت کرد و دو سال بعد، همزمان با کنگره جهانی خواجوی کرمانی، با همکاری سازمان میراث فرهنگی به کتابخانه ملی تبدیل شد. تعداد کتابهای موجود در کتابخانه 121 هزار جلد می باشد و بیش از 30 نفر کتابدار در این کتابخانه فعالیت می کنند.

مهر ماه 1371 این بنا تبدیل به کتابخانه ملی کرمان شد.این بنا در تاریخ 30 شهریور 1378 با شماره ثبت 2419 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.